Το κράτος – κουβερνάντα

Διαβάστε το πολύ ενδιαφέρον άρθρο «το κράτος – γκουβερνάντα» που δημοσιεύεται στο e-Rooster στα πλαίσια της συνεργασίας του με το Ινστιτούτο Cato

Προστασία των δασών

Ανακοίνωση της Φιλελεύθερης Συμμαχίας

Μετά τον αφόρητο καύσωνα που ζήσαμε, παρακολουθούμε τα δάση της Ελλάδας να καίγονται και τον κρατικό μηχανισμό να αποδεικνύεται ανίκανος να προλάβει τη καταστροφή, ή να την αντιμετωπίσει όταν αυτή εκδηλώνεται.

Είναι γνωστό στους πάντες ότι οι περισσότερες από τις πυρκαγιές που εκδηλώνονται κάθε καλοκαίρι αποτελούν προϊόν εμπρησμού από κυκλώματα οικοπεδοφάγων που εκμεταλλεύονται την ανικανότητα του κράτους να προστατέψει τη δασική περιουσία του. Στη συνέχεια, το ίδιο το κράτος επιβραβεύει αυτούς που καταπάτησαν αυθαίρετα τις εκτάσεις του, αναγνωρίζοντάς τους -συνήθως σε προεκλογικές περιόδους- τίτλους ιδιοκτησίας.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία θεωρεί ότι η προστασία του φυσικού πλούτου της χώρας δεν μπορεί να αφεθεί σε αυτούς τους πολιτικούς που άφησαν την Ελλάδα, μόνη στην Ευρώπη, χωρίς κτηματολόγιο και δασολόγιο ώστε οι διαφθαρμένοι κρατικοί λειτουργοί του, σε συνεργασία με τους με τους καταπατητές, να λεηλατούν ελεύθερα τις δημόσιες δασικές εκτάσεις.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία υποστηρίζει ότι οι δασικές εκτάσεις της χώρας θα προστατευτούν αποτελεσματικά μόνο εφόσον οι πραγματικοί ιδιοκτήτες τους, δηλαδή όλοι οι Έλληνες πολίτες, αποκτήσουν πλήρη ιδιοκτησιακά δικαιώματα επί των δημόσιων δασικών εκτάσεων, ακυρώνοντας με αυτόν τον τρόπο τον εμπρησμό ως μέθοδο ιδιοποίησης δασικής γης.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία προτείνει στο πρόγραμμα της τη δωρεάν διανομή, σε όλους τους πολίτες, σε ίσης οικονομικής αξίας μερίδια, όλης της μη χρησιμοποιούμενης ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου συμπεριλαμβανομένων και των δημόσιων δασικών εκτάσεων. Από τη ρύθμιση αυτή θα εξαιρεθούν φυσικά οι αρχαιολογικοί χώροι, ο αιγιαλός, οι εθνικοί δρυμοί, οι περιοχές NATURA 2000 και περιοχές σημαντικές για την εθνική ασφάλεια. Η υλοποίηση της πρότασης αυτής, εκτός από την αποτελεσματική προστασία των δασών θα έχει και σαν αποτέλεσμα την οικονομική αξιοποίηση των δασών για ήπιες μορφές οικιστικής και τουριστικής εκμετάλλευσης. Επιπλέον, η τεράστια προσφορά γης που θα υπάρξει θα μειώσει την αξία της γης στα αστικά κέντρα και ιδίως στο λεκανοπέδιο της Αθήνας, πράγμα που θα ευνοήσει τη κατασκευή νέων κατασκευών στη θέση παλαιών πολυκατοικιών και τη δυνατότητα να μην αποτελεί πλέον πολυτέλεια η ύπαρξη μεγάλων χώρων πρασίνου γύρω από τα νέα κτίρια.

Bells Of Freedom

Σκέφτομαι καιρό ποιο θα μπορούσε να είναι το τραγούδι – ύμνος της Φιλελεύθερης Συμμαχίας. Πρώτο στη λίστα μου και κορυφαία επιλογή για μένα είναι το Bells of Freedom των BON JOVI.

Δυστυχώς δεν έχω καταφέρει να βρω ακόμη το επίσημο βίντεοκλιπ στο διαδίκτυο, αλλά μια αναζήτηση στο youtube θα σας βγάλει καμιά 30 αποτελέσματα (από συναυλίες και ερασιτεχνικά αφιερώματα…)

Δείτε τους στίχους:

——————————————————

lyrics of the BON JOVI song “Bells of Freedom”

From the BON JOVI album “Have a nice day”

——————————————————

I have walked all alone
On these streets, I call home
Streets of hope, streets of fear
Through the sidewalk cracks
Time dissapears
I was lost, on my knees
On the eve of defeat
As i choked back the tears
There’s a silent scream no-one could hear

So far away from everything, you know it’s true
Something inside that makes you know what you’ve got to do

[Chorus]
Ring the bells, ring them loud
Let them ring here and now
Just reach out and ring the bells of freedom
When your world’s crashing down like you’ve lost every round
Stand your ground
And ring the bells of freedom

Up the steps of the church
Through the fields in the dirt
In the dark I have seen
That the sun still shines for the one who believed

So far away, so full of doubt, you needed proof
Just close your eyes, and hear the sound inside of you

[Chorus x3]

——————————————————————————

Το «wind of change» των Scorpions, που είναι το δεύτερο στη λίστα μου, πιστεύω ότι σίγουρα συγκεντρώνει τις προτιμήσεις όλων των τάσεων της Συμμαχίας…

Για ελληνικά τραγούδια δεν έχω ασχοληθεί ακόμη…

Εσείς τι λέτε;

Στάχτη παντού, ευθύνη σε όλους μας…

Στάχτη παντού, σε όλη σχεδόν την Αθήνα. Το «βουνό», ο Εθνικός δρυμός της Πάρνηθας, από τα Δερβενοχώρια μέχρι το Καζίνο, κάηκε. Το τελευταίο μεγάλο δάσος της Αττικής… Ταυτόχρονα το Σχηματάρι, η Αυλίδα, το Δήλεσι κάηκαν, για μια ακόμη φορά, όπως και εκατοντάδες περιοχές σε όλη την Ελλάδα. Και το κράτος στάθηκε για μια ακόμη φορά ανίκανο να εγγυηθεί τα ελάχιστα: τη δημόσια και ιδιωτική περιουσία, την ασφάλεια των πολιτών… Αν δε μπορεί, ας το παραδεχθεί και ας δώσει τη δυνατότητα δράσης στους πολίτες. Εμείς μπορούμε, και ίσως να ξέρουμε και να μπορούμε καλύτερα… Πάντως σίγουρα δε θα προσπαθούμε να κοροϊδέψουμε κανέναν, και κυρίως τον εαυτό μας, όπως ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης Βύρων Πολύδωρας, που μιλά για «σχετική επιτυχία»…

Η Κυβέρνηση έχει αποφασίσει αντί ενίσχυση της πυροσβεστικής υπηρεσίας, της δασοπυρόσβεσης και των εθελοντών δασοπυροσβεστών, να συστήσει Αγροφυλακή με 5000 αγροφύλακες… Μια Αγροφυλακή που θα φυλάει όσα δε ξέρουμε τι είναι, μιας και ούτε Κτηματολόγιο υπάρχει ολοκληρωμένο, ούτε Περιουσιολόγιο, ούτε Δασολόγιο. Μια Αγροφυλακή που θα καταγράφει τις ανεξέλεγκτες χωματερές, αντί να εξυγιαίνουμε τους μολυσμένους χώρους. Αυτά αποφάσισε το ίδιο κράτος που εδώ και 20 χρόνια δε μπορεί να λύσει το πρόβλημα των σκουπιδιών της Αττικής, λές και πρέπει να ανακαλύψουμε και πάλι τον τροχό, όταν οι λύσεις εφαρμόζονται σε όλον τον άλλο ανεπτυγμένο κόσμο…

Με πληγώνει απίστευτα να βλέπω όλα αυτά τα καμμένα δέντρα, το έρημο τοπίο μετά τη φωτιά… Θυμάμαι το ίδιο συναίσθημα μετά την τεράστια φωτιά της Μαλακάσας, στις αρχές της δεκαετίας του 1990… Επιπλέον, όμως νευριάζω, εκνευρίζομαι, διότι αυτά τα δάση είναι και δική μου περιουσία, είναι περιουσία και των ανθρώπων που νοιάζομαι και που αγαπώ, είναι περιουσία του διπλανού μου, είναι περιουσία του καθενός από εμάς προσωπικά…

Αν το κράτος, που δυστυχώς συλλογικά και δημοκρατικά αποφασίσαμε να γιγαντώσουμε, όσο και αν κάποιοι από εμάς πάντα μειοψηφούσαμε, δε μπορεί να εγγυηθεί τα αυτονόητα, τότε ήρθε η ώρα των μεγάλων αλλαγών. Ήρθε η ώρα ο καθένας από εμάς να αναλάβει τις ευθύνες, την ωφέλεια και τη ζημία που του αναλογεί, διαχειριζόμενος ο ίδιος τη δημόσια περιουσία που του ανήκει… Επιπλέον όμως ήρθε η ώρα της ευθύνης για τις αποφάσεις που πρέπει να λάβουμε. Κανείς δε μπορεί να ισχυριστεί πλέον ότι δεν του προσφέρεται μία εναλλακτική πολιτική λύση, απέναντι στους γραφειοκράτες κρατιστές των 2 κομμάτων εξουσίας και τις ανεφάρμοστες πρακτικές του φαιοκόκκινου μετώπου. Υπάρχει πλέον μια πολιτική φωνή, ένα κόμμα που μπορεί να γίνει δύναμη αλλαγής και ελπίδας: η Φιλελεύθερη Συμμαχία!

…ενώ η κυβέρνηση μας κοροϊδεύει – η εφορία χτυπά αλύπητα

Δελτίο Τύπου της Φιλελεύθερης Συμμαχίας

EΞΩ OI EΦOPIEΣ AΠO TIΣ EΠIXEIPHΣEIΣ

Η πρόσφατη ανακοίνωση της Κυβέρνησης ότι θα πραγματοποιήσει «δειγματοληπτικούς ελέγχους» σε μικρές επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες που έκλεισαν τις φορολογικές χρήσεις τους μέσω του συστήματος της «αυτοπεραίωσης», αναδεικνύει για άλλη μια φορά την ανακολουθία και αναξιοπιστία του πολιτικού συστήματος απέναντι στους μικρομεσαίους επιχειρηματίες.

Μετά από δύο μόλις χρόνια εφαρμογής του συστήματος «αυτό-ελέγχου», η κυβέρνηση ουσιαστικά το καταργεί αναιρώντας τις υποσχέσεις της περί οριστικής τακτοποίησης των παλαιότερων χρήσεων και επιλέγοντας να τρομοκρατήσει ξανά τους δοκιμαζόμενους από την οικονομική κρίση μικρομεσαίους επιχειρηματίες και ελεύθερους επαγγελματίες με νέους φορολογικούς ελέγχους!

Πρόκειται για έναν ευθύ υπό την αιγίδα του κράτους εκβιασμό και ένα προχειροστημένο χαράτσι για καθαρά εισπρακτικούς λόγους. Επιπλέον η φημολογία για επικείμενους ελέγχους έχει σαν στόχο να τρομοκρατεί τους επιχειρηματίες, να τους κρατά σε ομηρία και να τους οδηγεί σε πολιτική και εκλογική υποταγή.

Η Φιλελεύθερή Συμμαχία προτείνει:

·         Δραστική μείωση φορολογίας εισοδήματος σε φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις με παράλληλη μείωση των δημόσιων δαπανών χωρίς μετακύλιση των φορολογικών εσόδων σε έμμεσους φόρους καταναλωτικών προϊόντων.

·         Θέσπιση  Φορολογίας Μοναδικού Συντελεστή (Flat-Tax) με χαμηλό πλαφόν και κατάργηση όλων των επί μέρους φοροαπαλλαγών.

·         Απόλυτη αυτονομία της τοπικής φορολογίας.

·         Καθιέρωση αυστηρών ορίων στη φορολογική αυθαιρεσία

—–

Ο φιλελεύθερος απλώς σημειώνει ότι η καταγγελία της ΦΣ έρχεται μία μόλις μέρα μετά το προσυνεδριακό – κομματικό show Καραμανλή για το μεγαλειώδες έργο της κυβέρνησής του προς όφελος των μικρομεσαίων. Από λόγια και ευχές, χορτάσαμε κύριε Πρωθυπουργέ… 3 χρόνια κυβέρνηση και ακόμη τι θα κάνετε μας λέτε…

… και επιπλέον το κράτος μας δουλεύει (εμάς και όλους τους άλλους)

Διαβάζω σε ανακοίνωση του Υπουργείου Ανάπτυξης:

«…κλιμάκιο στελεχών της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας (Γ.Γ.Β.), … συμμετείχε στο συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στο Βερολίνο, με θέμα την εξέταση της προόδου του Ευρωπαϊκού Χάρτη των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων, σε τομείς όπως είναι η ίδρυση, η χρηματοδότηση, η φορολόγηση, η εκπαίδευση, η εφαρμογή της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης κ.λ.π. Οι εκπρόσωποι του υπουργείου Ανάπτυξης παρακολούθησαν το συνέδριο και παρουσίασαν την ελληνική πρακτική, που αφορούσε στις διαδικασίες ίδρυσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων μέσω της Υπηρεσίας μιας στάσης, που έχει συσταθεί σε κάθε Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση για το σκοπό αυτό, σύμφωνα με το νόμο 3325/2005. Η παρουσίαση προκάλεσε σημαντικό ενδιαφέρον και συμπεριλήφθηκε στις πέντε καλύτερες, μαζί με τις αντίστοιχες της Γερμανίας, της Σλοβενίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Σουηδίας.»

Προσέξτε: σύμφωνα με το ΥΠΑΝ η Ελλάδα ακολουθεί πλέον μία από τις 5 καλύτερες ευρωπαϊκά πρακτικές για τη διευκόλυνση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Καλά, εμάς μας δουλεύουν ψιλό γαζί χρόνια τώρα, τους ξένους δε τους λυπούνται; Ακούς εκεί καλές πρακτικές… Τους είπαν ότι η υπηρεσία μίας στάσης αφορά μόνο την αδειοδότηση παραγωγικής μονάδας και όχι όλες τις μικρομεσαίες; Τους είπαν τι συμβαίνει με τη ίδρυση, τη φορολόγηση, την εκπαίδευση, την ηλεκτρονική διακυβέρνηση (ας γελάσω…) και τους άλλους τομείς; Γνωρίζει το κλιμάκιο του ΥΠΑΝ και η ηγεσία του Υπουργείου πώς εφαρμόζεται ο νόμος που ψήφισαν στις κατά τόπους υπηρεσίες των νομαρχιών ή «αγρόν αγοράζουν»;

Δε ντρέπονται λιγάκι…

ΥΓ: Για όποιον έχει αμφιβολίες ότι τα ανωτέρω συμβαίνουν τελείως διαφορετικά από ότι περιγράφει το ΥΠΑΝ, μπορώ να παραθέσω όχι μόνο παραδείγματα αλλά και Υπουργικές αποφάσεις που αποδεικνύουν την κριτική μου…

Το θαυμαστό ελληνικό κράτος δε ξέρει τι του γίνεται…

Στην αρχή της τετραετίας της παρούσας κυβέρνησης, η ΝΔ μας είπε ότι έπρεπε να κάνει απογραφή διότι δεν ήξερε ποιο ήταν το πραγματικό δημόσιο χρέος, το πραγματικό έλλειμμα και τα πραγματικά δημοσιονομικά μεγέθη. Μας έκαναν να πιστεύουμε ότι αυτό συνέβαινε λόγω της πολιτικής που άσκησε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Αν ήσουν καλόπιστος, απέναντι στη, νέα τότε, κυβέρνηση το πίστευες…

Αν καθόσουν όμως να σκεφτείς, θα έβλεπες ότι αυτό είναι ένα γενικευμένο πρόβλημα σε αυτή τη χώρα. Έχεις ένα τεράστιο κράτος, που όμως εκτός από αναποτελεσματικό (όπως φαίνεται από τις «επιτυχίες» του με όσα ασχολήθηκε), δε γνωρίζει καν τα στοιχειώδη μεγέθη που το ενδιαφέρουν και του χρειάζονται. Για παράδειγμα ακόμη σε αυτή τη χώρα το Υπουργείο Οικονομικών δε γνωρίζει τη περιουσιακή κατάσταση των φορολογουμένων. Επίσης το κράτος δε γνωρίζει ποια ακριβώς είναι η ακίνητη περιουσία του (να μη μιλήσω για την κινητή…). Δε γνωρίζει καν ποια είναι τα ακριβή όρια των δασών που υποτίθεται ότι έχει τη συνταγματική υποχρέωση να προστατεύει…

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, διαβάζω σήμερα στο in.gr ότι ούτε το κράτος ούτε οι αρμόδιοι οργανισμοί του (ασφαλιστικά ταμεία) γνωρίζουν ποιος είναι ο αριθμός των συνταξιούχων σε αυτή τη χώρα! Δε γνωρίζει σε πόσους ανθρώπους πληρώνει σύνταξη, αφού οι συνταξιούχοι σύμφωνα με τα στοιχεία τους είναι περισσότεροι από τον πληθυσμό της χώρας! Αντιλαμβάνεσθε βέβαια ότι αφού δε γνωρίζει πόσους πληρώνει, δε μπορεί να γνωρίζει έγκυρα τους υπόλοιπους, οπότε πολύ αμφιβάλλω για τα μεγέθη των ανέργων, των εργαζομένων, των μισθών, των φόρων και της φοροδιαφυγής κλπ.

Μια απαραίτητη σημείωση για το τέλος: Όλες οι τελευταίες κυβερνήσεις μας ανέφεραν ότι πασχίζουν να βρουν μία λύση για το ασφαλιστικό πρόβλημα της χώρας. Η κίνηση της καταγραφής των συνταξιούχων όμως έρχεται πάλι μετά από πίεση ενός «τρισκατάρατου» διεθνούς οργανισμού, του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας, που μας λέει ότι για να κάνουμε αναλογιστικές μελέτες για το μέλλον του ασφαλιστικού συστήματος, πρέπει να ξέρουμε τον αριθμό των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων. Ε, εμείς δε τους ξέρουμε αυτούς τους αριθμούς! Και μετά μας λένε ότι οι κυβερνήσεις ασχολούνται σοβαρά με το θέμα… Ας μη χαρακτηρίσω τη σοβαρότητα των κυβερνήσεων ούτε για το τι ακριβώς πολίτες θεωρούν ότι είμαστε…

Ο έρωτας δεν κάνει διακρίσεις. Κάνει την διαφορά!

αναδημοσιεύω:

http://www.athenspride.eu/

Με το σύνθημα αυτό, η Λεσβιακή, Γκέι, Αμφισεξουαλική και Τρανσεξουαλική (LGBT) κοινότητα γιορτάζει τη διαφορετικότητα μαζί με όλη την Αθήνα!

Με ιδιαίτερη χαρά και περηφάνια σας καλούμε στην Πλατεία Κλαυθμωνος, το Σάββατο 23 Ιουνίου, για το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Athens Pride 2007!

Έλατε από νωρίς να επισκεφτείτε τα περίπτερα για ενημέρωση και σουβενίρ. Παρελάστε στο ιστορικό κέντρο και μπροστά από τη Βουλή – κάτω από την πολυχρωμία της σημαίας του ουράνιου τόξου. Μπορείτε να έρθετε με μεταμφίεση/μάσκα ή χωρίς – όπως εσείς θέλετε. Όλα είναι χαλαρά.

Και μετά – μείνετε μέχρι αργά για χορό και εκπλήξεις στο πιο φαντασμαγορικό πάρτι της χρονιάς!

Έλατε όλοι και όλες, ανεξαρτήτως ερωτικού προσανατολισμού, ηλικίας, φυλής, θρησκείας ή πολιτικών πεποιθήσεων. Φέρτε τους φίλους και τις φίλες σας, τους συγγενείς σας, τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες σας και γράψτε ιστορία!

Σας περιμένουμε! Να είστε εκεί! Θα περάσετε αξέχαστα!!!!

Η οργανωτική επιτροπή του

«Φεστιβάλ Υπερηφάνειας – Athens Pride 2007»

κάτι φαίνεται ότι κάνουμε…

Η Φιλελεύθερη Λαλιά συμπλήρωσε σήμερα τις πρώτες 1.000 επισκέψεις. Μέσα σε περίπου 1 μήνα εσείς οι τακτικοί και οι σποραδικοί αναγνώστες με διαβάσατε αρκετές φορές. Σας ευχαριστώ πολύ και υπόσχομαι καλύτερα σχόλια, πληροφορίες και θέματα τους επόμενους μήνες. Για να μπορέσει η φιλελεύθερη ατζέντα συζήτησης να γίνει πιο προσιτή σε όλους…

κράτος δικαίου και προάσπιση ατομικών δικαιωμάτων

ανακοίνωση τύπου της Φιλελεύθερης Συμμαχίας

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία σε ανακοίνωση της καταγγέλλει το κρούσμα απάνθρωπης μεταχείρισης των κρατουμένων στο αστυνομικό τμήμα Ομόνοιας από τα αστυνομικά όργανα. Το γεγονός μάλιστα, ότι βίντεο σαν αυτό που αποτύπωσε τους βασανισμούς κυκλοφορούν ευρέως μεταξύ του προσωπικού των σωμάτων ασφαλείας, υποδηλώνει την ύπαρξη επικίνδυνων για τη δημοκρατία στεγανών στο εσωτερικό τους.

Η χειροτέρευση των συνθηκών κράτησης στα αστυνομικά τμήματα και τις φυλακές, η εξάντληση της αυστηρότητας των ποινών που επιβάλουν τα δικαστήρια, η γενικότερη υπολειτουργία των θεσμών και η στροφή σε αυταρχικές και συντηρητικές θέσεις, ιδίως μάλιστα μετά την υπουργοποίηση του κ. Πολύδωρα, αποτελούν μόνο μερικές μόνο από τις παθογένειες που υπάρχουν στους τομείς της Δημόσιας Τάξης και της απονομής Δικαιοσύνης. Επιπλέον, το κλίμα φόβου που δημιουργείται στους πολίτες από την αποτυχία περιορισμού της εγκληματικότητας και εμπέδωσης κλίματος ασφαλείας ενισχύει τις δυνάμεις του φαιοκόκκινου μετώπου πράγμα που αποτελεί επικίνδυνη εξέλιξη για τη δημοκρατία στην Ελλάδα.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία τονίζει ότι θα συνεχίσει να αγωνίζεται για το κράτος δικαίου και τη προάσπιση των ατομικών δικαιωμάτων των Ελλήνων πολιτών και των μεταναστών, θα αντιδρά με κάθε νόμιμο μέσο στην αυθαιρεσία και την κατάχρηση δύναμης του κράτους και θα υπερασπίζεται με κάθε τρόπο τα θύματα του.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία προτείνει θαρραλέες μεταρρυθμίσεις για το σύστημα απονομής δικαιοσύνης και διασφάλισης της έννομης τάξης, όπως για παράδειγμα την ενσωμάτωση του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης στο Υπουργείο Εσωτερικών με σκοπό την αύξηση του πολιτικού ελέγχου στα σώματα Ασφαλείας

ταξίδι προς τα άστρα… Μάνος Χατζιδάκις

Στις 15 Ιουνίου 1994 έφυγε ένας μεγάλος αλλά και τόσο κοντινός, σε όλους, άνθρωπος: Ο Μάνος Χατζιδάκις. Σαν σήμερα…

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ
«Γεννήθηκα στις 23 του Οκτώβρη του 1925 στην Ξάνθη τη διατηρητέα κι όχι την άλλη τη φριχτή που χτίστηκε μεταγενέστερα από τους εσωτερικούς της ενδοχώρας μετανάστες. Η συνύπαρξη εκείνο τον καιρό ενός αντιτύπου της μπελ-επόκ, με αυθεντικούς τούρκικους μιναρέδες, έδιναν χρώμα και περιεχόμενο σε μια κοινωνία-πανσπερμία απ’ όλες τις γωνιές της Ελλαδικής γης, που συμπτωματικά βρέθηκε να ζει σε ακριτική περιοχή και να χορεύει τσάρλεστον στις δημόσιες πλατείες. Σαν άνοιξα τα μάτια μου είδα με απορία πολύ κόσμο να περιμένει την εμφάνισή μου (το ίδιο συνέχισα κι αργότερα να απορώ σαν με περίμεναν κάπου καθυστερημένα να φανώ). Η μητέρα μου ήταν από την Αδριανούπολη, κόρη του Κωνσταντίνου Αρβανιτίδη, και ο πατέρας μου απ’ την Μύρθιο της Ρεθύμνου, απ’ την Κρήτη. Είμαι ένα γέννημα δύο ανθρώπων που καθώς γνωρίζω δεν συνεργάστηκαν ποτέ, εκτός απ΄ την στιγμή που αποφάσισαν την κατασκευή μου. Γι’ αυτό και περιέχω μέσα μου χιλιάδες αντιθέσεις κι όλες τις δυσκολίες του Θεού. Όμως η αστική μου συνείδηση, μαζί με τη θητεία μου την λεγόμενη «ευρωπαϊκή», φέραν ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα.

Προσπάθησα όλον το καιρό που μέναμε στην Ξάνθη να γνωρίσω σε βάθος τους γονείς μου και να εξαφανίσω την αδελφή μου. Δεν τα κατάφερα και τα δύο. Έτσι μετακομίσαμε το ’32 στην Αθήνα όπου δεν στάθηκε δυνατόν να λησμονήσω την αποτυχία μου.

Άρχιζα να ζω και να εκπαιδεύομαι στην πρωτεύουσα ενώ παράλληλα σπούδαζα τον έρωτα και την ποιητική λειτουργία του καιρού μου. Έλαβα όμως την αττική παιδεία όταν στον τόπο μας υπήρχε και Αττική και Παιδεία. Μ’ επηρεάσανε βαθιά ο Ερωτόκριτος, ο Στρατηγός Μακρυγιάννης, το Εργοστάσιο του Φιξ, ο Χαράλαμπος του «Βυζαντίου», το υγρό κλίμα της Θεσσαλονίκης και τα άγνωστα πρόσωπα που γνώριζα τυχαία και παρέμειναν άγνωστα σ’ όλα τα χρόνια τα κατοπινά. Στην κατοχική περίοδο συνειδητοποίησα πόσο άχρηστα ήτανε τα μαθήματα της Μουσικής, μια και μ’ απομάκρυναν ύπουλα απ’ τους αρχικούς μου στόχους που ήταν να επικοινωνήσω, να διοχετευθώ και να εξαφανιστώ, γι’ αυτό και τα σταμάτησα ευθύς μετά την Κατοχή. Έτσι δεν σπούδασα σε Ωδείο και συνεπώς εγλύτωσα απ’ το να μοιάζω με τα μέλη του Πανελληνίου Μουσικού Συλλόγου. Έγραψα ποιήματα και πολλά τραγούδια, και ασκήθηκα ιδιαίτερα στο να επιβάλλω τις απόψεις μου με δημοκρατικές διαδικασίες, πράγμα που άλλωστε με ωφέλησε τα μέγιστα σαν έγινα υπάλληλος τα τελευταία χρόνια. Απέφυγα μετά περίσσιας βδελυγμίας ότι τραυμάτιζε το ερωτικό μου αίσθημα και την προσωπική μου ευαισθησία.

Ταξίδεψα πολύ και αυτό με βοήθησε ν’ αντιληφθώ πώς η βλακεία δεν ήταν αποκλειστικόν του τόπου μας προϊόν, όπως περήφανα ισχυρίζονται κι αποδεικνύουν συνεχώς οι έλληνες σωβινιστές και της εθνικοφροσύνης οι εραστές. Παράλληλα ανακάλυψα ότι τα πρόσωπα που μ’ ενδιαφέρανε έπρεπε να ομιλούν απαραιτήτως ελληνικά, γιατί σε ξένη γλώσσα η επικοινωνία γινότανε οδυνηρή και εξαφάνιζε το μισό μου πρόσωπο.

Το ’66 βρέθηκα στην Αμερική. Έμεινα κι έζησα εκεί κάπου έξι χρόνια, τα χρόνια της δικτατορίας, για λόγους καθαρά εφοριακούς – ανεκαλύφθη πως χρωστούσα τρεισήμισι περίπου εκατομμύρια στο δημόσιο. Όταν εξόφλησα το χρέος μου επέστρεψα περίπου το ’72 και ίδρυσα ένα καφενείο που το ονομάσαμε Πολύτροπον, ίσαμε τη μεταπολίτευση του ’74, όπου και τόκλεισα γιατί άρχιζε η εποχή των γηπέδων και των μεγάλων λαϊκών εκτονώσεων. Κράτησα την ψυχραιμία μου και δεν εχόρεψα εθνικούς και αντιστασιακούς χορούς στα γυμναστήρια και στα γεμάτα από νέους γήπεδα. Κλείνοντας το Πολύτροπο είχα ένα παθητικό πάλι της τάξεως περίπου των τρεισήμισι εκατομμυρίων – μοιραίος αριθμός, φαίνεται, για την προσωπική μου ζωή.

Από το ’75 αρχίζει μια διάσημη εποχή μου που θα την λέγαμε, για να την ξεχωρίσουμε, υπαλληλική, που μ’ έκανε ιδιαίτερα γνωστό σ’ ένα μεγάλο και απληροφόρητο κοινό, βεβαίως ελληνικό, σαν άσπονδο εχθρό της ελληνικής μουσικής, των ελλήνων μουσικών και της εξίσου ελληνικής κουλτούρας. Μέσα σ’ αυτή την περίοδο και ύστερα από ένα ανεπιτυχές έμφραγμα στην καρδιά, προσπάθησα πάλι, ανεπιτυχώς είναι αλήθεια, να πραγματοποιήσω τις ακριβές καφενειακές μου ιδέες πότε στην ΕΡΤ και πότε στο Υπουργείο Πολιτισμού , εννοώντας να επιβάλω τις απόψεις μου με δημοκρατικές διαδικασίες. Και οι δύο όμως τούτοι οργανισμοί σαθροί και διαβρωμένοι από τη γέννησή τους κατάφεραν να αντισταθούν επιτυχώς και, καθώς λεν, να με νικήσουν «κατά κράτος». Παρ΄ όλα αυτά, μέσα σε τούτον τον καιρό γεννήθηκε το Τρίτο κι επιβλήθηκε στη χώρα. Και τώρα καταστάλαγμα του βίου μου μέχρι στιγμής είναι :

Α δ ι α φ ο ρ ώ για την δόξα. Με φυλακίζει μες στα πλαίσια που καθορίζει εκείνη κι όχι εγώ.
Π ι σ τ ε ύ ω στο τραγούδι που μας αποκαλύπτει και μας εκφράζει εκ βαθέων, κι όχι σ’ αυτό που κολακεύει τις επιπόλαιες και βιαίως αποκτηθείσες συνήθειές μας.
Π ε ρ ι φ ρ ο ν ώ αυτούς που δεν στοχεύουν στην αναθεώρηση και στην πνευματική νεότητα, τους εύκολα «επώνυμους» πολιτικούς και καλλιτέχνες, τους εφησυχασμένους συνομήλικους, την σκοτεινή και ύποπτη δημοσιογραφία καθώς και την κάθε λογής χυδαιότητα.

Έτσι κατάφερα να ολοκληρώσω την τραυματισμένη από την παιδική μου ηλικία προσωπικότητα, καταλήγοντας να πουλώ «λαχεία στον ουρανό» και προκαλώντας τον σεβασμό των νεωτέρων μου μια και παρέμεινα ένας γνήσιος Έλληνας και Μεγάλος Ερωτικός.»

Το απόγευμα της 15ης Ιουνίου του 1994, ο Μάνος Χατζιδάκις «άρχισε το ταξίδι του προς τα άστρα».

περισσότερα: επίσημο website, wikipedia σαν σήμερα

διαφθορά και βία στο πανεπιστήμιο

Το κρατικό Πανεπιστήμιο και οι κομματικές πρυτανικές διοικήσεις παράγουν διαφθορά και βία.

 

Ανακοίνωση τύπου της Φιλελεύθερης Συμμαχίας 

Μετά από 7 χρόνια δικαστικής διερεύνησης, εκδόθηκε πρόσφατα η απόφαση για την υπόθεση κατάχρησης δημόσιου χρήματος στο Πάντειο πανεπιστήμιο. Η υπόθεση αυτή καταδεικνύει με τον πιο ανάγλυφο τρόπο την αποτυχία και το αδιέξοδο του κρατικού-δημόσιου πανεπιστήμιου σε όλα τα επίπεδα (ακαδημαϊκό, διοικητικό, πολιτικό). Επιπλέον  αποδεικνύει την ορθότητα της πρότασης της Φιλελεύθερης Συμμαχίας που αναγορεύει σε αποκλειστικούς αξιολογητές των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων τους γονείς-φοιτητές οι οποίοι θα μπορούν να ενισχύσουν δια της επιλογής τους εκείνα τα ιδρύματα που προσφέρουν υψηλής ποιότητας υπηρεσίες οδηγώντας, έτσι, σε κλείσιμο εκείνα τα ιδρύματα που δεν θα ανταποκρίνονται στα ποιοτικά τους κριτήρια.  

 

Τα φαινόμενα διαφθοράς στα Πανεπιστήμια αποτελούν προϊόντα της ανυπαρξίας διαχειριστικού ελέγχου, της συναλλαγής φοιτητών – καθηγητών στις πρυτανικές εκλογές, της απουσίας έρευνας και αξιολόγησης, της ‘προοδευτικής’ αρλουμπολογίας, της υποβάθμισης των χώρων και των υποδομών. Αποτελούν, κυρίως, προϊόν της κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου από το αριστερό κατεστημένο που με καθημερινούς τραμπουκισμούς έχει καταργήσει εδώ και χρόνια στο εσωτερικό των πανεπιστημίων την ελευθερία έκφρασης μη-καθεστωτικών ιδεών και έχει επιβάλλει κλίμα τρομοκρατίας σε φοιτητές, καθηγητές και διοικητικό προσωπικό.

 

Τα ‘τάγματα εφόδου’ του ‘προοδευτικού’ κατεστημένου, οι ομάδες κρούσης των αριστερών παρατάξεων καταστέλλουν κάθε αντίλογο, από τη Θράκη μέχρι την Κρήτη, όσων Πανεπιστημιακών αντιστέκονται. Στο Δημοκρίτειο, στο Οικονομικό της Αθήνας, στα ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, ήταν οι ‘αγωνιστές φοιτητές’ που έχτιζαν και κρατούσαν ώρες σε ομηρία τις συγκλήτους, λεηλατούσαν γραφεία, τρομοκρατούσαν. Στην Κρήτη, στο Πάντειο και αλλού είναι το ίδιο το καθηγητικό κατεστημένο μαζί με την ΠΟΣΔΕΠ που συγκαλύπτει, εκβιάζει με τις προαγωγές και επιβάλλει εξοντωτικές ποινές σε όσους διαφοροποιούνται. Το τραγικότερο όλων είναι ότι η δράση του κατεστημένου αυτού έχει και ανθρώπινα θύματα: οι καθηγητές Ηλίας Σιδηρόπουλος, Ονούφριος Φαρμακίδης του Παντείου και Στέλιος Αλεξανδρόπουλος του πανεπιστημίου Κρήτης πλήρωσαν με τη ζωή τους τις προσπάθειες αποκάλυψης της γενικευμένης διαφθοράς. Πόσοι καθηγητές, και ποιοί, θα έχουν την ίδια μοίρα άραγε;

 

Για τους λόγους αυτούς προκαλεί αλγεινή εντύπωση η συντεχνιακή, ‘συντροφική’ συμπαράσταση στους διωκόμενους καθηγητές του Παντείου, από πολλούς πανεπιστημιακούς και πολιτικούς του ‘προοδευτικού’ χώρου που ανακάλυψαν όψιμα τις αρχές της επιείκειας και της αναλογικότητας των ποινών. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία δεν επιχαίρει για τις φυλακίσεις και διαφωνεί απόλυτα με λογικές διαπόμπευσης των ενόχων. Όμως πρέπει να γίνει κάποτε κατανοητό στις πολιτικές και συνδικαλιστικές ηγεσίες και τους δημόσιους λειτουργούς ότι η διασπάθιση δημόσιου χρήματος θα πρέπει να συνεπάγεται την άμεση απόδοση πολιτικών αλλά και ποινικών ευθυνών οι οποίες δε μπορεί συνεχώς να διαχέονται, να παραγράφονται και να συγκαλύπτονται σε ένα καθεστώς γενικευμένης ατιμωρησίας.

 

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία δηλώνει ότι θα συνεχίσει να αγωνίζεται για την αυστηρή τήρηση των νόμων, θα αντιδρά με κάθε νόμιμο μέσο στην αυθαιρεσία και την κατάχρηση δύναμης από το κράτος και τις παρασιτικές γραφειοκρατίες, θα υπερασπίζεται τα θύματα τους και θα προσφεύγει μαζί με τους θιγόμενους στην Ελληνική και Ευρωπαϊκή δικαιοσύνη.

το μέλλον της δημοκρατίας

Ξεκινά μεθαύριο στην Στοκχόλμη το 3ο Forum του Συμβουλίου της Ευρώπης για το Μέλλον της Δημοκρατίας. Τα θέματα και οι συμμετέχοντες προδιαθέτουν για μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση, την οποία δυστυχώς θα χάσω – όπως και πολλές άλλες, χάρη στις επαγγελματικές υποχρεώσεις. Αυτό είναι το κόστος που πληρώνουμε όλοι όσοι δεν ασχολούμαστε επαγγελματικά με την πολιτική και την κοινωνία των πολιτών!

Για περισσότερες πληροφορίες δείτε την συγκεκριμένη ενότητα στην ιστοσελίδα του Συμβουλίου της Ευρώπης και της κυβέρνησης της Σουηδίας.

Can YouTube improve politics?

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία ξεκίνησε και αναπτύσσεται βασισμένη σε μια νέα οργανωτική φιλοσοφία. Βασίζεται στις νέες τεχνολογίες για την οργάνωση, τη δικτύωση και την έκφραση του πολιτικού της λόγου, για την ίδια την πολιτική και κομματική της λειτουργία. Πολλά μέλη της ΦΣ, όπως ο υπογράφων, ξεκίνησαν εκ νέου (άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο) τον πολιτικό τους αγώνα μέσω διαδικτύου. Ο νέος δημόσιος ηλεκτρονικός χώρος προσφέρεται, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο μέσο, σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη εποχή, για την απ’ ευθείας επικοινωνία και αλληλεπίδραση των πολιτικών με τους πολίτες, των πολιτικών μεταξύ τους και των πολιτών μεταξύ τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις μπορεί να καταργείται η διαμεσολάβηση στη μετάδοση του πολιτικού μηνύματος. Αισθάνομαι ότι η πολιτική αλλάζει – και μάλιστα πολύ. Στο χέρι του καθενός μας είναι να την οδηγήσουμε εκεί που ο καθένας την ονειρεύεται…

Δείτε το ακόλουθο μήνυμα του YouTube:

Can YouTube improve politics?

Ελάτε να συζητήσουμε για τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα!

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία διοργανώνει εκδήλωση την Δευτέρα 11 Ιουνίου στις 7 το απόγευμα στο ξενοδοχείο Ζαφόλια (Λεωφόρος Αλεξάνδρας 87-89, Αθήνα) με θέμα:

«Η εμπλοκή των οικονομικών μεταρρυθμίσεων»

Ομιλητές στην εκδήλωση αυτή θα είναι ο πρώην υπουργός κ. Ανδρέας Ανδριανόπουλος και ο αντιπρόεδρος της Φιλελεύθερης Συμμαχίας δικηγόρος κ. Τάσος Αβραντίνης.

Ελάτε να συζητήσουμε για τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα! Θα χαρούμε να σας δούμε στην εκδήλωσή μας!

εκδήλωση: η εμπλοκή των οικονομικών μεταρρυθμίσεων

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία διοργανώνει εκδήλωση την Δευτέρα 11 Ιουνίου στις 7 το απόγευμα στο ξενοδοχείο Ζαφόλια (Λεωφόρος Αλεξάνδρας 87-89, Αθήνα) με θέμα:

«Η εμπλοκή των οικονομικών μεταρρυθμίσεων»

Ομιλητές στην εκδήλωση αυτή θα είναι ο πρώην υπουργός κ. Ανδρέας Ανδριανόπουλος και ο αντιπρόεδρος της Φιλελεύθερης Συμμαχίας δικηγόρος κ. Τάσος Αβραντίνης.

τί σημαίνει φιλελεύθερο σύνταγμα;

στο συντροφικό – συμμαχικό blog «Ο Νεοφιλελεύθερος» δείτε αυτό το πολύ ενδιαφέρον άρθρο – βίντεο:

Ελευθερία του λόγου και Κρατική λογοκρισία

που αναφέρεται και σε αυτό εδώ

ΥΓ: Η συγκεκριμένη σειρά, η Δυτική Πτέρυγα, είναι ό,τι καλύτερο έχω δει στην τηλεόραση τα τελευταία χρόνια… Δεν είναι τυχαίο ότι στην Ελλάδα θάφτηκε από τον προγραμματισμό…

κάποιοι – επιτέλους! – πηγαίνουν φυλάκη…

Και όμως συμβαίνει! Κάποιοι σε αυτή τη χώρα πηγαίνουν φυλακή, όταν αποδεικνύεται ότι κλέβουν. Αντιγράφω από το άρθρο του in.gr:

«Καταπέλτης ήταν η απόφαση του δικαστηρίου για την υπόθεση υπεξαίρεσης περίπου 8 εκατ. ευρώ στο Πάντειο Πανεπιστήμιο την περίοδο 1992-1998. Μεταξύ άλλων, στη φυλακή οδηγούνται δύο πρώην πρυτάνεις, ενώ τρις ισόβια καταδικάστηκε υπάλληλος οικονομικών υπηρεσιών που φέρεται ως ο εγκέφαλος.

Συγκεκριμένα, το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας έκρινε ενόχους 10 από τους 13 κατηγορουμένους και επέβαλε ποινές για αδικήματα που αφορούν: απάτη, υπεξαίρεση, ψευδή βεβαίωση και πλαστογραφία σε συνδυασμό με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο τα χρήματα του Πανεπιστημίου χρησιμοποιήθηκαν για αγορά πολυτελών ειδών, από ακριβά είδη υγιεινής και μάρμαρα σε κατοικίες και εξοχικά, μέχρι μία Ferrari για έναν από τους κατηγορουμένους. Σε τρεις φορές ισόβια και 15 έτη καταδικάστηκε ο πρώην υπεύθυνος του Λογιστηρίου του Παντείου Πανεπιστημίου, Αναστάσιος Κουτσοδημητρόπουλος. Στους πρώην πρυτάνεις Αιμίλιο Μεταξόπουλο και Δημήτρη Κώνστα το δικαστήριο επέβαλε 25 και 14 χρόνια κάθειρξη αντίστοιχα, στους πρώην αντιπρυτάνεις Παναγιώτη Γιέτιμη και Κωνσταντίνο Παπαθανασόπουλο 16 και 14 χρόνια κάθειρξη αντίστοιχα. Από 13 έως 16 χρόνια κυμαίνονται οι ποινές για τρεις διοικητικούς υπαλλήλους (Μιχάλη Παπαδοκωστάκη, Βλάσση Βεϊκόντη, Χαράλαμπο Μπούτσικο) και από 10 έως 12 έτη σε δύο προμηθευτές του Πανεπιστημίου (Ιωάννη Γρατσάνη και Παναγιώτη Ορφανό). Το δικαστήριο δεν έκανε δεκτό το αίτημα αναστολής εκτέλεσης της ποινής που υπέβαλαν οι Μεταξόπουλος, Γετίμης, Κουτσοδημητρόπουλος, Παπαδοκωστάκης και Βεϊκόντης για λόγους υγείας, ενώ αντίθετα έγινε δεκτό των συγκατηγορουμένων τους. Ο εισαγγελέας έδρας είχε ζητήσει να απορριφθεί το αίτημα για όλους τους καταδικασθέντες. Το δικαστήριο έκρινε αθώους έναν υπάλληλο του Παντείου, μια επίτροπο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, καθώς και μια υπάλληλο του λογιστηρίου του Παντείου. Στους πρυτάνεις και αντιπρυτάνεις αναγνωρίστηκαν τα ελαφρυντικά του πρότερου έντιμου βίου και της μετέπειτα καλής συμπεριφοράς.»

Καιρός ήταν. Ώρα να πάρουν σειρά και άλλοι. Και κυρίως το σύστημα – πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό – που έχει συγκροτήσει παρασιτικές ομάδες και έχει καλλιεργήσει τη διαφθορά, τη προσοδοθηρία και την ατιμωρησία. Όλοι είναι ίσιοι απέναντι στο νόμο, χωρίς εξαιρέσεις!

δύο εκδηλώσεις συμπαράστασης, Τετάρτη 6 Ιουνίου 2007

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία ανακοίνωσε τη συμμετοχή της σε δύο εκδηλώσεις συμπαράστασης, προγραμματισμένες για την Τετάρτη 6 Ιουνίου 2007.

Η πρώτη εκδήλωση συμπαράστασης, αφορά τη διαμαρτυρία για τη σύλληψη και δίωξη του Μιχάλη Αργυρού, γενικού Διευθυντή της έκθεσης Art Athina που, παραπέμπεται με τη διαδικασία του αυτόφωρου αύριο στο Αυτόφωρο Τριμελές, στο Κτήριο 2 των δικαστηρίων της παλαιάς Σχολής Ευελπίδων. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία θεωρεί τη συγκεκριμένη άσκηση δίωξης ως απαράδεκτη καταπάτηση του θεμελιώδους δικαιώματος της ελευθερίας της έκφρασης και για τον λόγο, εκτός από τη παρουσία στελεχών της στο Αυτόφωρο Τριμελές θα καταθέσει και σχετική καταγγελία στον Συνήγορο του Πολίτη.

Η δεύτερη εκδήλωση συμπαράστασης, αφορά στη δίκη του γιατρού Γιώργου Οικονομόπουλου, στο 6ο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων (8:45πμ). Η Φιλελεύθερη Συμμαχία συμπαρίσταται στον πρωτοπόρο, σε θέματα θεραπευτικής αγωγής χρηστών ναρκωτικών, γιατρό Γιώργο Οικονομόπουλο, θεωρώντας τη δίωξη του πολιτική καθώς αντί να αποποινικοποιηθεί η χρήση των ναρκωτικών ουσιών και να πάψουν να διώκονται οι ασθενείς-χρήστες, ποινικοποιείται πλέον και η θεραπεία των χρηστών, με μοναδικούς ωφελημένους τους εμπόρους ναρκωτικών και τους μηχανισμούς καταστολής. Στελέχη της Φιλελεύθερης Συμμαχίας θα παραβρίσκονται στη δίκη δείχνοντας έτσι έμπρακτα την συμπαράσταση τους στον διωκόμενο γιατρό Γιώργο Οικονομόπουλο.

Οι δύο αυτές υποθέσεις αποτελούν συμπτώματα, δυστυχώς όχι τα μοναδικά, επικίνδυνων εξελίξεων. Οι ευθύνες της κυβέρνησης είναι βαρύτατες καθώς ενισχύει ακροδεξιές πολιτικές για λόγους μικροκομματικούς και προετοιμάζει πορεία στις εκλογές με ακροδεξιά ατζέντα.

Σε αντίθεση με την κυβέρνηση και την –απούσα- αντιπολίτευση, η Φιλελεύθερη Συμμαχία θα συνεχίσει να προασπίζει μαχητικά στην Ελλάδα τα ατομικά δικαιώματα, την ελεύθερη οικονομία και την ανοικτή κοινωνία.

πολιτικό ανέκδοτο…

Τις τελευταίες ημέρες στη δουλειά μου γνωρίζει ιδιαίτερο σουξέ το κάτωθι – γνωστό από παλιά – ανέκδοτο, το οποίο θέλω να μοιραστώ μαζί σας:

Ταξιδεύοντας για παγκόσμια συνδιάσκεψη πέφτει αεροπλάνο με επιβάτες, μεταξύ άλλων, τον Μπούς, τον Μπλαίρ (πρέπει να το αλλάξουμε πλέον σε Μπράουν) και τον Κώστα Καραμανλή.

Αφού σώζονται στην αναγκαστική προσγείωση, κοιτάνε γύρω τους και βρίσκονται σε μια απομονωμένη περιοχή της Αφρικής. Βλέπουν όμως ένα χωριό ιθαγενών και κατευθύνονται προς τα εκεί. Βρίσκουν τον αρχηγό της φυλής και του ζητάνε ένα τηλέφωνο για να επικοινωνήσουν με τις υπηρεσίες τους προς διάσωσή τους. «Κοιτάξτε, εδώ δεν έχουμε τηλέφωνα. Όμως λίγο πιο πέρα έχει ανοίξει ένα μπουρδέλλο με Ουκρανίδες και νομίζω ότι έχουν εκεί τηλέφωνο», απαντά ο αρχηγός. Θέλοντας και μη, κατευθύνονται προς τα εκεί και ζητάνε την τσατσά του μαγαζιού. «Βεβαίως να σας εξυπηρετήσω», απαντά στις παρακλήσεις η τσατσά.

Μπαίνει πρώτος ο Μπους στο δωμάτιο με το τηλέφωνο, καλεί τον Λευκό οίκο και σε 2 λεπτά τον έχουν ενημερώσει ότι έχουν εντοπιστεί. Οι Πεζοναύτες, η ειδική ομάδα δέλτα και το προεδρικό αεροσκάφος κατευθύνονται ήδη προς τα εκεί. «Πόσα χρωστάω για το τηλεφώνημα» λέει ο Αμερικανός πρόεδρος στην τσατσά.. «500 δολάρια κ. πρόεδρε», απαντά εκείνη. Ξινίζει ο Πρόεδρος τα μούτρα και πληρώνει.

Μπαίνει δεύτερος ο Άγγλος πρωθυπουργός, καλεί στην Ντάουνιγκ στριτ και μέσα σε 3 λεπτά των ενημερώνουν ότι έχουν εντοπιστεί και στο σημείο σπεύδουν μία βρετανική φρεγάτα, ένα σμήνος αεροσκαφών και η SAS για τη διάσωση. «Πόσα χρωστάω για το τηλεφώνημα» λέει ο Άγγλος πρωθυπουργός στην τσατσά.. «500 λίρες κ. πρωθυπουργέ», απαντά εκείνη. Ξινίζει και αυτός τα μούτρα και πληρώνει.

Μπαίνει τελευταίος ο Κώστας Καραμανλής, καλεί στο Μαξίμου, και βρίσκει μόνο μια καθαρίστρια. Καλεί κατά σειρά το Υπουργείο Άμυνας, το Υπουργείο Δημόσιας τάξης, τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, το Υπουργείο Εξωτερικών, το Υπουργείο Εσωτερικών, το Υπουργείο Υγείας, αλλά δε μπορεί να βγάλει άκρη, δε βρίσκει τους αρμόδιους, τον παραπέμπουν σε άλλα τηλέφωνα δηλώνοντας αναρμόδιοι, του ζητάνε να στείλει αίτηση κλπ. Μετά από μισή ώρα στα τηλέφωνα καταφέρνει να συνεννοηθεί και κανονίζει για τη διάσωσή του. «Πόσα χρωστάω για τα τηλέφωνα» λέει ο Καραμανλής στην τσατσά.. «2 ευρώ κ. Πρωθυπουργέ», απαντά εκείνη. Κάνει να πληρώσει ο Καραμανλής αλλά αρχίζουν να φωνάζουν ο Μπούς και ο Μπλέρ. «Καλά σε εμάς πήρες τόσο λεφτά για 2-3 λεπτά και στον Έλληνα που μιλά μισή ώρα μόνο 2 ευρώ;» ρωτούν εκνευρισμένοι. «Μην εκνευρίζεστε» τους απαντά η τσατσά, «δε γνωρίζετε ότι από μπουρδέλλο σε μπουρδέλλο η χρέωση είναι αστική;»

για την παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος…

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος, όπως έχει καθιερωθεί η 5η Ιουνίου, αντί ανάλυσης ή προβληματισμού υιοθετώ τα σχετικά με το περιβάλλον κείμενα (πρακτικά και νεανικά) του Εθνικού Συμβουλίου Νεολαίας

το σύμβολο του αγώνα…

Χθες ήταν μια επέτειος που ομολογώ ότι ξέχασα, και ντρέπομαι για αυτό. Ντρέπομαι γιατί μόλις διάβασα στο e-rooster για αυτή, θυμήθηκα ότι είναι ένα από τα γεγονότα που επηρέασαν τη ζωή μου, την πολιτική μου σκέψη και πρακτική, περισσότερο από απλά πολύ… Τα γεγονότα της Τιεν Αν Μεν!

Επίσης θυμήθηκα τον άνθρωπο που αποτέλεσε για εμένα σύμβολο αντίστασης, σύμβολο ελευθερίας:

Είμαι σίγουρος ότι θυμίζει και σε εσάς πολλά…

περί εκσυγχρονισμού και λαϊκισμού…

Η γελοιογραφία της ημέρας από τον ΕΤ της Δευτέρας 4/5/2007:

Πολίτης1: Το να εξαγγέλλεις πράγματα που δε θα κάνεις είναι απάτη και λέγεται λαϊκισμός!

Πολίτης 2: Το περίεργο είναι ότι η ανάποδη απάτη, να κάνεις πράγματα που δεν εξήγγειλες, λέγεται εκσυγχρονισμός!

Χε,Χε!

Μου θύμισε και το παλαιό γνωστό:

Καπιταλισμός είναι η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Σοσιαλισμός είναι ΑΚΡΙΒΩΣ το αντίθετο…

επέμβαση της αστυνομίας στην έκθεση τέχνης «Art Athina»

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ

3 Ιουνίου 2007

Τα ατομικά δικαιώματα και η ελευθερία σκέψης και έκφρασης

είναι πιο σημαντικά από συλλογικούς κανόνες και σύμβολα.

Το Σάββατο 2 Ιουνίου, η αστυνομία εισέβαλλε και κατάσχεσε ένα έργο τέχνης στην διεθνή έκθεση τέχνης «Art Athina» που γίνεται στην Αθήνα υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, και συνέλαβε τον διευθυντή του εκθεσιακού χώρου για παράβαση του νόμου περί ασέμνων και προσβολή συμβόλων του ελληνικού κράτους. Η εισβολή της αστυνομίας έγινε μετά από καταγγελία «άγνωστου», πολίτη που «αγανάκτησε» αντικρίζοντας DVD που έπαιζε παρουσιάζοντας άσεμνες σκηνές με μουσική υπόκρουση τον εθνικό ύμνο.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία θεωρεί τις συγκεκριμένες αστυνομικές ενέργειες ως παραβίαση του δικαιώματος ελεύθερης καλλιτεχνικής έκφρασης. Το επιχείρημα περί παράβασης του νόμου περί ασέμνων είναι αστείο καθώς το έργο τέχνης δεν εκτίθετο σε δημόσιο χώρο αλλά στον περιορισμένο χώρο της έκθεσης, με σαφή σήμανση ακαταλληλότητας για νέους κάτω των 18 ετών και η έκθεση είχε εισιτήριο.

Το επιχείρημα περί προσβολής συμβόλων του ελληνικού κράτους εντάσσεται σε μια μακρά σειρά ενεργειών δίωξης και καταστολής οποιασδήποτε έκφρασης διαφορετικότητας και οποιασδήποτε αμφισβήτησης -έργω ή λόγω- εθνικών, θρησκευτικών και κοινωνικών συμβόλων. Η συζήτηση κάθε φορά εξαντλείται σε κραυγές και συνθήματα με πολύ λαϊκισμό και συναίσθημα, με εύκολες κατηγορίες για ΄προδότες’, ‘γραικύλους’, ‘ανώμαλους’ και ‘αντίχριστους’, με διαπόμπευση και συχνά βαριές διώξεις.

Τα κόμματα που είναι οι θεσμοί λειτουργίας της δημοκρατίας σιωπούν εύσχημα -ιδιαίτερα τα δύο μεγάλα-, υπό το φόβο του πολιτικού κόστους

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία δηλώνει ξεκάθαρα ότι τα ατομικά δικαιώματα, η ελευθερία σκέψης και έκφρασης το δικαίωμα στη διαφορετική γνώμη και στη διαφορετικότητα, είναι πιο σημαντικά από συλλογικούς κανόνες, μύθους, ιδεοληψίες και αποτελούν τον αναπαλλοτρίωτο πυρήνα του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία καλεί τους δημοκρατικούς Έλληνες πολίτες να υπερασπιστούν τα ατομικά δικαιώματα με κάθε τίμημα απέναντι στις κραυγές του λαϊκισμού, του παραλογισμού, της γκρίζας κοινωνικής ομοιομορφίας, με δυο λόγια στην προσπάθεια για επιστροφή στη βαρβαρότητα. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι αναγκαίο να προασπίσουμε το δικαίωμα των ατόμων να επικρίνουν και να αμφισβητούν ιδέες -ακόμα και ολόκληρα ιδεολογικά συστήματα- που θεωρούνται πολύτιμες από άλλους ανθρώπους.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία θεωρεί ότι η καταστολή απέναντι στην διαφορετικότητα δεν είναι παρά έκφραση του φόβου όσων δεν αισθάνονται ότι μπορούν να υπερασπιστούν τις ιδέες τους στον δημόσιο διάλογο. Τα εθνικά σύμβολα, η γλώσσα και η ιστορία μας κινδυνεύουν μόνο από τους αμαθείς ή ημιμαθείς αυτόκλητους υπερασπιστές τους που κάνουν χρήση της καταστολής, όχι από αυτούς που δρουν φανερά, δημιουργούν και εκφράζουν με παρρησία την γνώμη τους.

WWF Ελλάς: Πηγή ανησυχίας, όχι όμως και δράσης το Περιβάλλον

Άμεσα συσχετισμένη με την υποβάθμιση είναι η έννοια του περιβάλλοντος στην Ελλάδα, καθώς ένας στους δύο Έλληνες πολίτες συνδέει το φυσικό περιβάλλον με κάποιο από τα περιβαλλοντικά προβλήματα, όπως η ρύπανση, τα σκουπίδια, το καυσαέριο, η αλλαγή του κλίματος.

Αυτό προέκυψε από έρευνα του Ινστιτούτου Ερευνών Κοινής Γνώμης VPRC/Public Issue που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με την περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς ενόψει της 5ης Ιουνίου, Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος.

Δείτε εδώ το σχετικό Δελτίο τύπου του WWF

Διαβάστε εδώ όλη την έρευνα

Νέα κόμματα και κυβερνήσεις συνεργασίας

Στο ΠΑΡΟΝ της Κυριακής, την προηγούμενη εβδομάδα, δημοσιεύθηκε μία νέα πανελλαδική έρευνα της εταιρείας RASS (τηλεφωνική, σε δείγμα 1.501 ατόμων, σταθμισμένο, 21-25/5/2007) όπου, μεταξύ άλλων, προκύπτει το συμπέρασμα ότι 45,7% των ερωτούμενων πολιτών θέλει την ίδρυση νέου κόμματος και το 55,5 πιστεύει σε κυβερνήσεις συνεργασίας. Ανάμεσα σε αυτούς που πιστεύουν ότι πρέπει να δημιουργηθεί νέο κόμμα, τα ποσοστά της προτιμώμενης πολιτικής κατεύθυνσης είναι:

Αριστερά: 13,5 – Κεντροαριστερά: 31,5 – Κέντρο 14,8 – Κεντροδεξια: 17,7 – Δεξιά: 8,2 – ΔΓ/ΔΑ: 14,3

Το συμπέρασμα αυτό έρχεται λίγο καιρό μετά την έρευνα της ALCO για τη Φιλελεύθερη Συμμαχία, όπου το 24,3% θα ψήφιζαν ένα νέο κόμμα το οποίο θα συνδύαζε τον οικονομικό με τον πολιτικό φιλελευθερισμό, απαντώντας θετικά σε ερώτημα ψήφου σε κόμμα με πολιτικές θέσεις της ΦΣ.

Το καινούργιο που προκύπτει είναι η αποδοχή των κυβερνήσεων συνεργασίας από το μισό περίπου (και λίγο παραπάνω) του εκλογικού σώματος. Μέχρι σήμερα τα κόμματα εξουσίας «πιπίλιζαν» την αναγκαιότητα των αυτοδύναμων κυβερνήσεων, καταγγέλλοντας τους οπαδούς της απλής αναλογικής ως τυχοδιώκτες και μακράν του λαϊκού αισθήματος. Αν το εύρημα της έρευνας επαληθευθεί, αναιρείται ένα κρίσιμο επιχείρημα των οπαδών των μονοκομματικών κυβερνήσεων: αυτό της λαϊκής θέλησης.

Αλλάζουμε σελίδα;

Ασφαλιστικά ταμεία: Μηνυτήρια αναφορά της Φιλελεύθερης Συμμαχίας

Μηνυτήρια αναφορά της Φιλελεύθερης Συμμαχίας κατά παντός υπευθύνου, συμπεριλαμβανομένων των συνδικαλιστών της ΑΔΕΔΥ, για το θέμα των ασφαλιστικών ταμείων.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία, σε δελτίο τύπου της (31/5/2007) σχετικό με τη καταλήστευση των αποθεματικών των ταμείων ανακοινώνει την υποβολή μηνυτήριας αναφοράς κατά παντός υπευθύνου και τη προσφυγή της στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για παραβίαση του σχετικού κοινοτικού δικαίου λόγω πράξεων ή παραλείψεων της ελληνικής κυβέρνησης. Στη μηνυτήρια αναφορά της κατά παντός υπευθύνου η Φιλελεύθερη Συμμαχία, τονίζει ότι συμπεριλαμβάνει και τους συνδικαλιστές μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων που όρισε η ΑΔΕΔΥ, δεδομένου ότι συμμετείχαν και αυτοί στη λήψη των σχετικών ομόφωνων αποφάσεων που ζημίωσαν τους ασφαλισμένους.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία θεωρεί τη κατάθεση μηνυτήριας αναφοράς από την ΑΔΕΔΥ στις 29/5/2007 ως σκανδαλώδη καθώς επιχειρεί να αποσείσει τις βαρύτατες πολιτικές και ίσως και ποινικές ευθύνες των συνδικαλιστών της και της ηγεσίας της που δεν προάσπισαν, όπως όφειλαν, τα συμφέροντα των εργαζομένων που εκπροσωπούσαν.

Οι συνδικαλιστές μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Τ.Ε.Α.Δ.Υ. που αποτελούν σχεδόν το 50% του Δ.Σ. ανήκουν στην ΠΑΣΚΕ του ΠΑΣΟΚ (2 μέλη), τη ΔΑΚΕ της Νέας Δημοκρατίας (2 μέλη), το ΠΑΜΕ του ΚΚΕ (1 μέλος) και την  Αυτόνομη Παρέμβαση του Συνασπισμού (1 μέλος). Όλοι αυτοί, μαζί με τους υπόλοιπους κομματικούς εγκάθετους που απαρτίζουν το Δ.Σ. του ασφαλιστικού ταμείου, δεν έθεσαν ερώτημα περί της νομιμότητας της επένδυσης σε υψηλού ρίσκου ομόλογα πέραν του ανώτατου 23% που προβλέπει ο νόμος,  δεν αποχώρησαν λόγω του μη καθορισμού ορίων εντός των οποίων θα έπρεπε να κινηθούν η αγορά και η πώληση των συγκεκριμένων ομολόγων, δεν απαίτησαν την εφαρμογή του άρθρου 42 του νόμου 2676/99 που επιβάλλει τον έλεγχο και αξιολόγηση της επενδυτικής συμπεριφοράς των ασφαλιστικών φορέων από την Ειδική Επιτροπή Εποπτείας της Διαχείρισης της Περιουσίας των Ασφαλιστικών Φορέων, και δεν παραιτήθηκαν καταγγέλλοντας τον Υπουργό Απασχόλησης Σάββα Τσιτουρίδη όταν αυτές οι αρμοδιότητες μεταφέρθηκαν παράνομα με την υπουργική του απόφαση 16652/Α-7-2006 στον Ειδικό Γραμματέα Ευγένιο Παπαδόπουλο.

Δυστυχώς, αυτές οι πράξεις ή παραλείψεις των συνδικαλιστών δεν έχουν γίνει γνωστές καθώς οι συνδικαλιστικές ηγεσίες απολαμβάνουν μια απαράδεκτη ασυλία τα τελευταία τριάντα χρόνια. Η ασυλία αυτή των συνδικαλιστικών συντεχνιών οφείλεται στις, ομολογουμένως αποτελεσματικές, πολιτικές και ιδεολογικές τους παρεμβάσεις μέσω των οποίων κατορθώνουν να συσκοτίζουν το ρόλο τους και να παρουσιάζονται σαν οι θεματοφύλακες της δημοκρατίας, της προόδου και της “κοινωνικής δικαιοσύνης”, υποστηρίζοντας μαχητικά ότι “νόμος είναι το δίκιο του εργάτη”, εννοώντας φυσικά το δικό τους.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία θα συνεχίσει να αποκαλύπτει το ρόλο τους και προτείνει τη κατάργηση όλων των εργασιακών προνομίων που απολαμβάνουν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες του Δημοσίου και τη κατάργηση της συμμετοχής τους στα Διοικητικά Συμβούλια των δημόσιων οργανισμών και των ασφαλιστικών ταμείων.

Ενδιαφέρον υλικό για την Αμαλία:

Όλα τα κείμενα της Αμαλίας από το blog της σε PDF:

http://www.fileden.com/files/2007/5/31/1130813/Malpracticepdf.pdf

κάποιος ενδιαφερόμενος εκδότης;

 

Επίσης δείτε τα ακόλουθα στο youtube:

http://www.youtube.com/watch?v=s9J2UUR_KyI

http://www.youtube.com/watch?v=uIg0q9H5auc

http://www.youtube.com/watch?v=6aYu0YapSm0

http://www.youtube.com/watch?v=NRmEXOPBfug

http://www.youtube.com/watch?v=zlnuTY0aSm4

http://www.youtube.com/watch?v=wj6X2PWGz_I

ψάχνοντας στα σχετικά tags του youtube θα ανακαλύψετε και άλλα σχετικά βίντεο…

το σχολείο για τα Τσιγγανόπουλα του Ασπροπύργου…

Αξίζει τον κόπο να διαβάσετε το ενδιαφέρον άρθρο του Δημήτρη Στέφωση, κοινωνιολόγου, ειδικά αν σας απασχολούν ζητήματα ισότητας ευκαιριών, ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διαφορετικότητας:

Ασπρόπυργος: Ο θεσμικός και ο διάχυτος ρατσισμός

επισκεψιμότητα blog, δημοσιογραφία και «πόθεν έσχες»

Χθες 1η Ιουνίου, ημέρα κινητοποίησης για την Αμαλία, σχεδόν διπλασιάστηκαν οι επισκέπτες του παρόντος ιστολογίου, σε σχέση με την αμέσως προηγούμενη ημέρα. Πάνω που χάρηκα, κοίταξα λίγο πιο προσεκτικά τα στατιστικά: οι περισσότεροι κοίταζαν το σχόλιο για το πόθεν έσχες. Επίσης το 90% των προερχόμενων από μηχανές αναζήτησης ήρθαν μετά από αναζήτηση για το πόθεν έσχες. Είδα ότι στο google η φιλελεύθερη λαλαιά ήταν ψηλά, και κατάλαβα. Να υποθέσω ότι οι περισσότεροι ήταν δημοσιογράφοι που κάτι έψαχναν κλείνοντας την ύλη τους; Άλλωστε τα ιστολόγια έχουν αναδειχθεί ήδη σε πολύ ισχυρή πηγή ρεπορτάζ για τους δημοσιογράφους των γραφείων…

Συνέχεια για το πόθεν έσχες των βουλευτών 2007

Έγραφα στο προηγούμενο σχετικό σχόλιο:

«Τα σχόλια του φιλελεύθερου για το πόθεν (που δε γνωρίζουμε ποτέ παρά τα όσα λένε τα κόμματα εξουσίας), για το έσχες, για το θεσμό του πόθεν έσχες και για το πολιτικό χρήμα, θα ακολουθήσουν. Νομίζω ότι είναι καλύτερα να σας έχω προσφέρει πρώτα τα πιο έγκυρα στοιχεία…»

Δυστυχώς το ΑΠΕ/ΜΠΕ αποφάσισε να απενεργοποιήσει μέσα σε 48 ώρες τη σχετική ιστοσελίδα που παρέπεμπε στα αποθηκευμένα 8σέλιδα έγγραφα του κάθε βουλευτή – υπουργού – ευρωβουλευτή. Έτσι αντιλαμβάνεται το ρόλο του το ΑΠΕ/ΜΠΕ: ανεβάζουμε για 2 ημέρες, επομένως μπορούμε να πούμε ότι υπηρετούμε τη διαφάνεια. Δεν θα είχα πρόβλημα αν το ΑΠΕ/ΜΠΕ δεν ήταν κρατικός φορέας, ή αν κάποιος άλλος κρατικός ή δημόσιος φορέας τα είχε ανηρτημένα στο διαδίκτυο. Όμως αυτό δε συμβαίνει. Και ειλικρινά δε μπορώ να καταλάβω γιατί τέτοιος φόβος δημοσιότητας και αρχειοθέτησης. Η διαφάνεια δεν έβλαψε κανέναν, ειδικά σήμερα. Απορώ γιατί η Βουλή των Ελλήνων δεν έχει μία σελίδα αποκλειστικά για αυτά τα στοιχεία. Όπως απορώ και γιατί δε μπορούν να κάνουν μία στοιχειώδη επεξεργασία ή να συμπληρώνονται οι αντίστοιχες φόρμες ηλεκτρονικά ώστε και η αρχειοθέτηση να είναι εύκολη και η συμπλήρωση, σε σχέση με τις 8 σκαναρισμένες σελίδες που δώσανε στη δημοσιότητα…

Μετά τη διατύπωση των αποριών, κατέληξα στο πρώτο συμπέρασμα: υπάρχει απλά έλλειψη βούλησης. Τα σημερινά κόμματα και οι περισσότεροι πολιτικοί υπηρετούν τη διαφάνεια και τη λογοδοσία ως ανάγκη και υποχρέωση, όχι από πίστη στην ωφέλεια και τη δύναμή της. Στο χέρι μας είναι λοιπόν να νιώσουν ότι οφείλουν να παρέχουν προσβάσιμα αυτά τα στοιχεία…

Θα συνεχίσω αργότερα για το πόθεν έσχες και το πολιτικό χρήμα…

ΥΓ: Δείτε το ενδιαφέρον, αλλά πικρό,  σχόλιο του Γιώργου Λακόπουλου στον ΕΤ

Για την Αμαλία, σκέψεις για την επόμενη ημέρα

Ήθελα να γράψω πολλά εχθές 1η Ιουνίου για διάφορα θέματα. Αποφάσισα όμως ότι η Αμαλία, τα κείμενά της και η κινητοποίησή μας στο διαδίκτυο ήταν πιο σημαντικά. Έτσι αποφάσισα να ανεβάσω μόνο τα σχετικά με αυτά σχόλιά μου…

Η κινητοποίηση της κοινότητας των ελληνικών ιστολογίων υπήρξε μεγάλη. Δε κοίταξα όλες τις σχετικές μηχανές παρακολούθησης, αλλά η αίσθησή μου είναι ότι ήταν η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα. Καταφέραμε ακόμη να ασχοληθούν με την κίνηση αυτή, επομένως με το ζήτημα της Αμαλίας, και όλα τα παραδοσιακά μέσα (εφημερίδες, τηλεόραση, ραδιόφωνο – για τα περιοδικά θα δούμε). Αυτό ήταν μία κατάκτηση, διότι σήμερα αυτός είναι ο τρόπος να μάθουν οι μη έχοντες διαδικτυακή σύνδεση τα τεκταινόμενα στην ηλεκτρονική δημόσια σφαίρα. Αυτό ελπίζω και νομίζω ότι αύριο θα είναι διαφορετικό, αλλά σήμερα εξακολουθεί και είναι έτσι…

Υπήρξαν ωστόσο πολλά ιστολόγια που δε συμμετείχαν (κανένα πρόβλημα) αλλά και άλλα που άσκησαν κριτική. Νομίζω ότι δεν αντιλήφθηκαν το νόημα: δεν υπήρξε καμία κατευθυνόμενη κίνηση. Κάποιοι άνθρωποι συμφώνησαν σε ένα χρονοδιάγραμμα, όσοι ήθελαν συνδιαμόρφωναν τις αποφάσεις και το κείμενο, παρήχθη ένα αποτέλεσμα και κατόπιν όσοι ήθελαν ακολούθησαν (σε αυτούς ανήκω). Όλα αυτά μέσα σε μία εβδομάδα. Αυτό για εμένα είναι μια σύγχρονη κοινωνία πολιτών.

Μη ξεχνάτε: κανείς δεν είπε ότι έπρεπε να εκφράζεται από το κείμενο για να συμμετέχει. Άλλωστε αρκούσε μόνο ο κοινός τίτλος, ή η αποστολή email σε φορείς σχετικά με το θέμα. Η κίνηση αυτήν δεν ήταν μια πολιτική κίνηση με συγκεκριμένο σκοπό και στόχο. Ήταν μια διαμαρτυρία για να ξεκινήσει μια διαδικασία αλλαγών. Τώρα ο καθένας μας θα αποφασίσει πώς αυτή η διαδικασία μπορεί να πραγματοποιηθεί καλύτερα, ποια είναι η ανάλυση της σημερινής πραγματικότητας, ποια είναι τα καλύτερα προτεινόμενα μέτρα, ποιος ο επωφελέστερος δρόμος. Αυτό είναι η πολιτική που θα ακολουθήσει ο καθένας μας. Το κρίσιμο που πετύχαμε είναι να αποτελέσει η Αμαλία, έστω και μετά θάνατο, την αφορμή για σοβαρή συζήτηση και λήψη πολιτικών αποφάσεων. Αυτό θα είναι το τελικό μέτρο επιτυχίας της κινητοποίησης: να ωθήσει στη συμμετοχή και στη λήψη αποφάσεων, από το ατομικό στο συλλογικό και από το εθνικό ως το ευρωπαϊκό επίπεδο.

Και μη ξεχνάτε: η διαδικτυακή κινητοποίηση δε μπορεί – ακόμη τουλάχιστον – να αντικαταστήσει την πολιτική πράξη και την πολιτική κινητοποίηση. Η πραγματική ζωή είναι εκτός των υπολογιστών μας και του διαδικτύου, ακόμη… Άρα ο καθένας μας αν θέλει να αλλάξει κάτι, οφείλει να ακολουθήσει και τους παραδοσιακούς δρόμους. Για αυτό δεν αποδέχομαι την κριτική ορισμένων περί νέας μορφής διαδικτυακής απάθειας. Διότι ο καθένας έχει και την πραγματική του παρουσία και δράση, εκτός από την ηλεκτρονική. Οπότε πριν ασκηθεί κριτική για το «βόλεμα» στην καρέκλα από τη συμμετοχή στη διαδικτυακή κινητοποίηση, θα ήταν καλό να εξεταστεί κατά πόσο ο καθένας μας συμμετέχει και παλεύει για όσα πιστεύει…

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ


«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.»

(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)

«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας…»

(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)

Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.

Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.

Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.

«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ’ αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»

(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου – μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:

«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»

Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:

* ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ

* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.

* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ

ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων

(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι «για την Αμαλία»).

ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ