για τη διπλή ανάπλαση

ΝΑΙ στην διπλή ανάπλαση Βοτανικού – Λ. Αλεξάνδρας, ΟΧΙ στον στείρο αρνητισμό και την διαιώνιση της υποβάθμισης

Η Περιφερειακή κίνηση Αθήνας της Φιλελεύθερης Συμμαχίας εκφράζει την αποδοκιμασία της στις συνεχιζόμενες αντιδράσεις στα σχέδια ανάπλασης του Βοτανικού. Ως γνωστόν η περιοχή του Βοτανικού, αποτελεί εδώ και 30 χρόνια μόνιμη εστία μόλυνσης και όχλησης, αφού επί χρόνια λειτουργούσαν ρυπογόνες βιομηχανίες, παράνομοι σκουπιδότοποι, και εταιρείες μεταφορών χωρίς άδεια λειτουργίας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μια περιοχή που απέχει λίγα λεπτά από την Ακρόπολη να είναι η πιο υποβαθμισμένη γειτονιά της Αθήνας. Επιπρόσθετα στον Βοτανικό υπάρχει μόνιμο κυκλοφοριακό πρόβλημα αφού καθημερινά διέρχονται χιλιάδες νταλίκες χωρίς να υπάρχουν οι ανάλογες υποδομές.

Επομένως, ακούγεται αστείο ότι η κίνηση πολιτών που στηρίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ προβάλει «οικολογικούς λόγους» για την μη ανάπλαση του Βοτανικού. Τονίζεται επίσης ότι στο σχέδιο της διπλής ανάπλασης του Βοτανικού, προβλέπεται η παράλληλη κατεδάφιση του παλαιού γηπέδου του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας και τη δημιουργία ενός νέου χώρου πρασίνου στην περιοχή των Αμπελοκήπων. Πρέπει επίσης να επισημανθεί ότι μόλις 130 πολίτες έχουν προσφύγει κατά την ανάπλαση του Βοτανικού, όταν την ίδια στιγμή πάνω από 8000 μόνιμοι κάτοικοι του 7^ου δημοτικού διαμερίσματος έχουν υπογράψει υπέρ της ανάπλασης.

Η Περιφερειακή κίνηση Αθήνας  καλεί την δημοτική παράταξη «Ανοιχτή Πόλη» της οποίας ηγείται ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κος Αλέξης Τσίπρας, να αφήσει τους λαϊκισμούς και να αναλάβουν τις ευθύνες της. Εξαιτίας των αντιδράσεων, 700 εργαζόμενοι του νέου εργοταξίου έχουν μείνει άνεργοι λίγες ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα, την ίδια ώρα που στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πλημμυρίζουν τα ΜΜΕ και μιλάνε δημοσίως για τον κίνδυνο της ανεργίας και τις αγωνίες των νέων για το μέλλον τους.

Τα έργα κατασκευής του νέου εμπορικού κέντρου καθώς και του γήπεδο του Παναθηναϊκού θα δώσουν νέα πνοή ανάπτυξης στον Βοτανικό. Θα διανοιχτούν νέοι δρόμοι και θα διαπλατυνθούν οι υπάρχοντες οι οποίοι σήμερα είναι εγκαταλελειμμένοι σε άθλια κατάσταση. Θα δημιουργηθούν 120 στρέμματα πρασίνου εκεί που σήμερα υπάρχει αυθαίρετη δόμηση, τσιμέντο και λάσπη. Θα δημιουργηθούν χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας τόσο κατά την περίοδο κατασκευής άλλα και με την μόνιμη λειτουργία των εν λόγω εγκαταστάσεων. Αναμένεται σημαντική εισροή ξένων επενδύσεων από εταιρείες που θα δραστηριοποιηθούν στο εμπορικό κέντρο, αύξηση της τουριστικής κίνησης από τους επισκέπτες του γηπέδου, καθώς και αυξημένα έσοδα του δήμο από τα δημοτικά τέλη των νέων επιχειρήσεων.

Η Περιφερειακή κίνηση Αθήνας της Φιλελεύθερης Συμμαχίας καταδικάζει τον στείρο αρνητισμό της «Ανοικτής Πόλης» και του ΣΥΡΙΖΑ που δεν αντιπροτείνει κανένα ρεαλιστικό και βιώσιμο σχέδιο για την αναβάθμιση της περιοχής, και που με βεβαιότητα οδηγεί στην διαιώνιση της σημερινής θλιβερής κατάστασης.

φιλελεύθερη Αθήνα
φιλελεύθερη συμμαχία
Περιφερειακή Κίνηση Αθήνας

18 Δεκεμβρίου 2008

παραβίαση της Κοινοτικής Νομοθεσίας για τα λύματα και τα στερεά απόβλητα

8 χρόνια χωρίς σωστή διαχείριση αστικών λυμάτων και στερεών αποβλήτων στην Αττική.

Το κράτος θέτει σε κίνδυνο την υγεία  και το περιβάλλον.

Η Περιφερειακή Πολιτική Κίνηση Αττικής της Φιλελεύθερης Συμμαχίας επισημαίνει την παραβίαση της Κοινοτικής Νομοθεσίας για τα λύματα και τα στερεά απόβλητα από την πλευρά του ελληνικού κράτους, σε δύο χαρακτηριστικές περιπτώσεις.
Στην πρώτη περίπτωση, μετά από προσφυγή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων είχε αποφανθεί το 2007 (υπόθεση C-440/06) ότι η Ελλάδα δεν είχε καλύψει όλες τις περιοχές με μονάδες επεξεργασίας λυμάτων  που να είναι εναρμονισμένες με την Ευρωπαϊκή νομοθεσία, όπως θα όφειλε από το 2000 (σχετική οδηγία  91/271/ ΕΟΚ). Ένα χρόνο μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και 12 πόλεις άνω των 15.000 κατοίκων μεταξύ των οποίων το Μαρκόπουλο, η Αρτέμιδα, η Ραφήνα, το Κορωπί, η Νέα Μάκρη και τα Μέγαρα, δεν έχουν τις απαραίτητες εγκαταστάσεις με αποτέλεσμα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να κινεί διαδικασία επί παραβάσσει κατά της Ελλάδας η οποία, αν δεν συμμορφωθεί, είναι πιθανό να τιμωρηθεί με χρηματική ποινή.
Στη δεύτερη περίπτωση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απευθύνει στην Ελλάδα τελική γραπτή προειδοποίηση σχετικά με την ακατάλληλη λειτουργία του νέου χώρου υγειονομικής ταφής αποβλήτων στη Φυλή της Δυτικής Αττικής, ο οποίος αποτελεί κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον. Λόγω των ελλείψεών του, οι αρμόδιες για την αδειοδότηση αρχές αρνήθηκαν να χορηγήσουν στο χώρο υγειονομικής ταφής την απαιτούμενη άδεια, οι εθνικές αρχές όμως εξακολουθούν να ανέχονται τη λειτουργία της. Η κατάσταση αυτή παραβιάζει πολλές διατάξεις της οδηγίας του 1999 περί υγειονομικής ταφής των αποβλήτων (Οδηγία 99/31/ΕΚ), η οποία θεσπίζει απαιτήσεις για την ασφαλή λειτουργία των χώρων υγειονομικής ταφής, καθώς και της οδηγίας-πλαισίου περί αποβλήτων (Οδηγία 2006/12/ΕΚ), η οποία θεσπίζει τους βασικούς κανόνες και τις κατευθυντήριες αρχές για την διαχείριση των αποβλήτων σε ολόκληρη την ΕΕ.
Η Φιλελεύθερη Συμμαχία υποστηρίζει ότι η έμφαση του Κράτους στην ανεξαρτησία και στην αποτελεσματικότητα των ελεγκτικών μηχανισμών σε συνδυασμό με την συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα θα είναι πιο αποδοτική και θα φέρει πιο γρήγορα τα απαιτούμενα αποτελέσματα. Ζητούμε άμεσα:
* Την πλήρη ενσωμάτωση και κυρίως την εφαρμογή της ευρωπαϊκής περιβαλλοντικής νομοθεσίας (με ελέγχους εφαρμογής από εξωτερικούς, ανεξάρτητους φορείς και τακτικούς απολογισμούς πεπραγμένων και επίτευξης στόχων)
* Τη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών και της αγοράς τόσο στη διαμόρφωση όσο και στον έλεγχο της εφαρμογής του κανονιστικού πλαισίου.
* Την ελεύθερη πρόσβαση στις πληροφορίες που αφορούν το περιβάλλον και δυνατότητα επιλογής, παρέμβασης, προσφυγής των πολιτών

* Την ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων και της ανακύκλωσης από  ιδιωτικούς φορείς.
* Την ενίσχυση της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Την ευαισθητοποίηση, δημιουργία οικολογικής συνείδησης αλλά και αίσθησης ατομικής ευθύνης, προώθηση της ενεργού συμμετοχής και του εθελοντισμού
* Την  ολοκλήρωση του χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού με αξιοποίηση δεδομένων, τεχνογνωσίας, ανθρώπων και εταιρειών της αγοράς
Τη στιγμή που το ελληνικό κράτος είτε αδιαφορεί για την καταστροφή του περιβάλλοντος είτε συνεργεί άμεσα στη καταστροφή του, το όραμα της Φιλελεύθερης Συμμαχίας είναι μια κοινωνία η οποία θα δίνει την προτεραιότητα στους πολίτες και στο δικαίωμά τους να ζουν χωρίς εξωτερικούς, αδικαιολόγητους άμεσους και έμμεσους περιορισμούς, όπως αυτοί που επιβάλλει ένα υποβαθμισμένο περιβάλλον.

νόμιμος ακτιβισμός για το περιβάλλον στην Αγγλία

Το βρήκα στο φίλο Σωτήρη και σας παρακαλώ να διαβάσετε:

Cleared: Jury decides that threat of global warming justifies breaking the law – Climate Change, Environment – The Independent.

Είναι σίγουρα μια απόφαση σταθμός – τουλάχιστον στην Αγγλία. Η απόφαση προβλέπει την αθώωση ακτιβιστών της Greenpeace που προκάλεσαν οικονομική ζημία σε εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας με λιθάνθρακα, με βάση άρθρο του βρεταννικού ποινικού κώδικα περί «δίκαιης εξαίρεσης» σε περίπτωση άδικης πράξης. Δέχεται το δικαστήριο δηλαδή ότι οι ακτιβιστές παρανόμησαν αλλά η πράξη τους ήταν δικαίως εξαιρετέα από τιμωρία διότι προστάτευαν ανώτερο αγαθό ή προφύλασσαν από μεγαλύτερη ζημία.

Αντίστοιχο άρθρο έχουμε και στον Ελληνικό Ποινικό Κώδικα (κατάσταση ανάγκης που αποκλείει το άδικο – άρθρο 25).

Συνήθως μέχρι σήμερα οι νομικοί χειρισμοί ακτιβιστών – κυρίως αριστερών – στηριζόταν στο δικαίωμα άμυνας (άρθρο 22), ενώ – κατά την άποψή μου παράλογη – επίκληση του δικαιώματος στην άμυνα έχει γίνει και από τρομοκράτες.

Η απόφαση αυτή του Βρεττανικού δικαστηρίου δείχενι ένα δρόμο που μπορούν να ακολουθήσουν ακτιβιστές. Στη συγκεκριμένη περίπτωση για το περιβάλλον, αλλά δε μπορώ να μη σκεφθώ και αντίστοιχους χειρισμούς σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων κα. Βέβαια για να βγει τέτοια απόφαση στην Ελλάδα απαιτούνται δυνατοί συνήγοροι και προοδευτικοί δικαστές, αλλά η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία…

αλήθειες και ψέματα για τον φιλελευθερισμό

Φιλελευθερισμός: αλήθειες και ψέματα.

του Εμμανουήλ Μανωλεδάκη

αντιπροέδρου της Φιλελεύθερης Συμμαχίας

(δημοσιεύθηκε στον Ελεύθερο Τύπο, μπορείτε να το σχολιάσετε στο e-rooster.gr)

Η αφορμή για να γραφτεί αυτό το άρθρο δόθηκε από την εμφάνιση στον Ελεύθερο Τύπο της 16^ης Ιουλίου 2008 του άρθρου του κ. Μελετόπουλου με τίτλο «Οικονομικός φιλελευθερισμός και κοινωνικό κράτος» το οποίο στη συνέχεια αναδημοσιεύθηκε και στον δικτυακό τόπο της «Προοδευτικής πολιτικής».

Το άρθρο αυτό ξεκινά με τη σωστή διαπίστωση ότι, «όπως όλες οι ιδεολογικού χαρακτήρα συζητήσεις στη χώρα μας, έτσι και η συζήτηση περί του βέλτιστου οικονομικού συστήματος χαρακτηρίζεται από υπερβολές, αγκυλώσεις, στερεότυπα και διαστρέβλωση των εννοιών.» Δυστυχώς όμως η συνέχεια του άρθρου επιβεβαιώνει τον κανόνα αυτό και ο συγγραφέας του υποκύπτει στις υπερβολές, τις αγκυλώσεις, τα στερεότυπα και τη διαστρέβλωση των εννοιών που ο ίδιος θέλησε να αποφύγει. Υποκύπτει δηλαδή στα στερεότυπα που κυριάρχησαν τις τελευταίες δεκαετίες και που θέλουν τον φιλελευθερισμό και τους Έλληνες εκπροσώπους του να διακατέχονται από (α) αδιαφορία για το εθνικό συμφέρον (β) εξιδανίκευση της αγοράς ως ενός τέλεια αυτορρυθμιζόμενου συστήματος και (γ) μία ολοκληρωτική απόρριψη της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Κατά τη γνώμη του υπογράφοντος είναι αντιδεοντολογικό και απαράδεκτο να αποδίδονται διαστρεβλωμένες –και κάποιες φορές αντεστραμμένες στο αντίθετό τους- οι θέσεις που κατά καιρούς διατύπωσαν οι Έλληνες φιλελεύθεροι για να «αποδειχθούν» εύκολα στη συνέχεια οι διαβολικές τους επιδιώξεις. Όμως η δαιμονοποίηση αυτή δεν προάγει τον διάλογο, ακυρώνει αναγκαίες πολιτικές συγκλίσεις και συνεργασίες που έχει ανάγκη ο τόπος και δεν βοηθά στην ανανέωση του πολιτικού σκηνικού.

Φιλελευθερισμός και εθνικό συμφέρον

Για τους φιλελεύθερους το κράτος-έθνος αποτελεί αναχρονισμό στο βαθμό που δεν αναγνωρίζει τον διαφορετικό εθνικό αυτοπροσδιορισμό κάποιων πολιτών του, που επιβάλλει περιορισμούς προς όφελος μιας θρησκείας ή γλώσσας, που ορθώνει κάθε είδους προστατευτικά τείχη για να μην αλωθούν τα εθνικά μονοπώλια από «ξένους», που καλλιεργεί συγκεκριμένους εθνικούς μύθους… Αυτό το κράτος-έθνος που βασιζόταν στην ιδεοληψία της φυλετικής, θρησκευτικής και γλωσσικής ομοιογένειας και καθαρότητας ευθύνεται για τις εθνοκαθάρσεις του 20ού αιώνα, με ποιο πρόσφατο παράδειγμα αυτό της Γιουγκοσλαβίας. Για αυτόν τον τύπου εθνικού-κράτους οι Έλληνες φιλελεύθεροι, πράγματι, αισθάνονται αποστροφή. Αυτή η αποστροφή για τον συγκριμένο τύπο κράτους-έθνους ερμηνεύεται από τους διαστρεβλωτές του φιλελευθερισμού σαν αδιαφορία των Ελλήνων φιλελευθέρων για το εθνικό συμφέρον. Είναι όμως έτσι, ή έτσι βολεύει τους πολέμιούς του;

Για τους φιλελεύθερους συλλογικές έννοιες όπως το «Έθνος» δεν δικαιολογούν δικαιώματα περισσότερα και πέραν αυτών που έχει το κάθε μέλος του συγκεκριμένου «Έθνους» ξεχωριστά. Η προσέγγιση αυτή μπορεί να αποτελέσει τη βάση για ένα νέο εθνισμό, που τοποθετείται στον αντίποδα του εθνικισμού, και που αποτελεί το μόνο πλαίσιο που εγγυάται την πλήρη εφαρμογή των ατομικών δικαιωμάτων στις σύγχρονες πολυεθνικές, πολυφυλετικές κοινωνίες. Ο νέος εθνισμός αποτελεί και τη μόνη ρεαλιστική λύση στην αλλαγή της πληθυσμιακής συγκρότησης των κοινωνιών δίνοντας στους κάθε λογής εθνικά αυτοπροσδιοριζόμενους πολίτες να αντιλαμβάνονται την ένταξή τους στο «Έθνος» όχι σε κάποια κοινή καταγωγή, θρησκεία, ράτσα ή παράδοση, αλλά σαν συμπερίληψή τους σε ένα σύστημα κανόνων που προστατεύει τα ατομικά τους δικαιώματα και ελευθερίες. Δείγμα αυτού του νέου εθνισμού αποτελούν δυτικά κράτη-«Έθνη» όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Αυστραλία στα οποία η «εθνική» συνείδηση παραπέμπει σε ένα κοινό αίσθημα αποδοχής συγκεκριμένων αξιών και κανόνων που υπαγορεύει το Σύνταγμα και οι νόμοι και που προστατεύουν το δικαίωμα του κάθε ένα να αισθάνεται πχ. Ελληνοαμερικάνος και να παρελαύνει, ενώπιον επισήμων του ελληνικού κράτους, κραδαίνοντας ελληνικές σημαίες στην 5^η λεωφόρο της Νέας Υόρκης την 25^η Μαρτίου κάθε χρόνου.

Αυτού του τύπου το εθνικό συμφέρον υπερασπίστηκαν στους παγκόσμιους πολέμους που συμμετείχαν, για παράδειγμα, οι αμερικανοί στρατιώτες δηλαδή από κοινού Έλληνες, Ινδιάνοι, Αφροαμερικάνοι, Ιρλανδοί, Ισπανόφωνοι, Ιταλοί και άλλοι που πέραν της κοινής στρατιωτικής στολής που φορούσαν ήξεραν ότι πολεμούσαν κατά ενός ολοκληρωτισμού που αν επικρατούσε θα τους καταργούσε, μεταξύ άλλων, το δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζονται ελεύθερα όπως επιθυμούν, να τηρούν ελεύθερα τις παραδόσεις τους και να ευημερούν στα πλαίσια ενός συστήματος που δίνει αδιάκριτα σε όλους ίσες ευκαιρίες και εγγυάται την ισότητα απέναντι στον Νόμο. Αυτή είναι για τους φιλελεύθερους η σύγχρονη έννοια του εθνικού συμφέροντος και για αυτό το εθνικό συμφέρον προτείνουν συγκεκριμένα μέτρα περιφρούρησής του.

Το εθνικό συμφέρον, για τους φιλελεύθερους, εμπεριέχει την προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας μέσω αποτελεσματικής αμυντικής θωράκισής της δεδομένου ότι η προάσπιση τής εδαφικής ακεραιότητας τής χώρας αποτελεί ταυτόχρονα προάσπιση των ατομικών ιδιοκτησιών και του γεωγραφικού χώρου στον οποίο έχουν εφαρμογή τα δικαιώματα και οι ελευθερίες των πολιτών της. Οι Έλληνες φιλελεύθεροι προτείνουν σύγχρονο και αποτελεσματικό στρατό για την προστασία της χώρας από πιθανούς εξωτερικούς εχθρούς που θα επιδίωκαν την βίαιη προσάρτηση εδαφών της χώρας, σε αντίθεση με όσους αποδεικνύουν μια παρωχημένη και επικίνδυνη για την ασφάλεια της χώρας προσκόλληση σε αμυντικές δομές που εξυπηρετούν πόλεμο χαρακωμάτων του πρώτου παγκοσμίου πολέμου και όχι σύγχρονες αμυντικές ανάγκες. Για τον λόγο αυτό οι Έλληνες φιλελεύθεροι προτείνουν την κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας, και τη σταδιακή μετατροπή του στρατού σε επαγγελματικό, αντιλαμβανόμενοι –μόνοι στην Ελλάδα- ότι μόνο υψηλού επιπέδου επαγγελματίες μπορούν να αντιμετωπίσουν με επιτυχία τη τεχνολογική πολυπλοκότητα των σύγχρονων οπλικών συστημάτων με τα οποία διεξάγονται οι σύγχρονοι πόλεμοι.

Οι Έλληνες φιλελεύθεροι θεωρούν ότι το εθνικό συμφέρον δεν περιορίζεται μόνο στην προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, αλλά συμπεριλαμβάνει, προϋποθέτει και εξυπηρετείται από την ύπαρξη μιας ισχυρής οικονομίας, κοινωνικής συνοχής, ενός εμπεδωμένου κράτους δικαίου και την συμμετοχή της χώρας στους δυτικούς θεσμούς (Ευρωπαϊκή Ένωση, Συμβούλιο της Ευρώπης, ΝΑΤΟ).

Οι κατηγορίες περί των «αδιάφορων για το εθνικό συμφέρον» φιλελευθέρων παραγνωρίζουν ότι στις φιλελεύθερες ιδέες και τους φορείς τους οφείλει το νεοελληνικό κράτος την ύπαρξη του και τα φιλελεύθερα συντάγματα των πρώτων εθνοσυνελεύσεων. Οι κατηγορίες αυτές όταν απευθύνονται στους σημερινούς έλληνες φιλελεύθερους κρύβουν το μείζον πρόβλημα του καιρού μας, δηλαδή την επιδείνωση όλων των παραγόντων που συνιστούν το εθνικό συμφέρον εξαιτίας καταστροφικών πολιτικών των κυβερνήσεων των τελευταίων τριάντα ετών. Οι κατηγορίες κατά των φιλελεύθερων ως «αδιάφορων για το εθνικό συμφέρον» συσκοτίζουν τον ρόλο αυτών που αποδεδειγμένα έβλαψαν το εθνικό συμφέρον, επικαλούμενοι συνήθως την εξυπηρέτηση του, και οι οποίοι ευθύνονται για τη διάλυση της οικονομίας, τη μετατροπή της κοινωνίας σε αρένα διαμάχης παρασιτικών ομάδων, την αντικατάσταση της ισχύος του νόμου από το «δίκιο» του ισχυροτέρου και την υποβάθμιση του ρόλου της χώρας σε, απομακρυσμένη από τη Δύση, βαλκανική επαρχία. Σε αυτόν τον κατήφορο της Ελλάδας, οι φιλελεύθεροι, παλιοί και νέοι, ήταν οι μόνοι που με συνέπεια αντέδρασαν και συνεχίζουν να αντιδρούν, πληρώνοντας βαρύτατο πολιτικό κόστος.

Φιλελευθερισμός και παντοκρατορία της αγοράς

Για τους φιλελευθέρους –και όχι τους πολέμιούς τους- φιλελευθερισμός και παντοκρατορία της αγοράς (laissez–faire) δεν συμπίπτουν. Ο Χάγιεκ (The constitution of liberty, σελ. 381) σε σχετική του αναφορά επισημαίνει:

«Με άλλες λέξεις ενώ το laissez–faire θεωρεί ότι η αγορά είναι ένας τέλειος θεσμός (με τον ίδιο τρόπο που ο κομμουνισμός θεωρεί ότι το κράτος είναι ένας τέλειος θεσμός), ο φιλελευθερισμός θεωρεί ότι τέλειοι θεσμοί δεν υπάρχουν. Αποτυχίες της αγοράς (συγκεκριμένες και γνωστές) υπάρχουν και δικαιολογούν την κρατική παρέμβαση. Όμως η παρέμβαση αυτή θα πρέπει να είναι η ελάχιστα αναγκαία όχι μόνο ποσοτικά αλλά και ποιοτικά.»

Σχεδόν 200 χρόνια νωρίτερα ο Adam Smith είχε ήδη επισημάνει στον «Πλούτο των Εθνών» ότι «Επιχειρηματίες του ίδιου κλάδου σπανίως συναντώνται, ακόμα και για διασκέδαση, αλλά όταν το κάνουν, πάντοτε η συζήτηση καταλήγει σε μια συνωμοσία κατά του κοινού ή σε ένα σχέδιο αύξησης των τιμών».

H Φιλελεύθερη Συμμαχία στο πρόγραμμα της όχι μόνο αναγνωρίζει τις ατέλειες της αγοράς αλλά είναι και ο μόνος πολιτικός φορέας που προτείνει συγκεκριμένα μέτρα για την αντιμετώπισή τους. Για παράδειγμα, προτείνει τη Συνταγματική κατοχύρωση της ενίσχυσης του ανταγωνισμού και της λειτουργίας της ελεύθερης αγοράς και προτείνει μέτρα που αναβαθμίζουν την κρατική εποπτεία σε θέματα ανταγωνισμού, με αναβάθμιση και διεύρυνση της εποπτείας της Επιτροπής Ανταγωνισμού, της ΕΕΤΤ και της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας για την εξασφάλιση υγιούς ανταγωνισμού στην οικονομία, τις τηλεπικοινωνίες και την ενέργεια.

Για τη Φιλελεύθερη Συμμαχία οι ατέλειες της αγοράς συνήθως συνιστούν παραβίαση νόμων, τη τήρηση των οποίων το σημερινό αδυνατεί να επιβλέψει το ελληνικό κράτος και να εκδικάσει η ελληνική δικαιοσύνη. Βασικό πρόβλημα αποτελεί η πολυνομία που δημιουργεί ένα ασαφές κανονιστικό πλαίσιο που εμποδίζει τη δράση των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους και το οποίο επιτρέπει στους παρανομούντες να κερδίζουν τις υποθέσεις, μέσω προσφυγών σε μια ανεπαρκή και εξαρτημένη από την εκτελεστική εξουσία δικαιοσύνη. H Φιλελεύθερη Συμμαχία είναι, και στο τομέα αυτό, ο μόνος πολιτικός φορέας που προτείνει μέτρα τα οποία αναβαθμίζουν τη δυνατότητα της εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας ώστε να εκπληρώσουν αποτελεσματικά τον ρόλο τους, όπως:

• κατάργηση της πολυνομίας με επαναξιολόγηση όλων των νομοθετημάτων που βρίσκονται σε ισχύ μέχρι σήμερα, κατάργηση των αλληλοσυγκρουόμενων νομοθετικών ρυθμίσεων όπως και όσων αντιβαίνουν το κοινοτικό δίκαιο, το διεθνές δίκαιο και το ελληνικό Σύνταγμα και αντικατάστασή τους από νέες διατάξεις κατάλληλα κωδικοποιημένες και εκσυγχρονισμένες.
• πλήρη αυτονόμηση της Δικαιοσύνης από παρεμβάσεις της εκτελεστικής εξουσίας και εξαρτήσεις από αυτήν, μέσω της εκλογής της ηγεσίας της από ειδική πλειοψηφία της Βουλής, τη δημιουργία δικαστικής αστυνομίας και την οικονομική της αυτάρκεια.

Πέρα από αυτό το, πολύ σημαντικό, γενικό πλαίσιο λειτουργίας της ελεύθερης οικονομίας και της πρόληψης των όποιων στρεβλώσεων της ας δούμε πόσο πιστεύουν οι φιλελεύθεροι στη «παντοκρατορία της αγοράς» στα ειδικά ζητήματα, χρησιμοποιώντας σαν παράδειγμα τα μέτρα που προτείνουν για το ασφαλιστικό. Οι προτάσεις της Φιλελεύθερης Συμμαχίας, όπως κατατίθενται στο πρόγραμμα της, για την επίλυση του ασφαλιστικού προβλήματος είναι οι παρακάτω:

1. Κάθε Έλληνας πολίτης υποχρεούται να καταθέτει σε ειδικού τύπου λογαριασμό τράπεζας ή ασφαλιστικού ιδρύματος (δημόσιου ή ιδιωτικού) της επιλογής του τις ασφαλιστικές του εισφορές, καθ’ όλη τη διάρκεια του εργασιακού του βίου. Στον ίδιο λογαριασμό κατατίθενται και οι εργοδοτικές εισφορές. Οι ασφαλιστικές εισφορές κάθε ασφαλισμένου και οι εργοδοτικές εισφορές υπέρ αυτού αποτελούν ατομική ιδιοκτησία του ασφαλισμένου, οι οποίες εάν δεν εισπραχθούν στο σύνολό τους λόγω πρόωρου θανάτου, μεταβιβάζονται στους νόμιμους κληρονόμους.
2. Το συντάξιμο όριο ηλικίας είναι αυτό που προσδιορίζει ελεύθερα ο εργαζόμενος στο ασφαλιστήριο συμβόλαιό του και σχετίζεται άμεσα με το ύψος των ασφαλιστικών εισφορών του. Κατά συνέπεια, υπερβολικά αυξημένες εισφορές μπορούν να συνεπάγονται εξαιρετικά πρόωρη συνταξιοδότηση ή αντίστροφα, οι μειωμένες εισφορές να συνεπάγονται καθυστερημένη συνταξιοδότηση.
3. Κάθε Έλληνας και Ελληνίδα δικαιούται μια ελάχιστη εγγυημένη σύνταξη στο πλαίσιο του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος. Η υλοποίηση του μέτρου αυτού γίνεται μέσω της κάλυψης από το κράτος της διαφοράς μεταξύ της σύνταξης του ασφαλιστικού φορέα και του ποσού του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, εφόσον η πρώτη είναι χαμηλότερη.
4. Επί πλέον της παροχής της αυτής, ο κάθε πολίτης θα είναι ελεύθερος να κερδίζει με οποιοδήποτε νόμιμο τρόπο οποιοδήποτε επιπλέον εισόδημα. Η συνταξιοδότηση ενός εργαζομένου δεν θα τον υποχρεώνει σε αυτόματη και αναγκαστική αποχή από κάθε εργασία. Ο συνταξιούχος θα μπορεί να εργάζεται, εφόσον φυσικά του προσφέρεται εργασία (όχι όμως στο δημόσιο), για να συμπληρώνει τη σύνταξή του.
5. Τα ασφαλιστικά ιδρύματα και οι τράπεζες που θα πιστοποιούνται από το κράτος ώστε να διαθέτουν τους ειδικού τύπου ασφαλιστικούς λογαριασμούς, θα πρέπει να ανταγωνίζονται ελεύθερα μεταξύ τους για την προσέλκυση ασφαλιστικών εισφορών μέσω της παροχής πρόσθετων ωφελημάτων στους ασφαλισμένους και της παροχής πολλαπλών ασφαλιστικών προγραμμάτων. Μέσω του ανταγωνισμού αυτού οι ασφαλισμένοι θα αποσπούν σημαντικό μερίδιο των κερδών που θα απορρέουν από την διαχείριση των ασφαλίστρων από τις τράπεζες και άλλα ασφαλιστικά ιδρύματα.
6. Κάθε εργαζόμενος μπορεί να αλλάζει, υπό προϋποθέσεις, ασφαλιστικό πρόγραμμα και/ή ασφαλιστικό οργανισμό όποτε το θελήσει. Οι ασφαλιστικές συνεισφορές εργαζομένων και εργοδοτών εκπίπτουν κάθε φόρου ενθαρρύνοντας με αυτόν τον τρόπο την αποταμίευση και την ελεύθερη διαμόρφωση από κάθε εργαζόμενο του επενδυτικού του χαρτοφυλακίου και συνεπώς του συνταξιοδοτικού του μέλλοντος.
7. Τα διαθέσιμα των ασφαλιστικών ιδρυμάτων και των τραπεζών που θα πιστοποιούνται από το κράτος θα τελούν υπό την παρακολούθηση και την εγγύησή του και θα διαθέτουν ειδικό αποθεματικό ταμείο κάλυψης κινδύνου που θα είναι άμεσα διαθέσιμο στους δικαιούχους σε περίπτωση χρεοκοπίας κάποιου ασφαλιστικού ιδρύματος.
8. Έχουν μελετηθεί και είναι εφαρμόσιμα μια σειρά από μέτρα για τη μετάβαση από τη σημερινή προβληματική κατάσταση στην προτεινόμενη υγιή και αυτοσυντηρούμενη.

Μετά την ανάγνωση των παραπάνω προτάσεων γίνεται προφανής, για τον καλοπροαίρετο αναγνώστη, ο τρόπος που εισάγουν οι φιλελεύθεροι τους μηχανισμούς και θεσμούς της ελεύθερης αγοράς σε τελματωμένες καταστάσεις όπως αυτή της ασφάλισης. Χωρίς δογματισμούς και ιδεολογισμούς, η Φιλελεύθερη Συμμαχία προτείνει ρεαλιστικά και πραγματοποιήσιμα μέτρα που η εφαρμογή τους θα εξασφαλίσουν στους πολίτες ελευθερία επιλογών και παροχή υψηλής ποιότητας ασφαλιστικές υπηρεσίες, με ταυτόχρονη συμπίεση του κόστους τους λόγω ανταγωνισμού. Γίνεται επίσης προφανές ότι όποτε προτείνεται από τη Φιλελεύθερη Συμμαχία η χρήση των δυνάμεων της ελεύθερης αγοράς τότε η πρόταση αυτή συνοδεύεται από μέτρα αντιστάθμισης συγκεκριμένων κινδύνων αποτυχιών της αγοράς (π.χ. χρεοκοπίες ασφαλιστικών ιδρυμάτων) και εξασφάλισης από το κράτος ισχυρού ρυθμιστικού και εποπτικού ρόλου. Αν τα μέτρα αυτά δεν αρκούν, ή αν κάποιοι άλλοι κίνδυνοι δεν αντιμετωπίζονται, τότε η Φιλελεύθερη Συμμαχία δεν θα είχε καμιά αντίρρηση να διερευνηθούν πρόσθετα μέτρα, ή τα προτεινόμενα να αντικατασταθούν με άλλα.

Ποιός όμως, πλην των φιλελευθέρων, ενδιαφέρεται να διερευνήσει σε τόσο βάθος την αναζήτηση λύσεων, και ποιός έχει τη τεχνική δυνατότητα να το κάνει; Ποιο άλλο πολιτικό κόμμα στην Ελλάδα αντιμετωπίζει με ανάλογη υπευθυνότητα τα προβλήματα που έχουν οι πολίτες υποδεικνύοντας συγκεκριμένες λύσεις, και προβλέποντας μέτρα για πιθανές στρεβλώσεις και κινδύνους που θα προκύψουν; Δυστυχώς κανένα. Αντίθετα φαίνεται ότι αρκεί μια κατηγορία περί «παντοκρατορίας της αγοράς» για να απορριφθούν μεμιάς προτάσεις λεπτομερείς και συγκεκριμένες ώστε να δικαιολογηθεί με αυτό τον τρόπο η κενότητα λόγου, η γενικολογία και η απλούστευση. Ή μάλλον για να δικαιολογηθεί η υπεκφυγή…

Όμως η υπεκφυγή, μέσω της μη-κατάθεσης ανατρεπτικών προτάσεων, υπηρετεί τη συντήρηση της παντοκρατορίας του κρατισμού που με θρησκευτική ευλάβεια προώθησε το πολιτικό σύστημα τα τελευταία τριάντα χρόνια. Τα αποτελέσματα αυτής της, πραγματικής και όχι υποθετικής παντοκρατορίας, πληρώνουν σήμερα οι πολίτες βιώνοντας καθημερινά την ακρίβεια, τη φτώχεια και την ανεργία.

Η πολιτική και ιδεολογική αμφισβήτηση, από τους φιλελεύθερους, αυτής της παντοκρατορίας του κρατισμού αποτελεί και τη βασική αιτία των επιθέσεων που υφίστανται.

Φιλελευθερισμός και συλλογική ευημερία

Για τους φιλελεύθερους η επιδίωξη της ευτυχίας αποτελεί ένα από τα αναφαίρετα δικαιώματα κάθε ατόμου. Για την ευόδωση αυτού του στόχου οι φιλελεύθεροι προτείνουμε την ελεύθερη αγορά, την ισότητα των πολιτών έναντι του νόμου και την εμπέδωση κράτους δικαίου. Σε αυτό το πλαίσιο ο πολίτης έχει ισότητα ευκαιριών και δυνατότητα ευρύτατου φάσματος επιλογών για να διαμορφώσει ελεύθερα κάθε πτυχή της ζωής του με βάση τα προσωπικά του κριτήρια και επιθυμίες.

Αυτή η φιλελεύθερη προσέγγιση χαρακτηρίζεται ως «αντικοινωνική, ατομικιστική και εν πολλοίς εγωιστική» που συνιστά τάχα «ολοκληρωτική απόρριψη της κοινωνικής δικαιοσύνης». Η προσέγγιση αυτή χρεώνεται πολιτικά στους «Έλληνες νεοφιλελεύθερους που εμφανίσθηκαν τη δεκαετία του ’80» φωτογραφίζοντας τους Α. Ανδριανόπουλο και Σ. Μάνο, ενώ το αναδημοσιευμένο άρθρο στο ppol.gr παραπέμπει με διαδικτυακό σύνδεσμο στις ιστοσελίδες της «Φιλελεύθερης Συμμαχίας».

Οι κατηγορίες κατά των «κοινωνικά ανάλγητων» φιλελευθέρων παραγνωρίζουν το γεγονός ότι όπου εφαρμόστηκαν οι φιλελεύθερες προτάσεις τους δημιουργήθηκε πλούτος για όλους και όπως έδειξε και πρόσφατη έρευνα ο σημαντικότερος παράγοντας για την ευτυχία των ανθρώπων είναι τελικά το εύρος της ελευθερίας που έχουν στις επιλογές που κάνουν στη ζωή τους.

Με γνώμονα τη πραγμάτωση της ευημερίας, για κάθε άτομο ξεχωριστά και για τη κοινωνία συνολικά, η Φιλελεύθερη Συμμαχία κατέθεσε το πρόγραμμα της του οποίου όλες οι προτάσεις έχουν μελετηθεί και έχουν πίσω τους μακρά εμπειρία εφαρμογής σε πολλές χώρες του κόσμου (δραστική μείωση φορολογίας στην Ιρλανδία, απεξάρτηση εκπαίδευσης από το κράτος στην Αγγλία και την Αμερική, χωρισμός εκκλησίας κράτους σε όλη την Ευρώπη, διανομή της κρατικής περιουσίας στην Εσθονία, κεφαλαιοποιητικό ασφαλιστικό σύστημα στην Ελβετία κλπ ).

Μερικά «αντικοινωνικά, ατομικιστικά και εν πολλοίς εγωιστικά» μέτρα που προτείνονται από τη Φιλελεύθερη Συμμαχία είναι τα παρακάτω:

• μίνιμουμ εγγυημένο εισόδημα για κάθε πολίτη, δηλαδή κάθε ενήλικος Έλληνας να λαμβάνει εφ΄ όρου ζωής, κάθε μήνα, συγκεκριμένο ποσό που θα καθοριστεί ανάλογα με τις δυνατότητες του κράτους. Αξίζει να σημειωθεί ότι η πρόταση αυτή -που όψιμα ανακάλυψαν, σοσιαλιστές και συντηρητικοί- διατυπώθηκε ήδη από τη δεκαετία του ’50 από φιλελεύθερους οικονομολόγους
• μεικτό σύστημα ασφάλισης που θα διασφαλίζει μακροπρόθεσμα τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος και το οποίο ήδη περιγράφηκε αναλυτικά στη προηγούμενη παράγραφο.
• καθιέρωση κουπονιών εκπαίδευσης για όλους τους μαθητές και σπουδαστές τα οποία θα δώσουν την ευκαιρία σε αυτούς και στις οικογένειές τους να επιλέξουν ελεύθερα το εκπαιδευτικό ίδρυμα που επιθυμούν, ανεξάρτητα του χαρακτήρα του, μεταφέροντας δια της επιλογής τους στο ίδρυμα αυτό τη δημόσια χρηματοδότηση που τους αναλογεί.
• δωρεάν διανομή σε όλους τους πολίτες, σε ίσης οικονομικής αξίας μερίδια, όλης της μη αξιοποιούμενης ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου
• την χρήση της έκτασης του αεροδρομίου του Ελληνικού με στόχο την αναδιανομή της για τη δημιουργία πάρκων παντού στην Αττική, ιδίως στις ποιο υποβαθμισμένες περιοχές της.
• κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας και δημιουργία επαγγελματικού στρατού.
• απάλειψη όλων των δικονομικών προνομίων του Δημοσίου.
• αποποινικοποίηση όλων των πταισμάτων, αντικατάστασή τους με διοικητικά πρόστιμα.
• αποϊδρυματοποίηση της ποινής με υιοθέτηση εναλλακτικών μέτρων σωφρονισμού (κοινωνική εργασία, περιορισμοί στην κίνηση κλπ).
• αποποινικοποίηση της χρήσης όλων των τοξικοεξαρτητικών ουσιών
• σεβασμός του φυλετικού, θρησκευτικού, εθνικού αυτοπροσδιορισμού κάθε Έλληνα πολίτη.

Οι θέσεις της Φιλελεύθερης Συμμαχίας καταρρίπτουν τις κατηγορίες περί κοινωνικής αναλγησίας. Οι κατηγορίες αυτές προσπαθούν να συγκαλύψουν ότι το πραγματικό εμπόδιο στη πραγμάτωση της ατομικής ευημερίας των πολιτών και της συλλογικής ευημερίας της κοινωνίας που δεν είναι άλλο από το διεφθαρμένο και αυταρχικό κράτος και το πολιτικό σύστημα που το υπηρετεί τα τελευταία τριάντα χρόνια. Οι κατηγορίες κατά των «κοινωνικά ανάλγητων» φιλελευθέρων καθαγιάζουν αυτόματα τους πραγματικά κοινωνικά ανάλγητους, αυτούς δηλαδή που με σημαία «το δίκιο του εργάτη» οδήγησαν τους Έλληνες στη σημερινή φτώχεια και την απόγνωση.

Συμπέρασμα: οι φιλελεύθεροι φταίνε για όλα;

Όμως το πλέον ενδιαφέρον σημείο του συγκεκριμένου άρθρου, στο οποίο απαντά το παρόν κείμενο, αφορά στο τελικό του συμπέρασμα όπου, ούτε λίγο ούτε πολύ, αναφέρει ότι «η εγχώρια εκδοχή του νεοφιλελευθερισμού, λόγω των εξιδανικεύσεών της και της αποστροφής προς το εθνικό και κοινωνικό συμφέρον, δεν υιοθετήθηκε από το πολιτικό σύστημα και την κοινή γνώμη και είχε περιθωριακή απήχηση».

Με λίγα λόγια ο αρθρογράφος πιθανολογεί ότι το πολιτικό σύστημα θα μπορούσε να είχε κάνει φιλελεύθερες επιλογές αλλά, λόγω των αλλόκοτων θέσεων που είχε υιοθετήσει η «εγχώρια εκδοχή του νεοφιλελευθερισμού», επέλεξε τελικά τον κρατισμό! Επιπλέον, οι Έλληνες φιλελεύθεροι ευθύνονται και γιατί, λόγω των –υποτιθέμενων- θέσεων τους, «δεν άρχισε ποτέ στην Ελλάδα μία υπεύθυνη συζήτηση για την έννοια και τη λειτουργία μιας οικονομίας της αγοράς δυτικού τύπου» !

Είμαι βέβαιος ότι αυτή είναι μια βολική, για το Ελληνικό πολιτικό σύστημα, «δικαιολόγηση» της χρεοκοπίας του. Δεν είμαι όμως καθόλου βέβαιος ότι η δικαιολογία αυτή είναι πειστική για τους πολίτες που, υπό το φώς ραγδαίων εξελίξεων, ανακαλύπτουν οργισμένοι τους πραγματικούς υπεύθυνους της αθλιότητας που ζουν.

Ο Γύρος του Κόσμου σε 80 Ιδέες

Ο Γύρος του Κόσμου σε 80 Ιδέες

Ο γύρος του κόσμου σε 80 ιδέες είναι ακριβώς αυτό που λέει ο τίτλος: 80 ιδέες πολιτικής από πολλές διαφορετικές χώρες που αντικατέστησαν την κρατική ιδιοκτησία και τον κρατικό έλεγχο με την επιλογή, τον ανταγωνισμό, την ελευθερία και την καινοτομία.

Ο γύρος του κόσμου σε 80 ιδέες είναι μία διαδικτυακή παρουσίαση εφαρμοσμένων πολιτικών από το Adam Smith Institute.

Τα μαθήματα που παίρνουμε από τον Γύρο του κόσμου σε 80 Ιδέες είναι ότι οι οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις δεν είναι απλώς δυνατές, αλλά έχουν ήδη συμβεί σε πολλά μέρη. Δεν είναι ανάγκη οι μεταρρυθμιστές να κάνουν λάθη, αφού κάποιες πραγματοποίησε αυτές τις μεταρρυθμίσεις ήδη (και έμαθε από αυτές). Νομίζω ότι όλοι μας μπορούμε να πάρουμε χρήσιμα μαθήματα από αυτές τις ιδέες.

Μαζί με φίλους και συμμάχους από τη Φιλελεύθερη Συμμαχία, με την άδεια και τη συνεργασία του Adam Smith Institute, ξεκινάμε τη μετάφραση αυτού του χρήσιμου οδηγού στα Ελληνικά. Μέσα από τη διαδίκτυο στην αρχή θα μπορείτε να δείτε μια εισαγωγή σε πολλά επιτυχημένα και εφαρμοσμένα παραδείγματα μεταρρυθμίσεων…

προσφυγή στην ΕΕ για την απελευθέρωση των μεταφορών

Νέα προσφυγή της Φιλελεύθερης Συμμαχίας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία σε προηγούμενη ανακοίνωση της για την απεργία των Μεταφορέων Δημόσιας Χρήσης, που έχει θέσει την ελληνική κοινωνία υπό ομηρεία, εξηγούσε ότι η κατάσταση αυτή αποτελεί απόρροια της ύπαρξης του κλειστού αυτού επαγγέλματος το οποίο ρυθμίζεται από σοβιετικού τύπου κανόνες απόλυτου κρατικού ελέγχου.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία θεωρεί ότι η ανυπαρξία ελεύθερου ανταγωνισμού μεταφορικών υπηρεσιών –και- στον τομέα αυτό συμβάλλει σημαντικά στην ακρίβεια καθώς τα τιμολόγια των υπηρεσιών αυτών δεν διαμορφώνονται από την ελεύθερη αγορά αλλά μέσω απεργιακών εκβιασμών που συνοδεύονται ακόμα και με χρήση βίας.

Για τη Φιλελεύθερη Συμμαχία η κατάσταση αυτή είναι απαράδεκτη στην οποία θα πρέπει να δοθεί ένα οριστικό τέλος. Σήμερα, η Φιλελεύθερη Συμμαχία γνωστοποιεί νέα προσφυγή της στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή με αίτημα τη πλήρη απελευθέρωση της αγοράς των οδικών μεταφορών που θα θέσει οριστικό τέλος στους εκβιασμούς της ελληνικής κοινωνίας από τη συντεχνία των Μεταφορέων Δημόσιας Χρήσης.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία υποστηρίζει τη δυνατότητα των πρατηριούχων λιανοπωλητών να χρησιμοποιούν για τη μεταφορά καυσίμων προς τα σημεία πώλησης φορτηγά των εταιρειών εμπορίας ή δικά τους, ή τρίτων, ελεύθερα. Επίσης υποστηρίζει και τη δυνατότητα να μπορούν να εισάγουν, οι ίδιοι, πετρελαϊκά προϊόντα. 

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία επισημαίνει, στην επιστολή της προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ότι οι διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας που ρυθμίζουν το κλειστό επάγγελμα των Μεταφορέων Δημόσιας Χρήσης, αλλά και γενικότερα το καθεστώς αποθήκευσης, μεταφοράς και διανομής πετρελαϊκών προϊόντων στην Ελλάδα είναι αντίθετες με το κοινοτικό δίκαιο. Ποιο συγκεκριμένα η εν λόγω εθνική νομοθεσία και οι εφαρμοστικές εγκύκλιοι που ρυθμίζουν το κλειστό επάγγελμα των Μεταφορέων Δημόσιας Χρήσης συνιστούν παραβίαση των άρθρων 14 και 28 της συνθήκης ΕΚ για την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων και παραβίαση του άρθρου 43 περί ελευθερίας εγκατάστασης. Για τούς λόγους αυτούς η Φιλελεύθερη Συμμαχία ζητά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να χρησιμοποιήσει όλα τα νόμιμα μέσα που διαθέτει για την κατάργηση των ρυθμίσεων που αντιβαίνουν το κοινοτικό δίκαιο ώστε να υπάρξει απελευθέρωση του επαγγελματικού αυτού κλάδου. Η απελευθέρωση αυτή, εάν επιτευχθεί, θα δώσει αποφασιστικό χτύπημα στην ακρίβεια που βιώνει ο Έλληνας καταναλωτής λόγω της πτώσης του κόστους των μεταφορικών υπηρεσιών που θα φέρει η έκθεση του συγκεκριμένου τομέα στον εγχώριο και διεθνή ανταγωνισμό.   

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία, με αυτή της την ενέργεια δείχνει πως αντιλαμβάνεται τον αγώνα κατά της ακρίβειας και καταγγέλλει στους Έλληνες πολίτες την υποκρισία όλων των κομμάτων που, ενώ κατακρίνουν την αυξανόμενη ακρίβεια, κρύβουν επιμελώς τα αίτιά της και προτείνουν τη μείωση της με ευχολόγια.

Για το Χωροταξικό

Δεν θέλω να το παίξω ειδικός επί Χωροταξίας, αλλά λόγω επαγγελματικής ενασχόλησης με πλήθος βιομηχανιών σε επίπεδο μελέτης και αδειοδότησης, αλλά και ως πολίτης, οφείλω να πω ότι η έλλειψη Χωροταξικού Σχεδιασμού είναι η πιο βαθιά πληγή της χώρας στον τομέα του περιβάλλοντος. Άρα το ότι η κυβέρνηση καταθέτει ένα γενικο πλαίσιο είναι το βήμα που έπρεπε να έχουμε κάνει πριν δεκάδες χρόνια…

Όμως έχω σοβαρές επιφυλάξεις τόσο για το περιεχόμενο του σχεδίου όσο και για τη διαδικασία που οδήγησε εδώ. Επίσης θεωρώ σοβαρό θέμα ότι για αυτό το μείζον – μέγιστο σχέδιο νόμου, η συζήτηση περιορίστηκε στους επαϊόντες και ενδιαφερόμενους. Και για να είμαι πιο σαφής: οι κατευθύνσεις που θα πάρει ο χωροταξικός σχεδιασμός ορίζονται από τη μια πλευρά από τις υποχρεώσεις που συνομολογήσαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τις διεθνείς συνθήκες που υπογράψαμε, αλλά από την άλλη πλευρά ορίζονται από τις ανάγκες, τις επιδιώξεις και τις συμφέροντα των πολιτών. Αυτό, το δεύτερο, έχει αγνοηθεί σχεδόν πλήρως, οδηγώντας τόσο το Γενικό όσο και τα ειδικά χωροταξικά πλαίσια, σε μια διαδικασία επιστημονική. ¨όμως δεν είναι μόνο τέτοια. Άλλωστε ούτε η κυβέρνηση εκλέχθηκε με συγκεκριμένο πρόγραμμα χωροταξικού σχεδιασμού, ούτε οι τοπικές κοινωνίες ερωτήθηκαν προ ή μετά των αυτοδιοικητικών εκλογών.

Για περισσότερη ενημέρωση:

Διαβάστε εδώ το πρόγραμμα της Φιλελεύθερης Συμμαχίας, με ιδιαίτερη προσοχή στα σημεία Ποιότητα Ζωής/Περιβάλλον και Αποκέντρωση/Περιφέρεια

Από το ΥΠΕΧΩΔΕ:

Εισηγητική έκθεση Γενικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης
Σχέδιο Nόμου Γενικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης
Κατάθεση του Εθνικού Χωροταξικού Σχεδίου στη Βουλή
Χάρτες Εθνικού Χωροταξικού Σχεδίου

Επιπλέον:

Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ, ΑΡΧΕΛΩΝ, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Καλλιστώ, Μεσόγειος SOS, MΟm-Εταιρία Μελέτης και Προστασίας της Μεσογειακής Φώκιας, Greenpeace και  WWF Ελλάς ζητούν την απόσυρση του σχεδίου Γενικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού που υποβλήθηκε ως σχέδιο νόμου από τον Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ στη Βουλή.

Έχοντας εδώ και χρόνια υποστηρίξει την επείγουσα ανάγκη για ολοκληρωμένο χωροταξικό σχεδιασμό που θα ανοίξει τον δρόμο της χώρας προς μια πραγματικά αειφόρο ανάπτυξη, οι δέκα οργανώσεις με μεγάλη λύπη διαπιστώνουν πως, μεταξύ πολλών άλλων προβλημάτων, το σχέδιο του Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιά:

1. Δεν συνοδεύεται από στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικής εκτίμησης, κατά παράβαση της οδηγίας 2001/42/ΕΕ
2. Βασίζεται σε μη ρεαλιστικές παραδοχές
3. Αγνοεί βασικές Κοινοτικές πολιτικές και δεσμεύσεις
4. Είναι προσκολλημένο στο κατασκευαστικό αναπτυξιακό μοντέλο του ‘60
5. Αγνοεί την κλιματική αλλαγή και την ανάγκη προσαρμογής της οικονομίας και των φυσικών οικοσυστημάτων στις νέες συνθήκες
6. «Φωτογραφίζει» μεγάλα έργα, χωρίς να τα εντάσσει σε ένα ενιαίο όραμα
7. Απαξιώνει το πλέον φιλοπεριβαλλοντικό μέσο μαζικής μεταφοράς, τον σιδηρόδρομο
8. Αγνοεί τις ιδιαίτερες αναπτυξιακές ανάγκες των νησιών και υποβαθμίζει τις προοπτικές απεξάρτησής τους από Αθήνα-Θεσσαλονίκη
9. Αυτοαναιρείται, καθώς συντηρεί καταστάσεις πολεοδομικής αναρχίας, χωρίς να λύνει κρίσιμα ζητήματα όπως η αυθαίρετη και η εκτός σχεδίου δόμηση
10. Δεν προβλέπει σαφείς μηχανισμούς υλοποίησης και χρηματοδότησης
11. Αγνοεί προκλητικά το φυσικό περιβάλλον

Οι δέκα περιβαλλοντικές οργανώσεις ζητούν από τους Έλληνες βουλευτές να καταψηφίσουν το σχέδιο νόμου για το Εθνικό Χωροταξικό. Καλούν το ΥΠΕΧΩΔΕ να το αποσύρει και να κινήσει νέα διαδικασία διαμόρφωσης ενός επιστημονικά άρτιου Εθνικού Χωροταξικού μέσα από ανοιχτές διαδικασίες διαβούλευσης.

η δημογραφική και η περιβαλλοντική διάσταση των επόμενων προκλήσεων για την χώρα

ο Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών (ΚΕ.ΦΙ.Μ.) διοργανώνει το Σάββατο 17 Μαΐου στα γραφεία της Φιλελεύθερης Συμμαχίας (Βασιλίσσης Σοφίας 124Α) και ώρα 6μμ σεμινάριο με θέμα:

«Οι μεγάλες προκλήσεις για την Ελλάδα του 21ου αιώνα: η δημογραφική και η περιβαλλοντική διάσταση.»

με ομιλητή τον κ. Νίκο Ράπτη, σύμβουλο εκπαίδευσης, και δημιουργό της ιστοσελίδας της Προοδευτικής Πολιτικής (www.ppol.gr).

Μετά τη διάλεξη θα ακολουθήσει συζήτηση που θα συντονίσει ο κ. Δημήτρης Σκάλκος. Η διάλεξη και η συζήτηση που θα ακολουθήσει θα μεταδοθούν σε πραγματικό χρόνο μέσω διαδικτύου στην αρχική σελίδα του δικτυακού τόπου greekliberals.net.

για τη συμφωνία αγωγού αερίου Ελλάδας Ρωσίας

Ενεργειακή και πολιτική υποτέλεια της Ελλάδας στη Γκαζπρόμ του Πούτιν;

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία σε ανακοίνωσή της εξέφρασε τις επιφυλάξεις της για την πρόσφατη συμφωνία των Καραμανλή – Πούτιν στον ενεργειακό τομέα. Σύμφωνα με δηλώσεις του Έλληνα πρωθυπουργού στο πρακτορείο ITAR-TASS «η Ελλάδα στο τέλος του 2015 θα καταναλώνει 7 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, το 80% του οποίου θα προέρχεται από τη Ρωσία».

Για τη Φιλελεύθερη Συμμαχία, αν υλοποιηθεί αυτός στόχος, η Ελλάδα θα εξαρτάται σχεδόν ολοκληρωτικά το 2015, στον τομέα του φυσικού αερίου, από τη Ρωσία και ειδικότερα από μια μόνο ρώσικη εταιρεία, την Γκαζπρόμ. Η εξάρτηση αυτή, για την οποία επιχαίρει ο κ. Καραμανλής, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως θετική για την ελληνική οικονομία καθώς η δημιουργία ενός νέου μονοπωλίου στην τροφοδοσία φυσικού αερίου και η έλλειψη ανταγωνισμού μεταξύ περισσότερων προμηθευτών θα προσθέσει στους Έλληνες καταναλωτές άλλον ένα παράγοντα που θα κάνει ακόμα ποιο αβάσταχτη την ακρίβεια που ήδη ζουν. Πέραν όμως από τις αρνητικές επιπτώσεις στη τσέπη των Ελλήνων καταναλωτών, η ολοκληρωτική εξάρτηση της Ελλάδας από τη Ρωσία σε ένα στρατηγικής σημασίας τομέα όπως τον ενεργειακό, θα έχει και πολιτικές επιπτώσεις καθώς θα καταστήσει τη χώρα μας ανίσχυρη σε περίπτωση που χρειαστεί να πάρει αποφάσεις που δεν θα ευθυγραμμίζονται με τα ρωσικά συμφέροντα.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία υπενθυμίζει ότι αυτό ακριβώς συνέβη όταν η Ρωσία έκλεισε τις στρόφιγγες αερίου στην Ουκρανία την πρωτοχρονιά του 2006 επειδή η τελευταία αρνήθηκε να πληρώσει την αύξηση που απαιτούσε η Μόσχα, από τα 50 στα 230 δολάρια ανά 1.000 κυβικά μέτρα φυσικού αερίου. Η αύξηση αυτή απαιτήθηκε από την Μόσχα για την Ουκρανία λόγω της φιλοδυτικής «πορτοκαλί επανάστασής» της ενώ δεν απαιτήθηκε για την Λευκορωσία, το δικτατορικό καθεστώς της οποίας αποτελεί πιστό σύμμαχο της Μόσχας.

Η διακοπή αυτή έγινε αισθητή, στα μέσα του χειμώνα, σε πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που εξαρτώνται ενεργειακά από τη Ρωσία λιγότερο απ ‘ότι η Ελλάδα. Η εκκωφαντική σιωπή για τα παραπάνω και οι πανηγυρισμοί με τους οποίους υποδέχτηκαν τα Ελληνικά κόμματα τη νέα στρατηγική σχέση Ελλάδας-Ρωσίας, μπορεί, ενδεχομένως, να εξηγείται από τον μόνιμο και συμπλεγματικό αντιαμερικανισμό τους. Σε πολλές περιπτώσεις όμως πάει ακόμα μακρύτερα καθώς υποκρύπτει ανομολόγητες ελπίδες πολλών νοσταλγών της σοβιετικής περιόδου ότι η παλινόρθωση του ολοκληρωτισμού στη Ρωσία του Πούτιν μπορεί να απομακρύνει την Ελλάδα από τη Δύση. Είναι αυτό που επιθυμούν οι Έλληνες πολίτες; Αν ναι, ο δρόμος προς τη δουλεία είναι ελεύθερος…

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία υπερασπίζεται τη παραμονή της Ελλάδας στην οικογένεια των δημοκρατικών χωρών και προτείνει τη μέγιστη δυνατή διασπορά των ενεργειακών πηγών της δίνοντας προτεραιότητα στην εκμετάλλευση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και τη διερεύνηση της χρήσης πυρηνικής τεχνολογίας για ενεργειακούς σκοπούς.

ΥΓ του προέδρου της ΦΣ: Την ώρα που χώρες-παραγωγοί όπως η Νορβηγία ψάχνουν να απεξαρτηθούν από τους υδρογονάνθρακες και στρέφονται στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, εμείς πανηγυρίζουμε τις ενεργειακές και πολιτικές μας χειροπέδες…

ΥΓ του φιλελεύθερου: Συμφωνώ με την βάση αλλά όχι πλήρως με την ανάλυση της ανακοίνωσης. Θα επανέλθω σε ξεχωριστό post…

Πάρκα Παντού – επιστολή στο ΥΠΕΧΩΔΕ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ «ΠΑΡΚΑ ΠΑΝΤΟΥ»

 

28 Ιανουαρίου 2008

Πρόταση προς το ΥΠΕΧΩΔΕ στα πλαίσια της διαβούλευσης που ξεκίνησε στις 26 Νοεμβρίου 2007 για το Πάρκο του Ελληνικού

Αναφορικά με την μετατροπή του παλαιού αεροδρομίου του Ελληνικού σε πάρκο ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ . Σουφλιάς αναγνωρίζει σε σχετικό δελτίο τύπου της 16^ης Ιανουαρίου 2008 ότι το Πάρκο του Ελληνικού είναι μία υπόθεση που αφορά τους κατοίκους ολόκληρου του Λεκανοπεδίου και κατά συνέπεια τα οφέλη από την αξιοποίηση του χώρου του Παλαιού Αεροδρομίου πρέπει να διαχυθούν σε όλη την Αττική ιδίως στις πλέον υποβαθμισμένες περιοχές της.

Επίσης αναγνωρίζει στο ίδιο δελτίο τύπου της 16^ης Ιανουαρίου 2008 ότι οι τέσσερεις Δήμοι της ευρύτερης περιοχής του Ελληνικού είναι πραγματικά πολύ προνομιούχοι από απόψεως φυσικού περιβάλλοντος αφού απολαμβάνουν ταυτόχρονα τον Υμηττό και τον Σαρωνικό και προβλέπεται να αποκτήσουν ένα από τα μεγαλύτερα πάρκα σε αστική περιοχή στον κόσμο.

Όμως παρά τις δύο προηγούμενες διαπιστώσεις, τις οποίες και συμμεριζόμαστε, δεν θέτει ως άμεση προτεραιότητα, όπως θα όφειλε, την άμεση δημιουργία πάρκων στις υποβαθμισμένες περιοχές του λεκανοπεδίου στη βάση της ίσης μεταχείρισης όλων των πολιτών του λεκανοπεδίου και των δήμων στους οποίους αυτοί κατοικούν.

Ποιο συγκεκριμένα, η θέση του Υπουργού κ. Γιώργου Σουφλιά  όπως αποσαφηνίστηκε, αναφέρει ότι η επιφάνειά του μεγαλύτερου Πάρκου στην Ευρώπη θα είναι 6.000 στρέμματα και θα βρίσκεται σε επαφή με τα 500 στρέμματα του Γκολφ της Γλυφάδας, δημιουργώντας μία ενιαία έκταση επιφάνειας 6.500 στρεμμάτων. Από αυτή την έκταση θα χρησιμοποιηθεί έκταση 300 στρεμμάτων για την κατασκευή και συντήρηση του Πάρκου, αλλά και για την εξασφάλιση πόρων για τη σύσταση «Πράσινου Ταμείου» που θα χρηματοδοτήσει έργα ανάπλασης και πρασίνου σε όλη την Αττική ιδίως στις πιο επιβαρημένες – υποβαθμισμένες περιοχές.

Σύμφωνα λοιπόν με τον κ. Σουφλιά υλοποιείται άμεσα και σίγουρα ένας τεράστιος χώρος πρασίνου 6.500 στρεμμάτων σε τέσσερεις δήμους που κάθε άλλο παρά υποβαθμισμένοι είναι, ενώ στα εκατομμύρια των υπόλοιπων κατοίκων των δήμων του λεκανοπεδίου αναλογούν 300 μόνο στρέμματα. Σημειωτέον ότι ακόμα και αυτά τα 300 στρέμματα  που θα χρηματοδοτήσουν το «Πράσινο Ταμείο» δεν θα χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για έργα ανάπλασης και πρασίνου σε όλη την Αττική καθώς το ταμείο αυτό θα καλύψει και τα έξοδα για την κατασκευή και συντήρηση του Πάρκου του Ελληνικού.

Θεωρούμε απαράδεκτη αυτή τη κατανομή και ερωτάμε τον κ. Σουφλιά με βάση ποιό υπολογισμό κατέληξε σε αυτήν. Η απαράδεκτη αυτή κατανομή δημόσιας περιουσίας αποτελεί εμπαιγμό για τους κατοίκους του λεκανοπεδίου που υπόκεινται σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης και οι οποίοι αξιώνουν τουλάχιστον ίσο μερίδιο οφέλους από τη μετατροπή του αεροδρομίου του Ελληνικού σε πάρκο.

Για τον λόγο αυτό απαιτούμε:

• • την χρήση της έκτασης του αεροδρομίου του Ελληνικού με στόχο την αναδιανομή της στους δήμους όλης της Αττικής και του Πειραιά για δημιουργία σε αυτούς νέων πάρκων στη θέση οικοδομημένων τετραγώνων
  • η συνολική έκταση των νέων πάρκων που θα δημιουργηθούν σε κάθε δήμο να βασίζεται στην αρχή της παροχής ίσου μεριδίου οφέλους για κάθε κάτοικο κάθε δήμου της Αττικής και του Πειραιά. Κατά συνέπεια κάθε δήμος θα πρέπει να δικαιούται, από την αναδιανομή της έκτασης του αεροδρομίου του Ελληνικού, την κατασκευή πάρκων έκτασης ανάλογης με τον αριθμό των κατοίκων του
  • τη μεγιστοποίηση του οφέλους της προτεινόμενης αναδιανομής για τους κατοίκους των υποβαθμισμένων περιοχών, που θα προέλθει από την υφιστάμενη μεγάλη διαφορά της αξίας της γής των περιοχών τους σε σχέση με την αξία της γής στο Ελληνικό. 
  • το ξεκίνημα ευρύτατης διαβούλευσης μεταξύ ειδικών επιστημόνων, δήμων και φορέων που θα καταλήξει στα ενδεδειγμένα οικονομικοτεχνικά μέσα και το κατάλληλο νομικό πλαίσιο που θα διασφαλίσουν την υλοποίηση της πρότασης «πάρκα παντού«.

 

Η πρόταση αυτή κατατίθεται στο ΥΠΕΧΩΔΕ στα πλαίσια της διαβούλευσης που ξεκίνησε  στις 26 Νοεμβρίου 2007 για το Πάρκο του Ελληνικού και η οποία ολοκληρώνεται στο τέλος Ιανουαρίου 2008.

Για την συντονιστική επιτροπή

Θεόδωρος Καραουλάνης

Πάρκα Παντού – συνάντηση το Σάββατο 26/1

Όπως ίσως γνωρίζετε, η Φιλελεύθερη Συμμαχία ανακοίνωσε την πρότασή της για το Πάρκο Ελληνικού, στα πλαίσια της διαβούλευσης του ΥΠΕΧΩΔΕ. Σε συνέχεια συζητήσεών μας στην Πολιτική Κίνηση Αθήνας, η βαρύτητα της πρότασης δίνεται στη δημιουργία μικρών πάρκων σε όλη την Αττική αντί ενός γιγάντιου πάρκου στο Ελληνικό. Σε αυτή την πρόταση μας οδήγησαν τόσο επιστημονικά ευρήματα για το μικροκλίμα του Λεκανοπεδίου όσο και η πίστη μας στην αρχή του ίσου μεριδίου οφέλους για τους κατοίκους όλων των Δήμων της Αττικής.

Με αυτό το σκεπτικό η ΦΣ έστειλε σχετική επιστολή σε όλους τους Δήμους του Λεκανοπεδίου Αττικής, όπου εκθέτουμε τις προτάσεις μας και προαναγγέλλουμε τη συγκρότηση πρωτοβουλίας με τη συμμετοχή πολιτών και τοπικών φορέων.

Έχοντας αυτά υπόψιν, σας καλούμε όλους να συζητήσουμε από κοντά τον τρόπο δράσης μας σε όλη την Αττική, σε τοπικό αλλά και γενικό επίπεδο. Ήδη σχεδιάζεται μία καμπάνια, αλλά είναι απαραίτητη η συμμετοχή όλων μας, τόσο στο σχεδιασμό όσο και στην υλοποίηση. Είναι στο χέρι μας να βρούμε τον τρόπο της καλύτερης δυνατής παρέμβασης της Φιλελεύθερης Συμμαχίας στην Αθήνα!

Σας περιμένουμε το Σάββατο 26/1/2008, στις 17:30 το απόγευμα, στα γραφεία μας (Βασ. Σοφίας 124Α, Αθήνα).

Στη συνάντηση καλούνται όλα τα μέλη και οι φίλοι της ΦΣ που μένουν στην Αθήνα, τον Πειραιά και το Νομό Αττικής.

ΟΧΙ ΕΝΑ ΠΑΡΚΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ! ΓΕΜΙΣΤΕ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΠΑΡΚΑ!

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία σε ανακοίνωση της αναφέρθηκε στις πληροφορίες του ΥΠΕΧΩΔΕ με τις οποίες προσδιορίζει την έκταση του παλαιού αεροδρομίου του Ελληνικού που θα μετατραπεί σε πάρκο.

Σύμφωνα λοιπόν με τον κ. Σουφλιά υλοποιείται άμεσα και σίγουρα ένας τεράστιος χώρος πρασίνου 6.500 στρεμμάτων σε τέσσερεις δήμους που κάθε άλλο παρά υποβαθμισμένοι είναι, ενώ στα εκατομμύρια των υπόλοιπων κατοίκων των δήμων του λεκανοπεδίου αναλογούν 300 μόνο στρέμματα που θα χρηματοδοτήσουν κάποιο «Πράσινο Ταμείο» για κάποια έργα ανάπλασης και πρασίνου στην Αττική.

Θεωρούμε απαράδεκτη αυτή τη κατανομή και ερωτάμε τον κ. Σουφλιά με βάση ποιόν υπολογισμό κατέληξε σε αυτήν. Η απαράδεκτη αυτή κατανομή δημόσιας περιουσίας αποτελεί εμπαιγμό για τους κατοίκους του λεκανοπεδίου που υπόκεινται σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης και οι οποίοι αξιώνουν πάρκα στη γειτονιά τους και όχι σε απόσταση χιλιομέτρων από αυτήν.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία καταγγέλλει στους πολίτες της Αθήνας και του Πειραιά και τη στάση του Συνασπισμού του λαϊκισμού και της αναλγησίας που διεκδικεί, σκανδαλωδώς στο όνομα των μη προνομιούχων, να μην διατεθεί ούτε αυτό το ελάχιστο 5% για την ανάπλαση των περιοχών τους στην υπόλοιπη Αθήνα και Πειραιά!

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία σε επιστολή της προς όλους τους δήμους της Αττικής και του Πειραιά προτείνει δημιουργία συντονιστικής επιτροπής αγώνα που θα διεκδικήσει:

• την πώληση με διεθνή διαγωνισμό του συνόλου της έκτασης του αεροδρομίου του Ελληνικού
• την διανομή των εσόδων από την πώληση αυτή σε όλους τους δήμους της Αττικής και του Πειραιά με νομική υποχρέωση τους να χρησιμοποιήσουν τα χρήματα αυτά αποκλειστικά για αγορά οικοπέδων και τη μετατροπή τους σε πάρκα και
• ο υπολογισμός του ποσού που θα αναλογεί σε κάθε δήμο θα βασίζεται στην αρχή της παροχής ίσου μεριδίου οφέλους για κάθε κάτοικο κάθε δήμου της Αττικής και του Πειραιά και κάθε δήμος θα λάβει, αναλογικά, το μερίδιο που του αντιστοιχεί με βάση τον αριθμό των κατοίκων του.

Συγκέντρωση υπογραφών για πάρκα στην Αθήνα

ΟΧΙ ΕΝΑ ΠΑΡΚΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ! ΓΕΜΙΣΤΕ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΠΑΡΚΑ!

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ

ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΕΙΡΑΙΑ

Κείμενο συγκέντρωσης υπογραφών φορέων και πολιτών

Πρόταση προς το ΥΠΕΧΩΔΕ στα πλαίσια της διαβούλευσης που ξεκίνησε στις 26 Νοεμβρίου 2007 για το Πάρκο του Ελληνικού

Αναφορικά με την μετατροπή του παλαιού αεροδρομίου του Ελληνικού σε πάρκο ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ . Σουφλιάς αναγνωρίζει σε σχετικό δελτίο τύπου της 16^ης Ιανουαρίου 2008 ότι το Πάρκο του Ελληνικού είναι μία υπόθεση που αφορά τους κατοίκους ολόκληρου του Λεκανοπεδίου και κατά συνέπεια τα οφέλη από την αξιοποίηση του χώρου του Παλαιού Αεροδρομίου πρέπει να διαχυθούν σε όλη την Αττική και Πειραιά ιδίως στις πλέον υποβαθμισμένες περιοχές τους.

Επίσης αναγνωρίζει στο ίδιο δελτίο τύπου της 16^ης Ιανουαρίου 2008 ότι οι τέσσερεις Δήμοι της ευρύτερης περιοχής του Ελληνικού είναι πραγματικά πολύ προνομιούχοι από απόψεως φυσικού περιβάλλοντος αφού απολαμβάνουν ταυτόχρονα τον Υμηττό και τον Σαρωνικό και προβλέπεται να αποκτήσουν ένα από τα μεγαλύτερα πάρκα σε αστική περιοχή στον κόσμο.

Όμως παρά τις δύο προηγούμενες διαπιστώσεις, τις οποίες και συμμεριζόμαστε, δεν θέτει ως άμεση προτεραιότητα, όπως θα όφειλε, την άμεση δημιουργία πάρκων στις υποβαθμισμένες περιοχές του λεκανοπεδίου στη βάση της ίσης μεταχείρισης όλων των πολιτών του λεκανοπεδίου και των δήμων στους οποίους αυτοί κατοικούν.

Πιο συγκεκριμένα, η θέση του Υπουργού κ. Γιώργου Σουφλιά όπως αποσαφηνίστηκε, αναφέρει ότι η επιφάνειά του μεγαλύτερου Πάρκου στην Ευρώπη θα είναι 6.000 στρέμματα και θα βρίσκεται σε επαφή με τα 500 στρέμματα του Γκολφ της Γλυφάδας, δημιουργώντας μία ενιαία έκταση επιφάνειας 6.500 στρεμμάτων. Από αυτή την έκταση θα χρησιμοποιηθεί έκταση 300 στρεμμάτων για την κατασκευή και συντήρηση του Πάρκου, αλλά και για την εξασφάλιση πόρων για τη σύσταση «Πράσινου Ταμείου» που θα χρηματοδοτήσει έργα ανάπλασης και πρασίνου σε όλη την Αττική ιδίως στις πιο επιβαρημένες – υποβαθμισμένες περιοχές.

Σύμφωνα λοιπόν με τον κ. Σουφλιά υλοποιείται άμεσα και σίγουρα ένας τεράστιος χώρος πρασίνου 6.500 στρεμμάτων σε τέσσερεις δήμους που κάθε άλλο παρά υποβαθμισμένοι είναι, ενώ στα εκατομμύρια των υπόλοιπων κατοίκων των δήμων του λεκανοπεδίου αναλογούν 300 μόνο στρέμματα. Σημειωτέον ότι ακόμα και αυτά τα 300 στρέμματα που θα χρηματοδοτήσουν το «Πράσινο Ταμείο» δεν θα χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για έργα ανάπλασης και πρασίνου σε όλη την Αττική καθώς το ταμείο αυτό θα καλύψει και τα έξοδα για την κατασκευή και συντήρηση του Πάρκου του Ελληνικού.

Θεωρούμε απαράδεκτη αυτή τη κατανομή και ερωτάμε τον κ. Σουφλιά με βάση ποιό υπολογισμό κατέληξε σε αυτήν. Η απαράδεκτη αυτή κατανομή δημόσιας περιουσίας αποτελεί εμπαιγμό για τους κατοίκους του λεκανοπεδίου που υπόκεινται σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης και οι οποίοι αξιώνουν τουλάχιστον ίσο μερίδιο οφέλους από τη μετατροπή του αεροδρομίου του Ελληνικού σε πάρκο.

Για τον λόγο αυτό απαιτούμε:

1. Πώληση με διεθνή διαγωνισμό του συνόλου της έκτασης του αεροδρομίου του Ελληνικού για εκμετάλλευση ήπιας ανάπτυξης με σχεδιασμό φιλικό προς το περιβάλλον. Η πολεοδόμηση του χώρου μπορεί να προσφέρει μια νέα ανθρώπινη πόλη μέσα στην πόλη, με ελεύθερους χώρους και υψηλή ποιότητα ζωής.
2. Διανομή των εσόδων από την πώληση αυτή σε όλους τους δήμους της Αττικής και του Πειραιά με νομική υποχρέωση τους να χρησιμοποιήσουν τα χρήματα αυτά αποκλειστικά για αγορά οικοπέδων και τη μετατροπή τους σε πάρκα.
3. Ο υπολογισμός του ποσού που θα αναλογεί σε κάθε δήμο βασίζεται στην αρχή της παροχής ίσου μεριδίου οφέλους από τη μετατροπή του αεροδρομίου του Ελληνικού σε κάθε κάτοικο κάθε δήμου της Αττικής και του Πειραιά. Κατά συνέπεια το ποσό που θα προέλθει από την πώληση της έκτασης του αεροδρομίου του Ελληνικού θα διαιρεθεί δια του συνολικού αριθμού των κατοίκων της Αττικής και του Πειραιά όπως αυτός καταγράφηκε στην τελευταία απογραφή των κατοίκων της χώρας και κάθε δήμος θα λάβει, αναλογικά, το μερίδιο που του αντιστοιχεί με βάση τον αριθμό των κατοίκων του.
4. Ο δήμος του Ελληνικού, όπως και οι όμοροι δήμοι θα λάβουν και αυτοί το μερίδιο που τους αναλογεί με βάση τον προαναφερθέντα υπολογισμό.
5. Η διανομή των ποσών αυτών στους δήμους της Αττικής και του Πειραιά θα γίνει με απευθείας καταβολή του ποσού που τους αναλογεί, χωρίς τη μεσολάβηση «Πράσινου Ταμείου».

Με αυτόν τον τρόπο το κράτος με τη συνεργασία των Δήμων της Αττικής και του Πειραιά θα διασφαλίσει τη δημιουργία πάρκων για όλους τους κατοίκους. Θα κάνει τη μεγαλύτερη αναδιανομή γης στην ιστορία της πόλης, θα προχωρήσει στην μεγαλύτερη περιβαλλοντική αναβάθμιση των περιοχών της και θα οδηγήσει στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της. Με την υλοποίηση της πρότασης και τα δεκάδες νέα πάρκα που θα δημιουργηθούν, η βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών και του μικροκλίματος όλων των περιοχών της πόλης θα είναι μοναδική.

Η πρόταση αυτή κατατίθεται στο ΥΠΕΧΩΔΕ στα πλαίσια της διαβούλευσης που ξεκίνησε στις 26 Νοεμβρίου 2007 για το Πάρκο του Ελληνικού και η οποία ολοκληρώνεται στο τέλος Ιανουαρίου 2008. Αν η κυβέρνηση επιμείνει στη δημιουργία του «μεγαλύτερου πάρκου της Ευρώπης», την προτρέπουμε να αποκαταστήσει, να αναβαθμίσει και να αναπτύξει τους ορεινούς δασικούς όγκους της Πάρνηθας, της Πεντέλης και του Υμηττού, αποδίδοντάς τους για χρήση Πάρκου στους πολίτες.

Οι κάτωθι υπογεγραμμένοι ζητούν την υιοθέτησή της πρότασης τους αυτής, τη σύνταξη σχετικού νομοσχεδίου και την υποβολή του προς ψήφιση στη Βουλή. Από τη σχετική ψηφοφορία στη Βουλή συνιστάμε να απόσχουν οικειοθελώς, για λόγους δεοντολογίας, όσα μέλη του Κοινοβουλίου διαμένουν ή διαθέτουν ακίνητα στην ευρύτερη περιοχή του Ελληνικού ώστε να μην υπάρξει ίχνος υποψίας ότι με τη ψήφο τους αυτή αποβλέπουν στις υπεραξίες που θα δημιουργηθούν από τη μετατροπή του παλαιού αεροδρομίου σε πάρκο.

Οι κάτωθι υπογεγραμμένοι εξουσιοδοτούν τη συντονιστική επιτροπή της ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΕΙΡΑΙΑ να συνεχίσει τη προώθηση της πρότασης αυτής με κάθε νόμιμο μέσον εφόσον αυτή απορριφθεί από το ΥΠΕΧΩΔΕ ή/και δεν υπερψηφιστεί στη Βουλή.

(αφήστε σχόλια σε αυτό το post αν θέλετε να συμμετέχετε. Θα επικοινωνήσω μαζί σας. Σύντομα θα δώσω και πιο αναλυτικές οδηγίες για την ηλεκτρονική συμμετοχή. Παράλληλα θα ανακοινωθούν και οι τρόποι φυσικής συγκέντρωσης υπογραφών)

οι φιλελεύθεροι νέοι της Ευρώπης για την κλιματική αλλαγή

Young Liberal Leaders call for urgent action on climate change

Over 40 presidents and leaders of liberal youth organisations from across Europe gathered from 4th till 7th October in Copenhagen, Denmark, to discuss a liberal response to climate change.
Young liberal leaders agreed that climate change represents today a serious threat that demands an urgent global response. Besides its vast human and environmental impact, climate change is also predicted to cause great economic damages that can be only avoided by early preventive action.

In the joint declaration unanimously approved during the event, the young liberal leaders call on the EU and national European governments to:

1) Take on a firm commitment to achieve at least a 20% reduction of GHG emissions by 2020 compared to 1990 and 70% by 2050 within an international agreed framework;

2) Include more sectors, including transport (aviation, road, maritime) and agriculture, in the EU Emissions Trading Scheme;

3) Persuade all major world emitters (including the US, China and India) to commit to a legally binding pollution-cutting scheme, notably by incorporating where relevant environmental considerations into global trade rules and by further developing the Clean Development Mechanism (CDM);

4) Make sure that at least 1% of their GDP is devoted to environmental policies and investments;

5) Develop consumer awareness about climate change issues through appropriate campaigns;

6) Increase public and private research and development in support of sustainable development technologies, notably renewable energy (wind power, solar energy, hydropower), bio-fuels, and hydrogen, as well as in the field of nuclear waste management and fusion energy;

7) Consider nuclear power as one of the options available for alleviating the risk of global climate change and reducing GHG emissions and further develop non-electrical applications of nuclear energy (such as heat, potable water and hydrogen production):

8) Design appropriate incentives (e.g. tax reduction, eco-labelling) for the private sector and private individuals to invest in new climate-friendly technologies and solutions;

9) Avoid that biofuels production lead to deforestation and food shortage by adding a development sustainability criteria to biofuels imports and production;

10) Adapt policies to deal with the impacts of climate change, adopting a multi-sectoral and multidisciplinary approach, and promote green public procurement.

For the full text of the declaration, please click here.

Τι κάναμε στον ΣΚΑΙ

Ο Μανώλης Ανδριωτάκης κάνει κριτική με τίτλο «blogger γλάστρες» στη χθεσινή εκπομπή του ΣΚΑΙ Τηλεόραση για την blog action day. Στην εκπομπή συμμετείχαμε και οι δύο μας. Από διαφορετικές πλευρές ο καθένας καταλήγουμε σε παρόμοια, αλλά όχι ίδια, συμπεράσματα.

Από την πλευρά μου έχω να παρατηρήσω:

1. Είχαμε ελάχιστο χρόνο να εκθέσουμε τις απόψεις μας. Κανένας από τους συμμετέχοντες, και κυρίως οι bloggers, δεν μπορέσαμε να αναλύσουμε την άποψή μας. Επιπλέον, οι διαφορετικές απόψεις, όπως η δικιά μου και του Κώστα Κουκόπουλου, που πιστεύουν σε περιβαλλοντικές λύσεις με βάση τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα, την ενεργό συμμετοχή των πολιτών και τη λιγοστή αλλά αυστηρή κρατική παρέμβαση, δεν μπόρεσαν να αναφερθούν, καθόσον μιλήσαμε και οι δύο μαζί 1,5 λεπτό, κυρίως για τα blogs και όχι για το περιβάλλον. Φυσικά, ούτε την άποψή μας για τα blogs μπορέσαμε να εξηγήσουμε…

2. Δεν κατάλαβα τελικά γιατί μας κάλεσαν, αφού δεν είχαν χρόνο για τις απόψεις μας… Ίσως δε γίνεται κατανοητό στα παραδοσιακά μέσα ότι οι bloggers κατά κανόνα δεν είναι διψασμένοι για δημοσιότητα και δημόσια παρουσία, καθόσον την έχουμε, ο καθένας σε διαφορετικό βαθμό, με το διαδικτυακό κανάλι που επιλέξαμε…

3. Προσωπικά νομίζω ότι η εμπειρία του να μιλάς σε ακροατήριο, είτε ζωντανά είτε διαδικτυακά, όπου λαμβάνεις την αντίδρασή τους και συζητάς μαζί τους, δεν συγκρίνεται με την τηλεοπτική συζήτηση, όπως γίνεται. Βέβαια η δυνατότητα προβολής στην τηλεόραση είναι απείρως μεγαλύτερη, αλλά…

4…. Αλλά θα έπρεπε να μπορούμε να μιλήσουμε λίγο και μεταξύ μας. Εγώ διαφωνούσα με αρκετά που λέγανε άλλοι καλεσμένοι αλλά δε μπορούσα να παρέμβω…

5. Αμφιβάλλω αν κάποιος από τους τηλεθεατές κατάλαβε πλήρως την άποψη κάποιου από τους 13 καλεσμένους. Δεκατρείς καλεσμένοι, 3 παρουσιαστές, μία ζωντανή συνέντευξη, μία μαγνητοσκοπημένη, μερικά βίντεο και παρουσίαση μερικών blogs από άλλες χώρες, συν τις διαφημίσεις, σε 50 λεπτά… Ήταν λάθος η εκτίμηση και η διαχείριση του χρόνου…

6. Και το περιβάλλον και τα blogs παρουσιάστηκαν ως κάτι το σύγχρονο, το trendy, ως μόδα… Δεν μπόρεσαν να ακουστούν οι απόψεις όσων (και ήμασταν οι περισσότεροι) είχαμε διαφορετική οπτική… Πάλι καλά που ο nefelikas είπε γιατί οι bloggers δεν είναι κίνημα, όπως είχα πει και εγώ στους παρουσιαστές στο διάδρομο πριν την εκπομπή

7. Όπως μου μετέφεραν αργότερα φίλοι που είδαν την εκπομπή, παρουσιάστηκε η εικόνα ομοφωνίας στο θέμα του περιβάλλοντος. Παρότι τους ρώτησα, κανείς δε μπορούσε να εστιάσει που συμφωνούσαμε, εκτός του ότι υπάρχει πρόβλημα… Ίσως η συζήτηση που κάναμε μετά την εκπομπή με τους συμμετέχοντες και τους συντελεστές στο καφέ του καναλιού, να ήταν ουσιαστικότερη…

8. Η συζήτηση ήταν ετεροβαρής. Για παράδειγμα εγώ προσκλήθηκα και δέχθηκα να μιλήσω ως άτομο, παρότι συμμετέχω σε οργανώσεις και συλλογικότητες με άποψη και δράση για το περιβάλλον. Ταυτόχρονα υπήρχαν εκπρόσωποι περιβαλλοντικών οργανώσεων που μιλούσαν εξονόματος τουλάχιστον των μελών τους, άρα οι παρουσιαστές τους άκουγαν με μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Τί «παρέμβαση» μπορεί να έχει ένας blogger απέναντι στα 30.000 μέλη της Greenpeace; Σημειώνω ότι δεν έχω πρόβλημα με τον Νίκο Χαραλαμπίδη, έχουμε βρεθεί μαζί σε πολλές δράσεις…

Πάντως για να μην αδικήσω κανέναν, οι συντελεστές της εκπομπής Κατερίνα Χριστοφιλίδου, Έφη Παπούλια και Τάκης Καμπύλης μας έδειξαν ότι πραγματικά, γνήσια ήθελαν να ακούσουν και τα λάθη δεν ήταν αποτέλεσμα πρόθεσης αλλά άγχους και κακής εκτίμησης. Ο ΣΚΑΪ άλλωστε δεν έχει ιδιαίτερη εμπειρία στις ζωντανές μεταδόσεις της τηλεόρασης…

Εν κατακλείδι, παρότι συμφωνώ με τον Μανώλη, που τον γνώρισα χθες, διαφωνώ στο διά ταύτα. Εγώ δε μετάνιωσα που πήγα, διότι θεωρώ ότι σε μια εποχή τηλεοπτικής κυριαρχίας ο καθένας πρέπει να προβάλλει τις απόψεις του όπου και όπως μπορεί. Το αποτέλεσμα βέβαια αυτή τη φορά ήταν απογοητευτικό…

Ποιο θέμα για το περιβάλλον να διαλέξω σήμερα

Στα πλαίσια του Blog Action Day για το Περιβάλλον, παραθέτω ορισμένα άρθρα και συνδέσμους για προβληματισμό. Σήμερα θα βρείτε πολλά άρθρα για το περιβάλλον σε χιλιάδες blogs, αν η κινητοποίηση είναι πετυχημένη. Ελπίζω να βοηθήσω και εγώ στον διαδικτυακό σας περίπατο…

Υπάρχει άλλη λύση για τη Θεσσαλία εκτός από την εκτροπή του Αχελώου; Από το ΟΙΚΟ της Καθημερινής

Συνέντευξη του Δημήτρης Ζενγκέλη για το Οικονομικά της Κλιματικής Αλλαγής. Από το ΟΙΚΟ της Καθημερινής

Μέλισσες: ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗΣ Από το ΟΙΚΟ της Καθημερινής

 

Το πρόγραμμα της Φιλελεύθερης Συμμαχίας για το Περιβάλλον

http://www.greekliberals.net/civilaction/documents/PROGRAMMA.pdf

 

Τι θα γίνει με το Ελληνικό;

Αντιπαράθεση απόψεων στο in.gr

Γεμίστε την Αθήνα πάρκα!

Για το Πάρκο στο Ελληνικό

Μία άποψη της φιλελεύθερης λαλιάς…

 

Άλλες απόψεις της φιλελεύθερης λαλιάς:

περιβάλλον, κράτος, ΜΚΟ και φιλελευθερισμός στην Ελλάδα, part 1

Τα δάση, οι φωτιές, το κράτος και η ώρα των πολιτών

Τα τρία επίπεδα πυροπροστασίας των δασικών εκτάσεων

ΥΓ: Σήμερα το απόγευμα είμαι καλεσμένος στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ για να συζητήσουμε για τη σημερινή διαδικτυακή κινητοποίηση. Δεν ξέρω τι θα βγάλει η κουβέντα, ούτε ποιοι άλλοι bloggers είναι καλεσμένοι, αλλά αισιοδοξώ…

Οι Αθηναίοι πληρώνουν την μεγαλομανία των Υπουργών και των κομμάτων

Η κυβέρνηση και ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Γιώργος Σουφλιάς έχουν ανακοινώσει ότι θα δημιουργήσουν Μητροπολιτικό Πάρκο έκτασης μεγαλύτερης των 5.000 στρεμμάτων στον χώρο του παλαιού αεροδρομίου του Ελληνικού. Την ίδια ανακοίνωση είχε κάνει τον Φεβρουάριο 2001 ο κ. Σημίτης και την επανέλαβε τον Απρίλιο 2003. Η απόφαση της κυβέρνησης να μετατρέψει 5.000 στρέμματα του αεροδρομίου του Ελληνικού σε μητροπολιτικό πάρκο είναι μια απίστευτη επίδειξη ματαιοδοξίας νεόπλουτων, τρανή απόδειξη βαθιάς πνευματικής κούρασης και έλλειψης τόλμης, οράματος και νέων ιδεών για την Αθήνα, την Ελλάδα και την πολιτική. Επιπλέον τις τελευταίες ημέρες παρακολουθούμε μία διαμάχη μεταξύ κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ για το αν θα πρέπει η χρηματοδότηση του έργου να γίνει από τα ευρωπαϊκά κονδύλια του Δ ΚΠΣ ή με τη μέθοδο της αυτοχρηματοδότησης – πολεοδόμησης.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία καλεί τα κόμματα και την κυβέρνηση να συνέλθουν και να αφήσουν τις μεγαλομανίες και το καβγά για τα κονδύλια. Οι Αθηναίοι και οι Αθηναίες, με δεδομένες τις καταστροφές στα περιαστικά δάση της Αθήνας το φετινό καλοκαίρι (Πάρνηθα, Πεντέλη, Υμηττός), έχουν ανάγκη από λύσεις που θα βελτιώνουν τη ζωή και την καθημερινότητά τους. Αυτό που η Φιλελεύθερη Συμμαχία πιστεύει ότι χρειάζεται η πρωτεύουσα είναι να δημιουργηθούν 20-25 πάρκα των 100 στρεμμάτων (ή και περισσότερα μικρότερα) στις διάφορες πυκνοκατοικημένες και χωρίς το ελάχιστο πράσινο περιοχές. Για να υπάρχει μέτρο σύγκρισης, το Πεδίο του Άρεος είναι περίπου 40 στρέμματα. Τέτοιους κήπους –κοντά στο σπίτι τους- χρειάζονται οι μητέρες με τα παιδιά τους και όχι ένα απροσπέλαστο και άρα άχρηστο γι’ αυτές μεγαλεπήβολο πάρκο στα προάστια, το οποίο ουσιαστικά θα προσφέρει μόνο στους περιοίκους του.

Αν η κυβέρνηση θέλει οπωσδήποτε να έχει το μεγαλύτερο πάρκο της Ευρώπης δεν έχει παρά να φροντίσει να γίνουν προσβάσιμο πάρκο οι καμένες υπώρειες του Υμηττού (πριν ανεχθεί την αυθαίρετη δόμηση τους) και η κορυφή του Υμηττού, όπου σήμερα υπάρχει ένα πάρκο αυθαίρετων κεραιών (πάρκο του Υπουργού Επικρατείας και ΜΜΕ). Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ δήλωσε ότι στο πάρκο του αεροδρομίου θα φυτευτούν μόλις 36.800 δέντρα και 17.500 θάμνοι (αναλογούν 7 δέντρα και 3 θάμνοι σε κάθε στρέμμα πάρκου)! Αντίθετα, καθολική αναδάσωση του Υμηττού, που θα απαιτήσει τη φύτευση ενός και πλέον εκατομμυρίου δέντρων, θα ήταν ένα απείρως χρησιμότερο για την υγεία και την αναψυχή των Αθηναίων έργο από το κακής έμπνευσης μεγαλεπήβολο και σε μεγάλο βαθμό άχρηστο πάρκο στο αεροδρόμιο.

Η έκταση του παλαιού αεροδρομίου είναι 5.200 στρέμματα. Αν το 50% της έκτασης δοθεί σε κοινή χρήση (1600 στρέμματα για δρόμους, πλατείες και 1000 στρέμματα για πάρκα και κήπους), τα υπόλοιπα 2.600 στρέμματα ως οικοδομήσιμα οικόπεδα έχουν αξία που με βεβαιότητα υπερβαίνει τα 4 δισεκατομμύρια €. Το ποσό των 4 δισεκατομμυρίων € αρκεί για την απαλλοτρίωση περισσότερων από 20 εκτάσεων των 100 στρεμμάτων στις πυκνοκατοικημένες και υποβαθμισμένες περιοχές της πρωτεύουσας και τη διαμόρφωση τους σε ισάριθμα λειτουργικά πάρκα. Η Κυψέλη μπορεί να αποκτήσει πάρκο. Το ίδιο και ο Κολωνός, το Περιστέρι, το Αιγάλεω κ.ο.κ. Η αναβάθμιση και της ποιότητας ζωής και της οικονομικής αξίας όλων των σήμερα υποβαθμισμένων περιοχών θα είναι άμεση και εντυπωσιακή.

Ταυτόχρονα η δημιουργία ενός νέου πολυτελούς προαστίου και η κατακόρυφη αναβάθμιση είκοσι περιοχών του λεκανοπεδίου (εκεί όπου θα δημιουργηθούν τα νέα πάρκα) θα δώσει διέξοδο υψηλής ποιότητας κατοικίας στις ομάδες του πληθυσμού που την αναζητούν, αποσυμφορώντας την έντονη οικιστική πίεση που σήμερα οδηγεί στην ανομία, τις καταπατήσεις, την αυθαίρετη δόμηση σε όλη την Αττική και την άσκηση τρομακτικών πιέσεων για να επιτραπεί η καταστρεπτική τσιμεντοποίηση της περιοχής των Μεσογείων, καθώς και των δασών του Λεκανοπεδίου.

Τέτοιες ευκαιρίες για την αναμόρφωση μιας ολόκληρης πόλης δεν ξαναπαρουσιάζονται και θα είναι έγκλημα σε βάρος και των σημερινών και των μελλοντικών κατοίκων της Αθήνας, να στερηθούν της ευκαιρίας να αποκτήσουν προσβάσιμους χώρους πρασίνου σε κάθε περιοχή της.

Ο Γύρος του Κόσμου σε 80 Ιδέες

Ο γύρος του κόσμου σε 80 ιδέες είναι ακριβώς αυτό που λέει ο τίτλος: 80 ιδέες πολιτικής από πολλές διαφορετικές χώρες που αντικατέστησαν την κρατική ιδιοκτησία και τον κρατικό έλεγχο με την επιλογή, τον ανταγωνισμό, την ελευθερία και την καινοτομία.

Ο γύρος του κόσμου σε 80 ιδέες είναι μία διαδικτυακή παρουσίαση εφαρμοσμένων πολιτικών από το Adam Smith Institute.

Τα μαθήματα που παίρνουμε από τον Γύρο του κόσμου σε 80 Ιδέες είναι ότι οι οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις δεν είναι απλώς δυνατές, αλλά έχουν ήδη συμβεί σε πολλά μέρη. Δεν είναι ανάγκη οι μεταρρυθμιστές να κάνουν λάθη, αφού κάποιες πραγματοποίησε αυτές τις μεταρρυθμίσεις ήδη (και έμαθε από αυτές). Νομίζω ότι όλοι μας μπορούμε να πάρουμε χρήσιμα μαθήματα από αυτές τις ιδέες.

Με πήρε τηλέφωνο ο Λαλιώτης για το σποτάκι του ΠΑΣΟΚ…

Σε συνέχεια προηγούμενου post μου σχετικά με τη χρήση φωτογραφίας από τη βουβή διαμαρτυρία στο Σύνταγμα για τις φωτιές για λογαριασμό του ΠΑΣΟΚ σε σποτ του, έγραψα το ίδιο σχόλιο σε email που έστειλα στο ΠΑΣΟΚ. Απευθυνόταν στον Κώστα Λαλιώτη, ως υπευθύνου της προεκλογικής καμπάνιας του κόμματος. Χθες έλαβα ένα email από το γραφείο του ότι θα ήθελε να μου μιλήσει και αν μπορούσα να τους δώσω το τηλέφωνό μου. Το έκανα και σήμερα μου τηλεφώνησε.

Επί της ουσίας: Ο Κώστας Λαλιώτης μου είπε ότι έχουμε δίκιο (η προσπάθεια έγινε από πολλά παιδιά) και κακώς χρησιμοποίησαν τη φωτογραφία. Μου είπε επίσης ότι δε συμμετείχε στο τελικό προϊόν που βγήκε αλλά λειτουργούσε στρατηγικά στην καμπάνια. Δεν υπήρχε πρόθεση καπελώματος και ειδικά ο ίδιος δε θα την είχε, μιας και είχε μέλη της οικογένειάς του εκείνη την ημέρα στο Σύνταγμα που του μετέφεραν πλήρως την εικόνα και το κλίμα. Μου είπε επίσης ότι θεωρεί χρέος του να ζητήσει συγνώμη αν ενόχλησε με το συγκεκριμένο πλάνο και να απολογηθεί για τυχόν καπέλωμα που νιώσαμε, διότι δεν ήταν στις προθέσεις τους. Επίσης ανέφερε ότι το έψαξε τεχνικά το θέμα και οι άνθρωποι της παραγωγής του είπαν ότι η φωτογραφία ήταν από εφημερίδα. Τέλος σημείωσε ότι για εκείνον το σημαντικό είναι ότι οι άνθρωποι που ήταν υπεύθυνοι για την καταστροφή είναι πάλι στην κυβέρνηση και ότι ορισμένες φορές αναρωτιέται για τις προτεραιότητες και τη λογική των συμπολιτών μας.

Σε όλα αυτά του απάντησα ότι κατά πρώτον θεωρώ θετικό ότι ενδιαφέρθηκε να απαντήσει. Του είπα ότι από τη στιγμή που αναγνωρίζει το λάθος αποσύρω τους χαρακτηρισμούς περί πολιτικού ήθους που έκανα, αλλά η πολιτική σκοπιμότητα νομίζω ότι παραμένει. Του είπα ότι όντως οι υπεύθυνοι της καταστροφής ακόμη είναι στην εξουσία, αλλά αυτό δεν αφορά μόνο την κυβέρνηση (ξερόβηξε).

Τέλος, επειδή από όσα κατάλαβε από τα emails που πήρε πρέπει να είμαστε αρκετοί που δυσαρεστηθήκαμε, μου ζήτησε να μεταφέρω τη συζήτηση σε όσους από αυτούς γνωρίζω…

Λέτε να αρχίζουν πράγματι να λαμβάνουν υπόψιν τους τα κόμματα τις διαδικτυακές κινήσεις και διαμαρτυρίες;

περιβάλλον, κράτος, ΜΚΟ και φιλελευθερισμός στην Ελλάδα, part 1

Σε συνάφεια με προηγούμενο post μου για το περιβάλλον, θέλω να σας παραθέσω μια χθεσινή ανακοίνωση των 10 γνωστότερων και πολυπληθέστερων περιβαλλοντικών ΜΚΟ. Νομίζω ότι είναι ενδεικτική των απόψεων του περιβαλλοντικού κινήματος, όπως είναι σήμερα δομημένο στην Ελλάδα. Θα έκανα μια εκτίμηση ότι σε πολλά διαφωνούμε αλλά και σε πολλά συμφωνούμε. Το σίγουρο είναι ότι όπως είναι σήμερα το ελληνικό κράτος και οι πολιτικές που υπηρετούν τα 2 κόμματα εξουσίας, δεν υπάρχουν περιθώρια για ριζική βελτίωση του περιβάλλοντος και αύξησης της ανάπτυξης. Αν μελετήσουμε ενδελεχώς τις απόψεις των περιβαλλοντικών ΜΚΟ, το πρόγραμμα της Φιλελεύθερης Συμμαχίας και τις φιλελεύθερες προτάσεις σε άλλες χώρε, νομίζω ότι μπορούμε να οδηγηθούμε στο συμπέρασμα ότι χρειάζεται και μία φιλελεύθερη περιβαλλοντική ΜΚΟ για να εκφράσει έναν διαφορετικό δρόμο προς την προστασία και ανάπτυξη του περιβάλλοντος, όπως και στην αύξηση της ευημερίας μέσω της αειφόρου ανάπτυξης.

Κοινό δελτίο τύπου: Απογοητευτικές οι δηλώσεις Σουφλιά

Άμεση ανάγκη για ολοκληρωμένη πολιτική προστασίας του περιβάλλοντος

Απογοητευτικές, αν και αναμενόμενες, κρίνονται οι πρόσφατες δηλώσεις του Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ Γιώργου Σουφλιά από τις περιβαλλοντικές οργανώσεις Αρχέλων, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Καλλιστώ, MOm, Οικολογική Εταιρία Ανακύκλωσης, Πανελλήνιο Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων, Greenpeace και WWF Ελλάς.

Σύμφωνα με τις δέκα περιβαλλοντικές οργανώσεις, η τραγική περιβαλλοντική κρίση που εξακολουθεί να πλήττει τη χώρα μας, με αποκορύφωμα τις μεγα-πυρκαγιές του καλοκαιριού και το νέο κρούσμα μαζικού θανάτου πουλιών από πληθυσμιακή έκρηξη δύο ειδών κυανοβακτηρίων που αποτελειώνει τη ζωή στην Κορώνεια, έχει συντελέσει σε μια αυξημένη κοινωνική ευαισθητοποίηση και εγρήγορση για την προστασία του περιβάλλοντος. Έτσι, η δημιουργία ξεχωριστού Υπουργείου Περιβάλλοντος, η μη-αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος και η εφαρμογή ολοκληρωμένης και αποτελεσματικής πολιτικής προστασίας του φυσικού μας πλούτου και της ποιότητας ζωής αναδεικνύονται ως ξεκάθαρα αιτήματα της Ελληνικής κοινωνίας.

Σε αντίθεση όμως με αυτήν την αυξημένη κοινωνική ευαισθησία για το περιβάλλον και με νωπές ακόμα τις προεκλογικές εξαγγελίες για «δυναμική και εξωστρεφή ενεργειακή πολιτική, με έμφαση στην προστασία του περιβάλλοντος», η Κυβέρνηση επιμένει οπισθοδρομικά και ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ προκαλεί, δηλώνοντας πως ο συνδυασμός περιβάλλοντος και δημοσίων έργων κάτω από το ίδιο υπουργείο «είναι υπέρ του περιβάλλοντος»! Θέτει επίσης εκ νέου το θέμα της πολύκροτης συνταγματικής αναθεώρησης του άρθρου 24, προβάλλοντας ως λόγο την «ανάγκη» χρήσης αεροφωτογραφιών της δεκαετίας του ’60 και όχι του 1945 για τον ορισμό των δασών, παραβλέποντας πως τέτοια ρύθμιση δεν υπάρχει στο άρθρο 24.

Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις θεωρούν αποτυχημένη και εις βάρος του περιβάλλοντος τη μέχρι σήμερα παράδοξη και μοναδική στην ΕΕ συνύπαρξη του περιβαλλοντικού αντικειμένου με τα δημόσια έργα. Καλούν τον κ. Σουφλιά και προσωπικά τον Πρωθυπουργό να αναλάβουν επειγόντως τις απαραίτητες πρωτοβουλίες για τα εξής θέματα αρμοδιότητας ΥΠΕΧΩΔΕ:

1. Άμεση και χωρίς άλλες περιπλοκές ολοκλήρωση του Εθνικού Κτηματολογίου, κατά τρόπο που θα διασφαλίζει την προστασία του δημόσιου φυσικού πλούτου της χώρας.

2. Ορθή λειτουργία του δικτύου προστατευόμενων φυσικών περιοχών της χώρας, διαμόρφωση πλαισίου προστασίας των απειλούμενων και των ενδημικών ειδών χλωρίδας και πανίδας, δημιουργία εθνικού ταμείου για τη φύση και επαναλειτουργία με αναβαθμισμένο ρόλο της Εθνικής Επιτροπής «ΦΥΣΗ».

3. Ορθολογική και ολοκληρωμένη διαχείριση των υδάτινων πόρων και προστασία των ευαίσθητων υδάτινων οικοσυστημάτων από παρωχημένα και αναποτελεσματικά κατασκευαστικά έργα, όπως η εκτροπή του Αχελώου.

4. Δημιουργία κεντρικής υπηρεσίας κατεδάφισης αυθαιρέτων, και κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης.

5. Απόσυρση του σχεδίου ΚΥΑ για το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού για τον Τουρισμό και έναρξη ουσιαστικής δημόσιας διαβούλευσης για τη διαμόρφωση ενός νέου, σύγχρονου και περιβαλλοντικά βιώσιμου σχεδίου.

6. Επανακαθορισμό των κατευθύνσεων του σχεδίου Γενικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού, ώστε να ανταποκρίνεται στις συνθήκες που διαμορφώθηκαν από τις καταστροφικές πυρκαγιές.

7. Προώθηση συγκεκριμένων μέτρων αντιμετώπισης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης των πόλεων.

8. Μέτρα για την επιτάχυνση των ρυθμών ανακύκλωσης των συσκευασιών και την εναλλακτική διαχείριση των απορριμμάτων, ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι που έχει θέσει η Ε.Ε.

9. Άμεση προώθηση συγκεκριμένων μέτρων εξοικονόμησης ενέργειας και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και εναρμόνιση με τη σχετική Κοινοτική νομοθεσία. Η επίτευξη των διεθνών δεσμεύσεων της χώρας πρέπει να θεωρηθεί ως ο ελάχιστος επιθυμητός στόχος για την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών.

10. Διαμόρφωση και θεσμοθέτηση Εθνικής Στρατηγικής για το Περιβάλλον, η οποία θα προκύψει από ευρεία και ανοιχτή κοινωνική διαβούλευση και θα περιέχει δεσμευτικούς στόχους για κάθε υπουργείο και τομεακή πολιτική.

Οι δέκα περιβαλλοντικές οργανώσεις τονίζουν πως θα σταθούν αρωγοί σε κάθε προσπάθεια ολοκληρωμένης και ουσιαστικής αντιμετώπισης των συσσωρευμένων περιβαλλοντικών προβλημάτων της χώρας. Ταυτόχρονα όμως, θα συνεχίσουν να παρακολουθούν την περιβαλλοντική πορεία της χώρας και να στηλιτεύουν κάθε πολιτική ολιγωρία ή οπισθοδρόμηση που αποβαίνει σε βάρος της προστασίας του περιβαλλοντικού κεκτημένου.

Τα δάση, οι φωτιές, το κράτος και η ώρα των πολιτών

Στάχτη παντού, σχεδόν σε όλη την Ελλάδα. Στάχτη τα δάση που τρέχαμε, στάχτη οι πηγές που πίναμε νερό, στάχτη τα κτήματα και οι φάρμες που μας έτρεφαν, στάχτη τα όνειρα και οι ελπίδες μας, τις ώρες ή τις ημέρες που εμείς τα παιδιά της πόλης μπορούσαμε να βρεθούμε για λίγο στη φύση. Ακόμη και εδώ, γύρω από την τεράστια μεγαλούπολη που ζούμε, την Αθήνα. Και το κράτος στάθηκε για μια ακόμη φορά ανίκανο να εγγυηθεί τα ελάχιστα: τη δημόσια και ιδιωτική περιουσία, την ασφάλεια των πολιτών, την ανθρώπινη ζωή… Αν δε μπορεί, ας το παραδεχθεί και ας δώσει τη δυνατότητα δράσης στους πολίτες. Εμείς μπορούμε, και ίσως να ξέρουμε και να μπορούμε καλύτερα… Πάντως σίγουρα δε θα προσπαθούμε να κοροϊδέψουμε κανέναν, και κυρίως τον εαυτό μας, όπως ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης Βύρων Πολύδωρας, που μιλά για «σχετική επιτυχία», «ασύμμετρες απειλές» και «στρατηγό άνεμο»… Η Κυβέρνηση αποφάσισε αντί να ενισχύσει την πυροσβεστική υπηρεσία, τη δασοπυρόσβεση και τους εθελοντές δασοπυροσβέστες, να συστήσει Αγροφυλακή με 5000 αγροφύλακες… Μια Αγροφυλακή που θα φυλάει όσα δε ξέρουμε τι είναι, μιας και ούτε Κτηματολόγιο υπάρχει ολοκληρωμένο, ούτε Περιουσιολόγιο, ούτε Δασολόγιο. Μια Αγροφυλακή που θα καταγράφει τις ανεξέλεγκτες χωματερές που δημιουργούς πυρκαγιές, αντί να εξυγιαίνουμε τους μολυσμένους χώρους. Αυτά αποφάσισε το ίδιο κράτος που εδώ και 20 χρόνια δε μπορεί να λύσει το πρόβλημα των σκουπιδιών της Αττικής, λες και πρέπει να ανακαλύψουμε και πάλι τον τροχό, όταν οι λύσεις εφαρμόζονται σε όλο τον άλλο ανεπτυγμένο κόσμο…

Με πληγώνει απίστευτα να βλέπω όλα αυτά τα καμμένα δέντρα, το έρημο τοπίο μετά τη φωτιά. Επιπλέον, όμως νευριάζω, εκνευρίζομαι, διότι αυτά τα δάση είναι και δική μου περιουσία, είναι περιουσία και των ανθρώπων που νοιάζομαι και που αγαπώ, είναι περιουσία του διπλανού μου, είναι περιουσία του καθενός από εμάς προσωπικά… Γιατί τα αυτονόητα, όπως η πυροπρόληψη, η άμεση πυρανίχνευση, ο συντονισμός της κατάσβεσης από δασολόγους/δασοφύλακες, είναι τόσο δύσκολα στη χώρα μας; Διότι οι κυβερνήσεις αποφασίζουν πάντα σύμφωνα με τις προτροπές κάποιων «εκλεκτών συμβούλων» και των διάφορων προσοδοθηρικών ομάδων που τους περιτριγυρίζουν, χωρίς να συζητούν με τους ειδικούς, τους τεχνοκράτες, τους άμεσα ενδιαφερόμενους, τις εξειδικευμένες οργανώσεις και την κοινωνία των πολιτών. Για μια ακόμη φορά η χώρα πληρώνει πολιτικούς πειραματισμούς κάποιων «συμβούλων» υπουργών. Δε χρειαζόταν να πειραματιστούμε, αλλά απλά να καταγράψουμε τι κάνουν οι άλλοι, να διαλέξουμε τις βέλτιστες πρακτικές και να τις προσαρμόσουμε στις ανάγκες και δυνατότητες μας.

Δε μπορώ να μη σκεφτώ πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν εφαρμοζόταν ορισμένες από τις προτάσεις των ειδικών. Αν το έργο που μπορούν και προσφέρουν κάθε καλοκαίρι εκατοντάδες εθελοντές στην ελληνική επαρχία, κάθε χρόνο, συμμετέχοντας στις διακοπές τους σε εθελοντικά προγράμματα, κατευθύνονταν στο δάσος. Αν το κράτος ήταν σοβαρό και περιοριζόταν στον επιτελικό του ρόλο, θα μπορούσε να εντάξει εκατοντάδες εθελοντικές ομάδες σε καθήκοντα δασοπροστασίας και δασοφύλαξης. Αν το κράτος ήταν σοβαρό, θα είχε μειώσει τα διεσπαρμένα στρατόπεδα, θα είχε φτιάξει το βασικό κορμό του στρατού από επαγγελματίες στρατιώτες με άρτιο εξοπλισμό (χωρίς όπλα που αγοράζονται μόνο για τις μίζες) και θα είχε συστήσει Εθνοφυλακή, όπου όλοι όσοι θέλουν, θα μπορούν να εκπαιδεύονται για μερικές ημέρες το χρόνο, στήνοντας κατασκηνώσεις στα δάση, για να επιτευχθεί η δασοφύλαξη μαζί με την εκπαίδευση. Αν το κράτος ήταν σοβαρό, θα είχε ήδη εκχωρήσει τη διαχείριση δασών σε ιδιωτικούς φορείς, με τη συμμετοχή τεχνοκρατών και εξειδικευμένων οργανώσεων, που θα είχαν συμφέρον να φιλοξενούν τους παραπάνω σε δασικά χωρία ή κατασκηνώσεις, ενώ ταυτόχρονα θα επένδυαν για την προστασία της περιουσίας τους για να αποκομίσουν επισκέπτες ή να διαφυλάξουν την δασική παραγωγή τους. Διότι οι άλλες χώρες χρησιμοποιούν τα δάση βασικά για παραγωγή και είναι ένας βασικός πλουτοπαραγωγικός τους πόρος. Το δάσος, με σωστή διαχείριση (όπως κάνει κάθε εταιρεία για την μακροημέρευσή της), μπορεί να αποδώσει πολλά, χωρίς να παραμένει ανεκμετάλλευτο. Όλες οι Ευρωπαϊκές χώρες είναι παραγωγοί, εκτός από εμάς. Το ντόπιο ξύλο μάλιστα στην καταναλωτική συνείδηση των ανεπτυγμένων χωρών θεωρείται, σχεδόν πάντα, ανώτερης ποιότητας από το εισαγόμενο, χωρίς αυτό να ισχύει πάντα επιστημονικά. Τα παραδείγματα επιτυχημένων εταιρειών, που έχουν ξεκινήσει την ιστορία εδώ και περισσότερο από αιώνα, σε όλη την Ευρώπη, και που έχουν στην ιδιοκτησία τους ή διαχειρίζονται δάση είναι πάμπολλα, χωρίς ποτέ να κατηγορούνται για αντιπεριβαλλοντική συμπεριφορά.

Δε μπορώ δυστυχώς να μη σκεφτώ πόσο ικανοποιημένος θα ήμουν αν ζούσα στην Ελλάδα με κυβερνήσεις που ξέρουν να κάνουν το σωστό και δεν υπολογίζουν το πολιτικό κόστος… Αν το κράτος, που δυστυχώς συλλογικά και δημοκρατικά αποφασίσαμε να γιγαντώσουμε, όσο και αν κάποιοι από εμάς πάντα μειοψηφούσαμε, δε μπορεί να εγγυηθεί τα αυτονόητα, τότε ήρθε η ώρα των μεγάλων αλλαγών. Ήρθε η ώρα ο καθένας από εμάς να αναλάβει τις ευθύνες, την ωφέλεια και τη ζημία που του αναλογεί, διαχειριζόμενος ο ίδιος τη δημόσια περιουσία που του ανήκει… Η προστασία του φυσικού πλούτου της χώρας δεν μπορεί να αφεθεί σε αυτούς τους πολιτικούς που άφησαν την Ελλάδα, μόνη στην Ευρώπη, χωρίς κτηματολόγιο και δασολόγιο ώστε οι διαφθαρμένοι κρατικοί λειτουργοί του, σε συνεργασία με τους με τους καταπατητές, να λεηλατούν ελεύθερα τις δημόσιες δασικές εκτάσεις. Στη Φιλελεύθερη Συμμαχία υποστηρίζουμε ότι οι δασικές εκτάσεις της χώρας θα προστατευτούν αποτελεσματικά μόνον εφόσον οι πραγματικοί ιδιοκτήτες τους, δηλαδή όλοι οι Έλληνες πολίτες, αποκτήσουν πλήρη ιδιοκτησιακά δικαιώματα επί των δημόσιων δασικών εκτάσεων, ακυρώνοντας με αυτόν τον τρόπο τον εμπρησμό ως μέθοδο ιδιοποίησης δασικής γης. Προτείνουμε αναλυτικά στο πρόγραμμά μας τη δωρεάν διανομή, σε όλους τους πολίτες, σε ίσης οικονομικής αξίας μερίδια, όλης της μη χρησιμοποιούμενης ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου συμπεριλαμβανομένων και των δημόσιων δασικών εκτάσεων. Από τη ρύθμιση αυτή θα εξαιρεθούν φυσικά οι αρχαιολογικοί χώροι, ο αιγιαλός, οι εθνικοί δρυμοί, οι περιοχές NATURA 2000 και περιοχές σημαντικές για την εθνική ασφάλεια. Προτείνουμε πολλούς τρόπους που μπορεί αυτή η μετάβαση να γίνει, ώστε μετά από συζήτηση με τους πολίτες και την κοινωνία των πολιτών να εφαρμοστεί μια πραγματικά βιώσιμη και αναπτυξιακή περιβαλλοντική πολιτική.

Πρέπει να καταλάβουμε ότι ήρθε η ώρα της ευθύνης για τις αποφάσεις που πρέπει να λάβουμε. Κανείς δε μπορεί να ισχυριστεί πλέον ότι δεν του προσφέρεται μία εναλλακτική πολιτική λύση, απέναντι στους γραφειοκράτες κρατιστές των 2 κομμάτων εξουσίας και τις διεφθαρμένες ομάδες συμφερόντων που τους στηρίζουν. Κανείς δε μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν υπάρχει μια ρεαλιστική πολιτική πρόταση για το κράτος που όλοι θέλουμε, για την προστασία και ανάπτυξη του Περιβάλλοντος, απέναντι στις λαϊκίστικες κορώνες της ακροδεξιάς, τις ανεφάρμοστες πρακτικές της οικολογίας και τις κραυγές της αριστεράς. Υπάρχει πλέον μια πολιτική φωνή, ένα κόμμα που μπορεί να γίνει δύναμη αλλαγής και ελπίδας: η Φιλελεύθερη Συμμαχία!

* το άρθρο γράφτηκε προεκλογικά, όμως θεώρησα εντιμότερο και ηθικότερο να μην επιχειρηματολογήσω για το συγκεκριμένο θέμα πριν τις εκλογές. Θα ένιωθα άσχημα αν κάποιοι μπορούσαν να το εκλάβουν ως «σπέκουλα» πάνω στις στάχτες…

Γιατί θα ψηφίσω Φιλελεύθερη Συμμαχία

Γιατί είμαι νέος, και παρόλο που είμαι άνεργος αρνούμαι να ακολουθήσω την πεπατημένη ζητιανεύοντας από τους πολιτικούς μια θέση στο δημόσιο. Γιατί έχω όνειρα και φιλοδοξίες που όμως πνίγονται σε ένα περιβάλλον αναξιοκρατίας και ασυδοσίας των προνομιούχων.

Γιατί είμαι νέος εργαζόμενος, και παρόλο που πληρώνω το μισό μισθό μου σε ασφαλιστικές εισφορές κινδυνεύω να βρεθώ χωρίς σύνταξη λόγω της ληστείας των αποθεματικών των ταμείων. Γιατί θέλω να αποφασίζω εγώ πως και που θα αποταμιεύονται οι ασφαλιστικές μου εισφορές και δεν εκχωρώ σε κομματικούς εγκάθετους και συνδικαλιστές το δικαίωμα διαχείρισης των μόχθων μιας ζωής..

Γιατί αντιλαμβάνομαι πλέον ότι η «δημόσια» «δωρεάν» παιδεία και υγεία είναι μια απάτη, που επιδιώκει να συγκαλύψει τη παροχή πανάκριβων και άθλιας ποιότητας υπηρεσιών εκπαίδευσης και περίθαλψης για εμένα και την οικογένεια μου. Γιατί θέλω να επιλέγω ελεύθερα τα δημόσια ή ιδιωτικά ιδρύματα ασφάλισης, περίθαλψης και εκπαίδευσης που εγώ θεωρώ καλύτερα –όχι κάποιοι γραφειοκράτες -. Γιατί απαιτώ να αποφασίζω μόνο εγώ σε ποια δημόσια ή ιδιωτικά νοσοκομεία, σχολεία και πανεπιστήμια θα καταλήγουν οι φόροι που πληρώνω στο κράτος.

Γιατί είμαι ελεύθερος επαγγελματίας και αρνούμαι να είμαι υπό συνεχή ομηρεία διεφθαρμένων κρατικών λειτουργών που με εξοντώνουν οικονομικά με εκβιασμούς, πρόστιμα και υπέρογκη φορολογία. Γιατί έχω καινοτόμες ιδέες που θα ήθελα να τις δοκιμάσω επιχειρηματικά αλλά δεν μπορώ να ανταγωνιστώ με ίσους όρους τα κρατικά μονοπώλια και τους κρατικούς προμηθευτές, όλους αυτούς δηλαδή που ευνοεί το κράτος γιατί διαπλέκονται μαζί του.

Γιατί είμαι επιχειρηματίας που ενώ παράγω πλούτο νόμιμα και δημιουργώ θέσεις εργασίας, η επιχειρηματική μου δραστηριότητα θεωρείται πάντα ύποπτη και αντιμετωπίζομαι σαν κλέφτης. Γιατί δεν αντέχω άλλο τις πιέσεις των κρατικοδίαιτων παρασίτων, κυρίως διεφθαρμένων δημόσιων λειτουργών, που ανικανοποίητοι από τη λεηλασία του δημόσιου χρήματος απαιτούν όλο και μεγαλύτερο μερίδιο από το προϊόν του μόχθου μου.

Γιατί είμαι ιδιωτικός υπάλληλος, πεισμένος ότι η επιχειρηματική ερήμωση της Ελλάδας μού στερεί ευκαιρίες σταδιοδρομίας και οικονομικής εξέλιξης και μπορεί να κάνει τον εφιάλτη της απόλυσης και της ανεργίας πραγματικότητα. Γιατί δεν δέχομαι το επιχείρημα ότι στην Ελλάδα δεν μπορεί να επαναληφθεί το οικονομικό επίτευγμα της Ιρλανδίας, όπου ανοικτή οικονομία, η χαμηλή φορολογία και ο ανταγωνισμός δημιούργησαν πλούτο και θέσεις εργασίας για όλους.

Γιατί είμαι καταναλωτής και δεν αντέχω την αυξανόμενη ακρίβεια λόγω της ανικανότητας του κράτους να δημιουργήσει συνθήκες ελεύθερου ανταγωνισμού στην οικονομία. Γιατί δεν δέχομαι τα χρήματά μου να χάνονται για την διατήρηση ελλειμματικών κρατικών επιχειρήσεων, ιδίως σε τομείς που θα μπορούσε ο ιδιωτικός τομέας να προσφέρει καλύτερες και φθηνότερες υπηρεσίες και προϊόντα.

Γιατί είμαι δημόσιος υπάλληλος και αρνούμαι να συνεχίσω να φυτοζωώ σε ένα περιβάλλον ανυποληψίας και δημόσιας χλεύης, όπου οι προαγωγές δίνονται με μοναδικό κριτήριο την ανικανότητα και τη κομματική υποταγή. Γιατί θέλω το δημόσιο λειτούργημα να παρέχει υψηλής ποιότητας υπηρεσίες στον πολίτη, και αυτή η υψηλή ποιότητα να αμείβεται ανάλογα.

Γιατί είμαι πολίτης που στις συναλλαγές μου με το δημόσιο βιώνω την μάστιγα της διαφθοράς και δεν ανέχομαι να με εμπαίζουν τα κόμματα που την γιγάντωσαν. Γιατί η Φιλελεύθερη Συμμαχία στο πρόγραμμα της είναι το μόνο κόμμα που θέτει σε πολιτική βάση, και όχι υποκριτικά ηθικολογική, την αντιμετώπιση της διαφθοράς και προτείνει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που αντιμετωπίζουν πραγματικά το φαινόμενο αυτό.

Γιατί δεν δέχομαι να υφίσταμαι διακρίσεις ούτε εγώ ούτε κανένας συμπολίτης μου λόγω εθνοτικού, φυλετικού, θρησκευτικού, σεξουαλικού ή οποιουδήποτε άλλου αυτοπροσδιορισμού, προσανατολισμού ή επιλογής τρόπου ζωής.

Γιατί είμαι ενεργός πολίτης που ενδιαφέρομαι για το περιβάλλον και την προστασία του. Γιατί αντιλαμβάνομαι ότι η προστασία του φυσικού πλούτου της χώρας δεν μπορεί να αφεθεί σε αυτούς τους πολιτικούς που άφησαν την Ελλάδα, μόνη στην Ευρώπη, χωρίς κτηματολόγιο και δασολόγιο ώστε οι διεφθαρμένοι κρατικοί λειτουργοί σε συνεργασία με τους με τους καταπατητές, να λεηλατούν ελεύθερα τις δημόσιες δασικές εκτάσεις.

Γιατί δεν πιστεύω ότι η χρήση ναρκωτικών πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ποινικό αδίκημα, πράγμα που έχει σαν αποτέλεσμα εκατόμβες νεκρών, αδιαχώρητο στις φυλακές και τεράστια κέρδη για τους εμπόρους.

Γιατί είναι καιρός να γίνει και στην Ελλάδα ο Στρατός αποκλειστικά επαγγελματικός, με εθελοντική συμμετοχή όσων το επιθυμούν.

Γιατί ήρθε ο καιρός να διαχωριστεί η εκκλησία από το κράτος. Μόνο έτσι τόσο η Ορθόδοξη Εκκλησία όσο και τα άλλα δόγματα και θρησκείες, θα μπορέσουν να εστιάσουν ανεμπόδιστα στον πνευματικό και κοινωνικό τους ρόλο, χωρίς τον ασφυκτικό εναγκαλισμό και τη σύγχυση ρόλων μεταξύ αυτών και της πολιτείας.

Γιατί διεκδικώ μια άλλη θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη και τον κόσμο, μια Ελλάδα πρωταγωνίστρια στις Ευρωπαϊκές και παγκόσμιες εξελίξεις με ενεργό ρόλο στην αποτροπή γενοκτονιών και άλλων κραυγαλέων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που υφίστανται οι λαοί του τρίτου κόσμου. Γιατί αρνούμαι να απολογούμαι σε αντιδραστικά καθεστώτα και κινήματα που θεωρούν την ελευθερία και τη δημοκρατία μισητό τους αντίπαλο, καθεστώτα που καταπιέζουν τους ίδιους τους λαούς τους ή κινήματα που φιλοδοξούν να κάνουν το ίδιο.

Γιατί δεν θέλω να υποχωρήσω στους θιασώτες της «κλειστής» Ελλάδας που πορεύονται στο μέλλον με το βλέμμα στραμμένο στο παρελθόν. Γιατί θέλω μια Ελλάδα σύγχρονη, εξωστρεφή, προοδευτική, φιλελεύθερη και αισιόδοξη και όχι μια Ελλάδα οπισθοδρομική συντηρητική, φοβική και μισαλλόδοξη.

Γιατί πιστεύω ότι η είσοδος φιλελεύθερων φωνών στο κοινοβούλιο θα ενισχύσει τον πλουραλισμό και την ποιότητα της δημοκρατίας μας. Γιατί αναγνωρίζω τη συνεισφορά του φιλελευθερισμού στον Ελληνισμό και τη δημοκρατία: ο Αδαμάντιος Κοραής, ο Ρήγας Φεραίος και οι Φιλικοί εμπνεύσθηκαν από τις ιδέες του διαφωτισμού και της Γαλλικής επανάστασης την ανάγκη δημιουργίας του σύγχρονου ελληνικού κράτους.

Γιατί θέλω στις εκλογές αυτές να αποδοκιμάσω με την ψήφο μου το σημερινό πολιτικό τέλμα που δεν δίνει λύσεις στα αδιέξοδα που έχουν συσσωρευτεί. Γιατί είμαι πλέον πεισμένος ότι οι λύσεις δεν μπορούν να προέλθουν από αυτούς που ευθύνονται για αυτά τα αδιέξοδα. Γιατί δεν θέλω να δώσω τη ψήφο μου σε αντιδημοκρατικά κόμματα της άκρας δεξιάς ή αριστεράς, δηλαδή σε όλους αυτούς που θέλουν να εκμεταλλευτούν την διαμαρτυρία των Ελλήνων πολιτών για να προωθήσουν τον εθνικισμό και τον σκοταδισμό, τον περιορισμό των ατομικών δικαιωμάτων και την κατάργηση της ελεύθερης αγοράς.

Γιατί θέλω να δώσω σε αυτές τις εκλογές την ευκαιρία σε νέους ανθρώπους, άγνωστους από τα λαμπερά σαλόνια των media, να δοκιμάσουν εκεί που απέτυχαν οι γόνοι των γνωστών πολιτικών οικογενειών και οι πολυδιαφημισμένοι αυλικοί τους. Γιατί μόνο νέοι άνθρωποι, που δεν έχουν δεσμεύσεις και δεν υπολογίζουν κανένα πολιτικό κόστος μπορούν να πετύχουν αυτό που σήμερα φαντάζει ακατόρθωτο.

Γιατί απ΄όλα τα παραπάνω φαίνεται ότι η Φιλελεύθερη Συμμαχία, εκτός από νέους και άφθαρτους ανθρώπους έχει και τις πολιτικές θέσεις αλλά και τον δυναμισμό που απαιτείται για να μπει η Ελλάδα σε μια διαφορετική πορεία.

Γεμίστε την Αθήνα πάρκα!

Με δεδομένες τις καταστροφές στα περιαστικά δάση της Αθήνας το φετινό καλοκαίρι (Πάρνηθα, Πεντέλη, Υμηττός), η Φιλελεύθερη Συμμαχία επαναφέρει την πρόταση που είχαν διατυπώσει ήδη από το 2001 ο κ.Μάνος, για μια ριζικά διαφορετική εκμετάλλευση του χώρου του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού.

Η κυβέρνηση, ανακοίνωσε προ μηνός τη δημιουργία Μητροπολιτικού Πάρκου έκτασης τουλάχιστον 5.000 στρεμμάτων στον χώρο του παλαιού αεροδρομίου. Την ίδια ανακοίνωση είχε κάνει τον Φεβρουάριο 2001 ο κ. Σημίτης και την επανέλαβε τον Απρίλιο 2003. Η απόφαση της κυβέρνησης να μετατρέψει 5.000 στρέμματα του αεροδρομίου του Ελληνικού σε μητροπολιτικό πάρκο είναι μια απίστευτη επίδειξη ματαιοδοξίας νεόπλουτων, τρανή απόδειξη βαθιάς πνευματικής κούρασης και έλλειψης τόλμης, οράματος και νέων ιδεών για την Αθήνα, την Ελλάδα και την πολιτική.

Αυτό που η Φιλελεύθερη Συμμαχία πιστεύει ότι χρειάζεται η πρωτεύουσα είναι να δημιουργηθούν 20-25 πάρκα των 100 στρεμμάτων (ή και περισσότερα μικρότερα) στις διάφορες πυκνοκατοικημένες και χωρίς το ελάχιστο πράσινο περιοχές. Για να υπάρχει μέτρο σύγκρισης, το Πεδίο του Άρεος είναι περίπου 40 στρέμματα. Τέτοιους κήπους –κοντά στο σπίτι τους- χρειάζονται οι μητέρες με τα παιδιά τους και όχι ένα απροσπέλαστο και άρα άχρηστο γι’ αυτές μεγαλεπήβολο πάρκο στα προάστια, το οποίο ουσιαστικά θα προσφέρει μόνο στους περίοικούς του.

Αν η κυβέρνηση θέλει οπωσδήποτε να έχει το μεγαλύτερο πάρκο της Ευρώπης δεν έχει παρά να φροντίσει να γίνουν πάρκο οι καμένες υπώρειες του Υμηττού (πριν ανεχθεί την αυθαίρετη δόμηση τους) και η κορυφή του Υμηττού, όπου σήμερα υπάρχει ένα πάρκο αυθαίρετων κεραιών (πάρκο του Υπουργού Επικρατείας και ΜΜΕ). Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ δήλωσε ότι στο πάρκο του αεροδρομίου θα φυτευτούν μόλις 36.800 δέντρα και 17.500 θάμνοι (αναλογούν 7 δέντρα και 3 θάμνοι σε κάθε στρέμμα πάρκου)! Αντίθετα, καθολική αναδάσωση του Υμηττού, που θα απαιτήσει τη φύτευση ενός και πλέον εκατομμυρίου δέντρων, θα ήταν ένα απείρως χρησιμότερο για την υγεία και την αναψυχή των Αθηναίων έργο από το κακής έμπνευσης μεγαλεπήβολο και σε μεγάλο βαθμό άχρηστο πάρκο στο αεροδρόμιο.

Η έκταση του παλαιού αεροδρομίου είναι 5.200 στρέμματα. Αν το 50% της έκτασης δοθεί σε κοινή χρήση (1600 στρέμματα για δρόμους, πλατείες και 1000 στρέμματα για πάρκα και κήπους), τα υπόλοιπα 2.600 στρέμματα ως οικοδομήσιμα οικόπεδα έχουν αξία που με βεβαιότητα υπερβαίνει τα 4 δισεκατομμύρια €. Το ποσό των 4 δισεκατομμυρίων € αρκεί για την απαλλοτρίωση περισσότερων από 20 εκτάσεων των 100 στρεμμάτων στις πυκνοκατοικημένες και υποβαθμισμένες περιοχές της πρωτεύουσας και τη διαμόρφωση τους σε ισάριθμα λειτουργικά πάρκα. Η Κυψέλη μπορεί να αποκτήσει πάρκο. Το ίδιο και ο Κολωνός, το Περιστέρι, το Αιγάλεω κ.ο.κ. Η αναβάθμιση και της ποιότητας ζωής και της οικονομικής αξίας όλων των σήμερα υποβαθμισμένων περιοχών θα είναι άμεση και εντυπωσιακή.

Ταυτόχρονα η δημιουργία ενός νέου πολυτελούς προαστίου και η κατακόρυφη αναβάθμιση είκοσι περιοχών του λεκανοπεδίου (εκεί όπου θα δημιουργηθούν τα νέα πάρκα) θα δώσει διέξοδο υψηλής ποιότητας κατοικίας στις ομάδες του πληθυσμού που την αναζητούν, αποσυμφορώντας την έντονη οικιστική πίεση που σήμερα οδηγεί στην ανομία, τις καταπατήσεις, την αυθαίρετη δόμηση σε όλη την Αττική και την άσκηση τρομακτικών πιέσεων για να επιτραπεί η καταστρεπτική τσιμεντοποίηση της περιοχής των Μεσογείων, καθώς και των δασών του Λεκανοπεδίου.

Τέτοιες ευκαιρίες για την αναμόρφωση μιας ολόκληρης πόλης δεν ξαναπαρουσιάζονται και θα είναι έγκλημα σε βάρος και των σημερινών και των μελλοντικών κατοίκων της Αθήνας, να στερηθούν της ευκαιρίας να αποκτήσουν προσβάσιμους χώρους πρασίνου σε κάθε περιοχή της.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία καταθέτει στον δημόσιο διάλογο την πρότασή της για μια συνολική αναβάθμιση όλων των περιοχών του Λεκανοπεδίου, και ελπίζει οι πολίτες να την αγκαλλιάσουν, αφού οι διαχειριστές της εξουσίας την απορρίπτουν εδώ και χρόνια…

Τα τρία επίπεδα πυροπροστασίας των δασικών εκτάσεων

Από το http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_08/07/2007_233609 Του Σπ. Νταφη*

* Ο κ. Σπ. Ντάφης είναι ομότιμος καθηγητής Δασολογίας του ΑΠΘ.

Παρακολουθώντας τις δηλώσεις του καθ’ ύλην αρμόδιου υπουργού Δημόσιας Τάξης, στον οποίο υπάγεται η Πυροσβεστική Υπηρεσία και συνεπώς η ευθύνη δασοπυρόσβεσης, αναρωτήθηκα αν είναι δυνατόν μετά τα όσα τραγελαφικά συνέβησαν τα προηγούμενα έτη, από το 1998 που μεταφέρθηκε κατά τον πιο άγαρμπο και χωρίς κανέναν σχεδιασμό η ευθύνη της δασοπυρόσβεσης από τη Δασική στην Πυροσβεστική Υπηρεσία, να μην έχουν διδαχθεί οι πολιτικοί μας απολύτως τίποτε. Το λιγότερο που θα περίμενε κανείς να αντιληφθεί η Πολιτεία, μετά και την εμπειρία τόσων ετών δασικών πυρκαγιών, είναι ότι οι δασικές πυρκαγιές, όταν πάρουν διαστάσεις, δεν σβήνονται όσα μέσα κι αν διατίθενται αλλά σβήνουν από μόνες τους αφού έχουν ολοκληρώσει την καταστροφή. Δεν το μπόρεσαν οι Αυστραλοί, οι Αμερικανοί στη Φλώριδα όπου τα δάση καίγονταν επί εβδομάδες, οι Καναδοί, οι Ισπανοί, με ποια λογική θα το μπορούσαμε εμείς; Η πυροπροστασία των δασών μας, γιατί για πυροπροστασία πρέπει να μιλάμε και όχι για δασοπυρόσβεση, έχει τρία διακριτά επίπεδα ή φάσεις.

Πυροπροστασία ίσον πρόληψη.

Το πρώτο επίπεδο, το σημαντικότερο, αποτελεσματικότερο και το λιγότερο δαπανηρό είναι η πρόληψη. Οι πυρκαγιές πρέπει να προλαβαίνονται. Για τον σκοπό αυτόν παίρνονται:

1. Καθαρά δασοκομικά μέτρα όπως ο κατάλληλος χειρισμός των εύφλεκτων δασών της μεσογειακής ζώνης με κατάλληλες αραιώσεις, κλαδεύσεις και απομάκρυνση του εύφλεκτου υπόροφου κατά μήκος των δρόμων ώστε να καταστούν λιγότερο εύφλεκτα και να εμποδίζεται η μετατροπή των έρπουσων πυρκαγιών σε επικόρυφες. Η διάνοιξη αντιπυρικών λωρίδων που απαιτείται από ορισμένους ανίδεους το μόνο που καταφέρνουν είναι να προσβάλλουν βάναυσα το τοπίο και να προκαλούν τη διάβρωσή του εδάφους χωρίς να αποτρέπουν τη διάδοση της πυρκαγιάς.

2. Αστυνομικά μέτρα δηλ. μέτρα αστυνόμευσης και επιτήρησης της περιοχής με συνεχείς περιπολίες για την αποτροπή εμπρησμών, αλλά και την έγκαιρη ανίχνευση εστιών πυρκαγιάς και την άμεση κατάσβεσή τους.

3. Μέτρα ενημέρωσης του κοινού και κυρίως των επισκεπτών για τους κινδύνους εκδήλωσης πυρκαγιών.

Σε όλον τον κόσμο την ευθύνη πρόληψης των πυρκαγιών την έχουν οι δασικές υπηρεσίες. Στις μεσογειακές χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης όπως η Ιταλία και η Πορτογαλία υπάρχουν ειδικά ένστολα και ένοπλα σώματα, όπως η Guarda Forestale της Ιταλίας και το Corpo Florestal της Πορτογαλίας, τα οποία έχουν την ευθύνη εφαρμογής της Δασικής Νομοθεσίας και της προστασίας του δάσους. Στην Ισπανία την ευθύνη αυτή είχε το Ινστιτούτο Προστασίας της Φύσης (ICONA), το οποίο ανήκε στο υπουργείο Γεωργίας (Δασική Υπηρεσία) και τώρα μεταφέρθηκε ως Γενική Γραμματεία Προστασίας της Φύσης στο υπουργείο Περιβάλλοντος. Υπό τη Γενική Γραμματεία Προστασίας της Φύσης υπάγεται ειδική Υπηρεσία πρόληψης και κατάσβεσης δασικών πυρκαγιών (Servicio de prevencion y extincion de incendios forestales), η οποία συνεργάζεται στενά με τη Δασική Υπηρεσία. Με το αποκεντρωτικό σύστημα της Ισπανίας η ευθύνη έχει μεταφερθεί στις αυτόνομες περιφέρειες σε συνεργασία πάντοτε με την Υπηρεσία πρόληψης και κατάσβεσης Δασικών Πυρκαγιών και τις περιφερειακές δασικές υπηρεσίες.

Η άμεση πυρανίχνευση.

Το δεύτερο επίπεδο αφορά την άμεση πυρανίχνευση, την έγκαιρη αναγγελία της πυρκαγιάς και την άμεση παρέμβαση, το αργότερο σε 15 λεπτά από την εκδήλωση της πυρκαγιάς. Για τον σκοπό αυτόν απαιτείται ένα ικανοποιητικό δίκτυο παρατηρητηρίων (πυροφυλακίων) κατάλληλα εξοπλισμένων με όργανα κατόπτευσης, πυρανίχνευσης και επικοινωνίας, επαρκώς επανδρωμένων με εξειδικευμένο προσωπικό και η διάθεση και διασπορά επαρκών σε αριθμό, ευκίνητων πυροσβεστικών μέσων και ομάδων δασοκομάντος που θα είναι σε θέση να βρίσκονται στην εστία της εκδηλωθείσης πυρκαγιάς σε διάστημα μικρότερο των 15’ το αργότερο.

Η Δασική Υπηρεσία είχε δημιουργήσει ένα τέτοιο δίκτυο πυροφυλακίων, κατασκευασμένων με ξύλο και συνεπώς προσαρμοσμένων στο περιβάλλον, δεν είχε όμως πάντοτε τη δυνατότητα επαρκούς επάνδρωσής τους λόγω έλλειψης προσωπικού και πιστώσεων. Επίσης είχε διασπείρει τα, έστω λίγα, πυροσβεστικά της μέσα σε κρίσιμα σημεία ώστε να είναι δυνατή μια άμεση παρέμβαση.

Τη σημασία αυτού του επιπέδου πυροπροστασίας μας τη δίνει το παράδειγμα της Κασσάνδρας Χαλκιδικής. Το 1997 είχαν εκδηλωθεί κατά τη διάρκεια του θέρους 187 πυρκαγιές, οι οποίες χάρη στην άρτια οργάνωση της πυρανίχνευσης, έγκαιρης αναγγελίας και άμεσης παρέμβασης από τα διάσπαρτα ευκίνητα πυροσβεστικά μέσα έσβησαν όλες εν τη γενέσει τους χωρίς να αντιληφθεί κανείς τρίτος τίποτε. Το 1998 εκδηλώθηκαν δύο μόνο πυρκαγιές οι οποίες πήραν διαστάσεις και έκαψαν σχεδόν τα μισά δάση της Κασσάνδρας, διότι απλούστατα με τη μεταφορά της ευθύνης πυροπροστασίας από τη Δασική Υπηρεσία στην Πυροσβεστική το σύστημα δεν λειτούργησε όχι μόνο στην Κασσάνδρα αλλά παντού. Τα αποτελέσματα είναι πια γνωστά. Στη χώρα μας η Δασική Υπηρεσία μετά τον παροπλισμό της και τη μεταβίβαση των αρμοδιοτήτων πυροπροστασίας στην Πυροσβεστική Υπηρεσία έχει καταστεί «αδρανής και απλός θεατής». Το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί και για ποιους λόγους, πέρα από το καπρίτσιο κάποιου υπουργού, το κράτος απαρνήθηκε αν δεν απαγόρευσε την προσφορά των υπηρεσιών εκατοντάδων ανθρώπων, οι οποίοι είναι γνώστες του χώρου, αφού ζουν και εργάζονται σ’ αυτόν και διαθέτουν μακροχρόνιες γνώσεις και εμπειρία στα θέματα των δασικών πυρκαγιών και οι οποίοι στο κάτω κάτω πληρώνονται εκτός των άλλων και για να προστατεύουν τα δάση!!!

Συντονισμός από δασάρχη.

Το τρίτο επίπεδο αφορά τη δασοπυρόσβεση αυτή καθαυτή. Εάν παρόλες τις προσπάθειες πρόληψης και άμεσης παρέμβασης η πυρκαγιά δεν μπόρεσε να τεθεί υπό έλεγχο και πάρει διαστάσεις τότε αρχίζει το πλέον δύσκολο, σύνθετο και πολυδάπανο έργο της δασοπυρόσβεσης ή καλύτερα της αναχαίτισης της πυρκαγιάς. Στη φάση αυτή μετέχει, οφείλει να μετέχει, η Δασική Υπηρεσία με τον κατάλληλο, ευκίνητο, εξοπλισμό της και το ειδικά εκπαιδευμένο και έμπειρο προσωπικό της, η Πυροσβεστική Υπηρεσία η οποία πρέπει να εφοδιασθεί με περισσότερο ευκίνητα μέσα γιατί τα βαριά και δυσκίνητα οχήματα που διαθέτει είναι ακατάλληλα για κίνηση σε δασικούς δρόμους γι’ αυτό η κυρία αποστολή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας συνίσταται στην προστασία κτιριακών εγκαταστάσεων και οικισμών που βρίσκονται εντός της απειλούμενης περιοχής, η αεροπορία με τα πυροσβεστικά αεροπλάνα και ελικόπτερα των οποίων κύρια αποστολή είναι έγκαιρη κατάσβεση και η αναχαίτιση της εν εξελίξει πυρκαγιάς και χερσαίες δυνάμεις από δασοπυροσβέστες, δασεργάτες, δυνάμεις του στρατού, εθελοντές, των οποίων αποστολή είναι το τελικό σβήσιμο της πυρκαγιάς που έχει ήδη τεθεί υπό έλεγχο και κυρίως η επαγρύπνηση από τυχόν αναζωπυρώσεις.

Το δυσκολότερο μέρος της επιχείρησης είναι ο συντονισμός. Και εδώ είναι που γίνεται το «μπάχαλο» στη χώρα μας, γιατί ο καθένας, υπουργός, γενικός γραμματεύς, περιφερειάρχης, νομάρχης, στρατηγός θεωρεί τον εαυτό του ως αυτονοήτως ικανό να συντονίσει μια τόσο δύσκολη και σύνθετη επιχείρηση. Σε όλον τον κόσμο, ανεξάρτητα από το ποιες δυνάμεις μετέχουν στη δασοπυρόσβεση, την ευθύνη συντονισμού την έχει ο τοπικός δασάρχης. Αυτός γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλον το ανάγλυφο της περιοχής του, το οδικό δίκτυο, τις θέσεις υδροληψίας, την ευφλεκτότητα των οικοσυστημάτων της περιοχής δικαιοδοσίας του, τις πιθανές κατάλληλες θέσεις αναχαίτισης της πυρκαγιάς, τις θέσεις που επιδέχονται την εφαρμογή του αντίπυρος, το διαθέσιμο προσωπικό σε δασικούς υπαλλήλους, δασοπυροσβέστες και δασεργάτες, τις τυχόν απειλούμενες κτιριακές εγκαταστάσεις και οικισμούς ενώ γνωρίζει την οικολογία και τις ιδιαιτερότητες των δασικών πυρκαγιών.

—-

Σημ. του φιλελεύθερου:

Διαβάζοντας αυτό το άρθρο ενός ανθρώπου που ζει το θέμα καθημερινά λόγω της επιστήμης τους, δε μπορώ να μη σκεφθώ ότι για μια ακόμη φορά η χώρα πληρώνει πολιτικούς πειραματισμούς κάποιων «συμβούλων» υπουργών. Δε χρειαζόταν να ανακαλύψουμε τον τροχό, αλλά απλά να καταγράψουμε τι κάνουν οι άλλοι, να διαλέξουμε τις βέλτιστες πρακτικές και να τις προσαρμόσουμε στις ανάγκες και δυνατότητες μας. Δε χρειαζόταν να πειραματιστούμε, υπήρχαν λύσεις. Αλλά, φευ…

Δε μπορώ να μη σκεφτώ πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν εφαρμοζόταν ορισμένες από αυτές τις προτάσεις. Και δυστυχώς το γνωρίζω περισσότερο, διότι ξέρω το έργο που μπορούν και προσφέρουν κάθε καλοκαίρι εκατοντάδες εθελοντές στην ελληνική επαρχία κάθε χρόνο, συμμετέχοντας στις διακοπές τους σε εθελοντικά προγράμματα. Αν το κράτος ήταν σοβαρό και περιοριζόταν στον επιτελικό του ρόλο, θα μπορούσε να εντάξει εκατοντάδες εθελοντικές ομάδες σε καθήκοντα δασοπροστασίας και δασοφύλαξης. Αν το κράτος ήταν σοβαρό, θα είχε μειώσει τα διεσπαρμένα στρατόπεδα, θα είχε φτιάξει το βασικό κορμό του στρατού από επαγγελματίες στρατιώτες και θα είχε συστήσει Εθνοφυλακή, όπου όλοι όσοι θέλουν θα μπορούν να εκπαιδεύονται για μερικές ημέρες το χρόνο, στήνοντας κατασκηνώσεις στα δάση, για να επιτευχθεί η δασοφύλαξη μαζί με την εκπαίδευση. Αν το κράτος ήταν σοβαρό, θα είχε εκχωρήσει τη διαχείριση δασών σε ιδιωτικούς φορείς, με τη συμμετοχή τεχνοκρατών και εξειδικευμένων οργανώσεων, που θα είχαν συμφέρον να φιλοξενούν τους παραπάνω σε δασικά χωρία ή κατασκηνώσεις, ενώ ταυτόχρονα θα επένδυαν για την προστασία της περιουσίας τους για να αποκομίσουν επισκέπτες ή να διαφυλάξουν την δασική παραγωγή τους. Διότι πρέπει να ξέρουμε ότι οι άλλες χώρες τα δάση τα χρησιμοποιούν βασικά για παραγωγή, διότι είναι ένας βασικός πλουτοπαραγωγικός τους πόρος. Το δάσος, με σωστή διαχείριση (όπως κάνει κάθε εταιρεία για την μακροημέρευσή της), μπορεί να αποδώσει πολλά, χωρίς να παραμένει ανεκμετάλευτο. Όλες οι Ευρωπαϊκές χώρες είναι παραγωγοί, εκτός από εμάς. Το ντόπιο ξύλο μάλιστα στην καταναλωτική συνείδηση των ανεπτυγμένων χωρών θεωρείται, σχεδόν πάντα, ανώτερης ποιότητας από το εισαγόμενο, χωρίς αυτό να ισχύει πάντα επιστημονικά. Τα παραδείγματα επιτυχημένων εταιρειών, που έχουν ξεκινήσει την ιστορία εδώ και περισσότερο από αιώνα, σε όλη την Ευρώπη, και που έχουν στην ιδιοκτησία τους ή διαχειρίζονται δάση είναι πάμπολλα, χωρίς να κατηγορούνται ποτέ για μη οικολογική συμπεριφορά.

Δε μπορώ δυστυχώς να μη σκεφτώ πόσο ικανοποιημένος θα ήμουν αν ζούσα στην Ελλάδα με κυβερνήσεις που ξέρουν να κάνουν το σωστό και δεν υπολογίζουν το πολιτικό κόστος…

Το μεγάλο έγκλημα σε βάρος της Αθήνας

Από την Καθημερινή διαβάζω (λίγο ετεροχρονισμένα) το άρθρο του Στέφανου Μάνου για το μεγαλεπήβολο – αλλά άτολμο – σχέδιο της Κυβέρνησης (που άργησε 3 χρόνια) για το Ελληνικό. Η περιγραφή μιας ρηξικέλευθης εναλλακτικής λύσης από τον Στέφανο Μάνο είναι καταλυτική. Παρότι όλες αυτές οι προτάσεις είναι κεντρικά σχεδιασμένες, η πρόταση του ΣΜ είναι μια λύση που δίνει απάντηση στα προβλήματα όλων των κατοίκων του Λεκανοπεδίου, αντί να ευνοήσει μόνο τους κατοίκους των γύρω περιοχών ( και για αυτό δεν πρόκειται να το δεχτούν):

«Του Στεφανου Μανου

Η κυβέρνηση ανακοίνωσε την περασμένη Πέμπτη τη δημιουργία Μητροπολιτικού Πάρκου έκτασης τουλάχιστον 5.000 στρεμμάτων στον χώρο του παλαιού αεροδρομίου. Την ίδια ανακοίνωση είχε κάνει τον Φεβρουάριο 2001 ο κ. Σημίτης και την επανέλαβε τον Απρίλιο 2003. Το εντυπωσιακό στοιχείο στις δηλώσεις Σημίτη ήταν ότι έτσι η Αθήνα θα αποκτήσει το μεγαλύτερο πάρκο της Ευρώπης.

Με δηλώσεις μου τον Φεβρουάριο 2001 και το 2003 προέβαλα έντονες αντιρρήσεις στην επιχειρούμενη παρέμβαση.

Νεόπλουτη ματαιοδοξία

Ελεγα τότε ότι η απόφαση της κυβέρνησης να μετατρέψει 5.000 στρέμματα του αεροδρομίου του Ελληνικού σε μητροπολιτικό πάρκο ήταν μια απίστευτη επίδειξη ματαιοδοξίας νεόπλουτων και τρανή απόδειξη βαθιάς πνευματικής κούρασης.

Αν κάτι χρειάζεται η πρωτεύουσα είναι να δημιουργηθούν 20-25 κήποι των 100 στρεμμάτων (ή και περισσότεροι μικρότεροι) στις διάφορες πυκνοκατοικημένες περιοχές. Τέτοιους κήπους –κοντά στο σπίτι τους– χρειάζονται οι μητέρες με τα παιδιά τους και όχι ένα απροσπέλαστο και άρα άχρηστο γι’ αυτές μεγαλεπήβολο πάρκο στα προάστια.

Τα χρήματα για την απόκτηση των εκτάσεων αυτών μπορούν να προέλθουν από ένα μέρος του Ελληνικού.

Αν η κυβέρνηση θέλει οπωσδήποτε να έχει το μεγαλύτερο πάρκο της Ευρώπης δεν έχει παρά να φροντίσει να γίνουν πάρκο οι καμένες υπώρειες του Υμηττού (πριν ανεχθεί την αυθαίρετη δόμησή τους) και η κορυφή του Υμηττού (αφού δημιουργηθούν 2-3 τελεφερίκ) όπου σήμερα υπάρχει ένα πάρκο αυθαίρετων κεραιών (πάρκο του υπουργού Επικρατείας και ΜΜΕ). Δήλωσε ο κ. Σουφλιάς ότι στο πάρκο του αεροδρομίου θα φυτευτούν 36.800 δέντρα και 17.500 θάμνοι (sic). Αν οι αριθμοί είναι σωστοί (αναλογούν 7 δέντρα και 3 θάμνοι σε κάθε στρέμμα πάρκου), το νέο πάρκο θα μοιάζει περισσότερο με τοπίο της Αριζόνα και όχι με σκιερό κήπο. Η καθολική αναδάσωση του Υμηττού που θα απαιτήσει τη φύτευση ενός και πλέον εκατομμυρίου δέντρων θα ήταν ένα απείρως χρησιμότερο για την υγεία και την αναψυχή των Αθηναίων έργο από το κακής έμπνευσης μεγαλεπήβολο και εν πολλοίς άχρηστο πάρκο στο αεροδρόμιο.

Είκοσι Κήποι

Επειδή από τότε που έκανα τις δηλώσεις αυτές, πέρασαν χρόνια χωρίς να γίνει τίποτε, ήλπιζα ότι πρυτάνευσαν ωριμότερες σκέψεις. Προφανώς έκανα λάθος.

Σήμερα, παραθέτω πάλι τα στοιχεία:

B Η έκταση του παλαιού αεροδρομίου είναι 5.200 στρέμματα. Αν το 50% της έκτασης δοθεί σε κοινή χρήση (1.600 στρέμματα για δρόμους και πλατείες και 1.000 στρέμματα για πάρκα και κήπους), τα υπόλοιπα 2.600 στρέμματα ως οικοδομήσιμα οικόπεδα έχουν αξία που με βεβαιότητα υπερβαίνει τα 4,0 δισεκατομμύρια ευρώ.

Για να έχει κανείς ένα μέτρο σύγκρισης, σημειώνω ότι το οικοδομήσιμο τμήμα του Παλαιού Ψυχικού δεν υπερβαίνει τα 2.100 στρέμματα (το σύνολο της έκτασης του Π. Ψυχικού μαζί με τους κοινόχρηστους χώρους είναι 2.776 στρέμματα).

B Το ποσό των 4 δισεκατομμυρίων ευρώ αρκεί για την απαλλοτρίωση 20 εκτάσεων των 100 στρεμμάτων στις πυκνοκατοικημένες περιοχές της πρωτεύουσας και τη διαμόρφωσή τους σε ισάριθμους κήπους. Η Κυψέλη μπορεί να αποκτήσει Κήπο. Το ίδιο και ο Κολωνός, το Περιστέρι, το Αιγάλεω κ.ο.κ.

Οι οικονομικές συνέπειες της παρέμβασης στην αξία της γης είναι τεράστιες. Ας αναλογιστεί κανείς τις αξίες των ακινήτων επί της οδού Ηρώδου Αττικού και ας σκεφτεί ότι θα υπάρχουν 4 τέτοιοι δρόμοι γύρω από κάθε νέο κήπο που θα δημιουργηθεί. Ογδόντα δρόμοι με πρόσωπο σε Εθνικό Κήπο.

Η αξία της γης στο Ελληνικό θα είναι η υψηλότερη σε όλο το Λεκανοπέδιο. Διότι πουθενά στο Λεκανοπέδιο δεν θα προσφέρεται γη για οικοδόμηση με καλύτερες συνθήκες. Παραθαλάσσια, με σύγχρονη πολεοδόμηση, με συντελεστή δόμησης 0,2 το μισό του Σ.Δ. της Εκάλης, με υπόγειες όλες τις κοινωφελείς υπηρεσίες (ηλεκτρικό, τηλέφωνο, γκάζι, κεραίες τηλεόρασης, κ.λπ.), με πρόβλεψη για οργανωμένη στάθμευση, με πάρκα έξω από τις κατοικίες στην πρωτοφανή αναλογία 1 στρέμμα πάρκο για κάθε 2,6 στρέμματα οικόπεδο, που και αυτό θα είναι πράσινο λόγω του εξαιρετικά χαμηλού συντελεστή δόμησης, κ.λπ.

Γενική αναβάθμιση

Η δημιουργία ενός νέου «προνομιούχου» προαστίου και η κατακόρυφη αναβάθμιση είκοσι περιοχών του Λεκανοπεδίου (εκεί όπου θα δημιουργηθούν οι νέοι Κήποι) θα δώσει διέξοδο υψηλής ποιότητας κατοικίας στις ομάδες του πληθυσμού που την αναζητούν.

Οι κοινωνικές αυτές ομάδες σήμερα είναι υποχρεωμένες είτε να πιέζουν προς τα πάνω τις τιμές στις υπάρχουσες «καλές» περιοχές, είτε να πιέζουν τους πολιτικούς τους φίλους για να επιτραπεί η καταστρεπτική τσιμεντοποίηση της περιοχής των Μεσογείων, καθώς και των δασών του Λεκανοπεδίου.

Αυτά είναι τα στοιχεία. Ομολογώ ότι δεν κατανοώ τη στάση των Δημοτικών Αρχών της πρωτεύουσας. Ενώ έχουν την ευκαιρία να αλλάξουν κυριολεκτικώς τη ζωή των κατοίκων προς το πολύ καλύτερο, αδιαφορούν και ανέχονται τον πρωτοφανή αβδηριτισμό της κυβέρνησης.

Τέτοιες ευκαιρίες για την αναμόρφωση μιας ολόκληρης πόλης δεν ξαναπαρουσιάζονται και όλοι έχουμε καθήκον να βλέπουμε και λίγο πιο πέρα από τη μύτη μας.

Στον κ. Καραμανλή θα ήθελα να πω ότι η δημιουργία στην πρωτεύουσα 20 Κήπων, αδάπανα για τους πολίτες της, θα του εξασφάλιζε πολύ ασφαλέστερη θέση στην Ιστορία απ’ ό,τι τα αμφιβόλου σημασίας άλλα «επιτεύγματά» του»

Μπορεί να έχω τις επιφυλάξεις μου για τον Στέφανο Μάνο, αλλά νομίζω ότι είναι ένας από τους λίγους Έλληνες πολιτικούς που μπορούν και σκέφτονται «έξω από το κουτί», προτείνοντας λύσεις έξω από την πεπατημένη…

ΥΓ: Στην πορεία βρήκα και αυτό το άρθρο-σχόλιο, για το ίδιο θέμα. Αξίζει να του ρίξετε μια ματιά ως μια πιο συμβατική και προσγειωμένη άποψη (παρότι σε αρκετά σημεία διαφωνώ)…

Καρατζαφέρειος ανάλυση: «πράσινες παραφυάδες» μπορεί να βάζουν τις φωτιές!

Χθες το βράδυ παρακολούθησα σε επανάληψη την εκπομπή του προέδρου του ΛΑΟΣ κ. Γιώργου Καρατζαφέρη στο κανάλι του. Το πρώτο θέμα που ασχολήθηκε ήταν οι φωτιές και οι δηλώσεις του κ. Γιακουμάτου ότι «το πράσινο καίει το πράσινο», οι οποίες σήκωσαν θύελλα διαμαρτυριών. Για όσους δεν έχουν ενημερωθεί ο κ. Γιακουμάτος έκανε αυτές τις δηλώσεις και όλοι αντιλήφθηκαν ότι κάποιοι πράσινοι (ή ΠΑΣΟΚοι, ή Παναθηναϊκοί ή Οικολόγοι) βάζουν τις φωτιές! Ο κ. Γιακουμάτος και η κυβέρνηση προσπάθησαν να τα μπαλώσουν και να ανασκευάσουν, αλλά κανείς μας δεν είναι τόσο χαζός που να μην καταλαβαίνει τι ακούει…

Ο κ. Καρατζαφέρης λοιπόν βασισμένος στην άποψη του κ. Γιακουμάτου ανέπτυξε τις προσφιλείς του θεωρίες συνωμοσίας… Συνέδεσε τις φετινές πυρκαγιές (που όντως είναι πολλές) με τις αντίστοιχες φωτιές του 1981, που επίσης ήταν όντως πολλές. Η προσφιλής παραφιλολογία της δεξιάς έλεγε στις αρχές της 10ετίας του 1980 ότι για τις φωτιές του καλοκαιριού του 1981, λίγο πριν τις εκλογές που έδιωξαν το Γιώργο Ράλλη από την κυβέρνηση και έφεραν τον Ανδρέα Παπανδρέου, υπεύθυνοι ήταν… τρομοκράτες, και μάλιστα η 17Ν! Οι τρομοκράτες ήθελαν να πέσει το φαύλο κράτος της δεξιάς και για αυτό έκαναν σαμποτάζ καίγοντας τα δάση! Βέβαια όλο αυτό ποτέ δεν αποδείχθηκε, ούτε στη δίκη της 17Ν που όμως ασχολήθηκε με εγκλήματα από το 1984 και εντεύθεν, ούτε τότε βρέθηκαν στοιχεία! Υπήρχαν μόνο οι απόψεις και οι αναλύσεις όσων σκέφτηκαν αυτό το σενάριο!

Έτσι και χθες ο κ. Καρατζαφέρης κάνοντας μερικούς λογικούς ακροβατισμούς συνέδεσε τις δύο περιόδους και κατέληξε ότι υπάρχει αυτό το ενδεχόμενο. Άρα η κυβέρνηση είτε είναι επικίνδυνη διότι δεν το έχει σκεφθεί και δεν το έχει ψάξει είτε είναι δύο φορές επικίνδυνη διότι το ξέρει (αφού το υποψιάζεται υφυπουργός της) και δεν το έχει προλάβει! Λέει μάλιστα ότι όπως το 1981 οι πυρκαγιές βόλευαν το ΠΑΣΟΚ, έτσι γίνεται και τώρα! Μάλιστα διευκρίνιζε ότι δεν ψέγει την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, διότι «μάλλον δε γνωρίζει»., ενώ δε θεωρεί κανέναν πολιτικό αρχηγό «προδότη» που θα έκαιγε την Ελλάδα! Ωστόσο φοβόταν ότι τέτοιες κινήσεις θα έκαναν «παραφυάδες» και «ομάδες κρούσης» του ΠΑΣΟΚ που δρούσαν ανεξέλεγκτα!

Όλοι μας ξέρουμε ότι ο κ. Γιακουμάτος και ο κ. Καρατζαφέρης ανήκουν σε αυτό που εγώ ονομάζω «πληγωμένη δεξιά» στην Ελλάδα. Άνθρωποι που ποτέ δεν κατάλαβαν γιατί ο ελληνικός λαός μπορεί να προτιμά μια άλλη παράταξη εκτός από τη δική τους και το ΚΚΕ! Συγνώμη, αλλά αυτά που λένε πουλάνε σε κανέναν άλλο εκτός από τους αναγνώστες του Λιακόπουλου; Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι με το κλασικό σύνδρομο συνωμοσιολογίας της δεξιάς; Υπάρχουν ακόμη όλοι αυτοί που πιστεύουν ότι οι Εβραίοι, οι Αμερικάνοι ή όποιοι άλλοι «ανέβασαν» τον Ανδρέα Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, ενώ ήταν οι άνθρωποι πίσω από τη 17Ν; Η λογική έχει εκλείψει τελείως σε αυτόν τον τόπο; Αυτά θα μας λέει ο κ. Καρατζαφέρης από τη Βουλή ως πολιτικός αρχηγός, αν το κόμμα του τα καταφέρει; Έλεος…

WWF Ελλάς: Πηγή ανησυχίας, όχι όμως και δράσης το Περιβάλλον

Άμεσα συσχετισμένη με την υποβάθμιση είναι η έννοια του περιβάλλοντος στην Ελλάδα, καθώς ένας στους δύο Έλληνες πολίτες συνδέει το φυσικό περιβάλλον με κάποιο από τα περιβαλλοντικά προβλήματα, όπως η ρύπανση, τα σκουπίδια, το καυσαέριο, η αλλαγή του κλίματος.

Αυτό προέκυψε από έρευνα του Ινστιτούτου Ερευνών Κοινής Γνώμης VPRC/Public Issue που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με την περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς ενόψει της 5ης Ιουνίου, Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος.

Δείτε εδώ το σχετικό Δελτίο τύπου του WWF

Διαβάστε εδώ όλη την έρευνα