Ντροπή σας, κύριε Προβόπουλε!

 

Ντροπή σας, κύριε Προβόπουλε!

Οι νέοι δεν ευθύνονται για την κατάσταση της χώρας!

Λαϊκισμός, ανηθικότητα και επιπολαιότητα από την Τράπεζα της Ελλάδος

 

Ανακοίνωση του Εθνικού Συμβουλίου Νεολαίας, Αθήνα, 27 Οκτωβρίου 2010

 

Με έκπληξη πληροφορηθήκαμε από τα ΜΜΕ ότι ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος θεωρεί ότι η Ελλάδα πληρώνει πολλά για τους νέους της, ότι προτείνει την κατάργηση ουσιαστικά (αναστολή δραστηριοτήτων για πέντε έτη) της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς (ΓΓΝΓ) και ότι θεωρεί τους νέους προκλητικά προνομιούχους σε σχέση με τους συνταξιούχους! Ντροπή σας, κύριε Προβόπουλε!

 

Στην Ενδιάμεση Έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος για τη Νομισματική Πολιτική 2010 αναφέρεται επί λέξει το ακόλουθο χωρίο (στο κεφάλαιο κατάργηση και συγχώνευση φορέων): «Επίσης, πολλές δραστηριότητες, όπως π.χ. της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς, θα πρέπει να ανασταλούν για μία πενταετία έως ότου τα δημόσια οικονομικά επανέλθουν σε διατηρήσιμη τροχιά». Το ανωτέρω χωρίο παραπέμπει στην εξής προκλητική παρατήρηση (υπ’ αριθμόν 15): «Πώς είναι δυνατόν π.χ. να δικαιολογηθεί στους συνταξιούχους, που έχασαν σημαντικό μέρος των συντάξεών τους, η ενοικίαση δεκάδων ιστιοπλοϊκών σκαφών με δαπάνες της ως άνω Γενικής Γραμματείας τα οποία μετέφεραν εκατοντάδες άτομα νεαρής ηλικίας στον Αργοσαρωνικό το καλοκαίρι του 2009, όταν το έλλειμμα εκτινασσόταν σε πολύ υψηλά επίπεδα;».

 

Η ανωτέρω παρατήρηση της ΤτΕ είναι λαϊκιστική, καθώς επιχειρεί να επιχειρηματολογήσει για την κατάργηση ή την «αναστολή δραστηριοτήτων» της ΓΓΝΓ με αναφορά σε ένα μόνο από τα προγράμματα της ΓΓΝΓ. Σύμφωνα με την ΤτΕ, η ΓΓΝΓ υπάρχει μόνο για το πρόγραμμα «ιστιοπλοϊκά τριήμερα». Πως θα απαντούσε ο κ. Προβόπουλος αν κάποιος του αμφισβητούσε το δικαίωμα να ομιλεί για την Ελληνική Οικονομία «επειδή η δουλειά του είναι να «κόβει» κέρματα»;

 

Η ανωτέρω πρόταση είναι επίσης ανήθικη, καθώς επιχειρεί με απόκρυψη της αλήθειας και επιμέρους προβολή στοιχείων να στρέψει τη κοινωνική ομάδα των συνταξιούχων απέναντι στους νέους ανθρώπους που κάνουν χρήση των προγραμμάτων της ΓΓΝΓ. Η κοινωνική μηχανική δεν είναι επιστημονικό ή νομισματικό ή οικονομικό εργαλείο κύριε Προβόπουλε! Δεν μπορεί η ΤτΕ να καλεί εμμέσως τη μία κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης. Είστε ο Διοικητής της ΤτΕ, δεν είστε πολιτικός!

 

Επιπλέον, η ανωτέρω αναφορά της ΤτΕ είναι επιπόλαιη, καθώς παρότι θέλει να έχει (ως έκθεση) επιστημονικοφανή χαρακτήρα, δεν λαμβάνει υπόψιν της στη συγκεκριμένη αναφορά ούτε τις ευρωπαϊκές αποφάσεις, ούτε τις ευρωπαϊκές κατευθύνσεις για το μέλλον. Είναι απορίας άξιον πως, ενώ η ΤτΕ επικαλείται στην Έκθεση της τη νέα ευρωπαϊκή στρατηγική για την απασχόληση και την ανάπτυξη – Στρατηγική “Ευρώπη 2020” –, έχει παραλείψει να διαβάσει τα κομμάτια της που αφορούν τους νέους!

 

Νομίζουμε ότι ο λαϊκισμός, η ανηθικότητα και η επιπολαιότητα δεν ταιριάζουν ούτε στην ιστορία ούτε στον ρόλο της Τράπεζας της Ελλάδος. Είναι προφανές ότι δεν ταιριάζουν με το περιεχόμενο που οφείλει να έχει η έκθεση του αρμόδιου φορέα για τη νομισματική πολιτική της χώρας. Επομένως νομίζουμε ότι η ΤτΕ και ο Διοικητής της οφείλουν να διορθώσουν το λάθος τους.

 

Πληροφορούμε την ΤτΕ ότι ο συνολικός προϋπολογισμός της ΓΓΝΓ για το 2010 (σε επίπεδο προϋπολογισμού και όχι εκταμιεύσεων, που λόγω συνθηκών είναι μειωμένες) είναι μόλις 6 εκατομμύρια ευρώ, από τα οποία τα 4εκ ευρώ περίπου αφορούν δαπάνες μισθοδοσίας και μόλις 1.100.000 ευρώ αφορούν κοινωνικές μεταβιβάσεις προς τους νέους της χώρας. Το ξαναλέμε: 1εκ ευρώ μόνο πηγαίνουν προς τους νέους της χώρας! Αν η ΤτΕ θεωρεί αυτό το ποσό υπερβολικό, λόγω των δημοσιονομικών συνθηκών της χώρας, τότε είναι προφανές ότι οι συντάκτες της έκθεσης βρίσκονται αποκομμένοι από την πραγματικότητα των αναγκών… Επίσης θα ήταν καλό, για την ποιότητα των εκθέσεων που δημοσιεύει, η ΤτΕ να κάνει μία σύγκριση των αντίστοιχων ποσών που δαπανούν οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες για αντίστοιχα προγράμματα και δράσεις για τη νεολαία. Ως πρόσφατο και κοντινό στην Ελλάδα παράδειγμα αναφέρουμε ότι η Ισπανική Κυβέρνηση διέθεσε, φέτος (εν μέσω κρίσης), μόνο για ετήσια επιχορήγηση δράσεων Εθνικού Συμβουλίου Νεολαίας της Ισπανίας, που είναι (ιδιωτικού δικαίου) ομοσπονδία οργανώσεων νέων της χώρας και όχι ο κρατικός φορέας (όπως η ΓΓΝΓ), ποσό περίπου 5εκ ευρώ. Για να μην επεκταθούμε στα παραδείγματα των βορειοευρωπαϊκών και σκανδιναβικών χωρών που έχουν μακρόχρονη παράδοση στην ενίσχυση της νεολαίας…

 

Τέλος θα θέλαμε να σημειώσουμε ότι αν ο Διοικητής, το Νομισματικό Συμβούλιο και γενικότερα η ΤτΕ αμφιβάλλουν για την αποτελεσματικότητα της ΓΓΝΓ και των μέτρων για τη Νεολαία, θα πρέπει να επαναδιατυπώσουν τις προτάσεις τους. Η κατάργηση ή η «αναστολή δραστηριοτήτων» της ΓΓΝΓ μπορεί να συζητηθεί μόνο αν η Ελληνική Πολιτεία διασφαλίσει με νομικά δεσμευτικό κείμενο (όπως ένας νόμος) την καθιέρωση ολοκληρωμένης εθνικής πολιτικής για τη νεολαία, το οποίο θα περιέχει συγκεντρωμένα και συγκεκριμένα όλα τα μέτρα που βοηθούν τη νέα γενιά της χώρας, με τον επιμερισμό των ευθυνών σε υπουργεία, δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς, καθώς και τη δημοσιονομική ή μη επίπτωσή τους. Διότι υπάρχουν δεκάδες πρωτοβουλίες που μπορεί (και σήμερα ακόμη…) να αναλάβει η Κυβέρνηση και η Πολιτεία υπέρ των νέων χωρίς καθόλου κόστος, και ακόμη περισσότερες με πραγματικά ελάχιστο κόστος… Αλλά όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις μέχρι σήμερα επέλεξαν να μη θεσμοθετήσουν νομικές δεσμεύσεις για την υποστήριξη των νέων.

 

Προτείνουμε λοιπόν στην ΤτΕ αλλά και στην καθ’ ύλην αρμόδια Ελληνική Πολιτεία να εξετάσουν τα πλεονεκτήματα (και δημοσιονομικά…) της θεσμοθέτησης μίας εθνικής πολιτικής για τη νεολαία στην Ελλάδα, πριν διατυπώσουν προτάσεις κατάργησης ή «αναστολής δραστηριοτήτων» της ΓΓΝΓ. Σε κάθε περίπτωση επιδιώκουμε τη διεύρυνση, το συντονισμό και την αποτελεσματικότητα των δράσεων για τη νεολαία, επιδιώκοντας να λειτουργήσει επιτέλους η προ 10ετίας θεσμοθετημένη Διυπουργική Επιτροπή για τη Νεολαία, η οποία ποτέ μέχρι σήμερα δεν έχει συνεδριάσει και δεν έχει παράξει έργο. Είναι και αυτή η έλλειψη ενδεικτική του ενδιαφέροντος των Ελληνικών Κυβερνήσεων για τη Νεολαία… Το Εθνικό Συμβούλιο Νεολαίας μπορεί και θέλει να συζητήσει τον καλύτερο δυνατό τρόπο καθιέρωσης μίας εθνικής πολιτικής για τη νεολαία στην Ελλάδα, βασισμένης στις ευρωπαϊκές πολιτικές (Ευρωπαϊκή Βίβλος για τη Νεολαία κλπ) αλλά και στις βέλτιστες διαθέσιμες πρακτικές (νομοθεσία άλλων χωρών, κείμενα Συμβουλίου της Ευρώπης κλπ).

 

–          Υπενθυμίζουμε στην Τράπεζα της Ελλάδος και στην Ελληνική Πολιτεία ότι οι νέοι και οι νέες της χώρας δεν έχουν ευθύνη (ή έχουν, κατά τεκμήριο, την μικρότερη δυνατή) για τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας.

–          Υπενθυμίζουμε στην ΤτΕ και στην Ελληνική Πολιτεία ότι η νέα γενιά της χώρας πριν δύο μόλις χρόνια βγήκε στους δρόμους απογοητευμένη πλήρως από τις προοπτικές, τις ευκαιρίες και τη μέριμνα που προσφέρει στους νέους το ελληνικό κράτος.

–          Υπενθυμίζουμε επίσης στην ΤτΕ και στην Ελληνική Πολιτεία ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν έχει επίσημα διατυπωμένη εθνική πολιτική για τη νεολαία.

–          Τέλος υπενθυμίζουμε στην ΤτΕ και στην Ελληνική Πολιτεία ότι η υπογραφή του Μνημονίου δεν προϋποθέτει την αναστολή της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας (και στα θέματα Νεολαίας) αλλά αντίθετα την ταχύτερη προσαρμογή της στα σύγχρονα πρότυπα λειτουργίας ενός ανταγωνιστικού, ποιοτικού και αποδοτικού κράτους, που περιλαμβάνουν και τα θέματα νεολαίας, όπως σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη!

 

 

Για το Εθνικό Συμβούλιο Νεολαίας

Γιώργος Στασινός, Πρόεδρος

Μαρία Πάσχου, Αντιπρόεδρος Διεθνών

Θοδωρής Καραουλάνης, Αντιπρόεδρος Εσωτερικών

 

Υποκρισία βολεμένων δεινοσαύρων

Υποκρισία βολεμένων δεινοσαύρων

Είναι εξαιρετικά υποκριτικό να κατηγορούν επαγγελματίες της πολιτικής, της δημοσιογραφίας και άλλων – τυπικών ή άτυπων – εξουσιών νέους ανθρώπους ως άπειρους, όταν διεκδικούν δημόσια αξιώματα. Τελευταίο παράδειγμα αποτελεί η κριτική προς το πρόσωπο του Βασίλη Κικίλια, ενός νέου ανθρώπου 36 ετών που διεκδικεί το σοβαρό και υπεύθυνο αξίωμα του Περιφερειάρχη Αττικής. Πάμπολλα όμως είναι τα αντίστοιχα παραδείγματα σε ολόκληρη την Ελλάδα απέναντι σε νέους ανθρώπους που επιθυμούν να κατέλθουν υποψήφιοι ως δημοτικοί σύμβουλοι, για να πάρουν τις τύχες των πόλεων τους στα χέρια τους.

Κατ’ αρχήν, είναι υποκριτικό, διότι η εμπειρία που οι επικριτές επιθυμούν είναι αυτή που οδήγησε τη χώρα, την κοινωνία και την οικονομία σε κρίση και παρακμή. Από αυτήν λοιπόν την εμπειρία, οι νέοι άνθρωποι δεν επιθυμούμε περισσότερη!

Κατά δεύτερον είναι υποκριτικό να κατακρίνονται οι νέοι ως άπειροι, όταν το παρασιτικό σύστημα εξουσίας που διαφεντεύει την ελληνική πολιτική, κοινωνική και κομματική ζωή τα τελευταία 35 χρόνια χαρακτηρίζεται από την έλλειψη ευκαιριών προς τους νέους ανθρώπους. Πώς θα αποκτήσουν διοικητική και πολιτική εμπειρία οι νέοι άνθρωποι όταν οι κατεστημένες ομάδες συμφερόντων εμποδίζουν όχι μόνο την ανέλιξη αλλά ακόμη και την παροχή ίσων ευκαιριών;

Κατά τρίτον είναι υποκριτικό η πολιτεία να θεσμοθετεί το ηλικιακό όριο εκλογιμότητας στις αυτοδιοικητικές εκλογές στα 18 έτη, να συζητείται σε όλη την Ευρώπη (και να θεσμοθετείται σταδιακά) το δικαίωμα ψήφου στην ηλικία των 16 ετών και οι παρατρεχάμενοι των εξουσιών να επιχειρηματολογούν περί απειρίας των νέων ανθρώπων!

Κατά τέταρτον είναι υποκριτικό (ή – χειρότερα – εντελώς εκτός πραγματικότητας) να αγνοείται η θέληση της κοινωνίας και των νέων ανθρώπων για πλήρη, ει δυνατόν, ανανέωση του πολιτικού στελεχιακού δυναμικού της χώρας. Μα, αν οι νέοι δεν θητεύσουν στα όργανα της τοπικής αυτοδιοίκησης, πώς θα μπορέσουν να εκτελέσουν πολιτικό έργο και να πείσουν τους συμπολίτες τους; Μήπως οι υπηρέτες των συμφερόντων επιθυμούν την ανάδειξη στελεχών μόνο μέσα από το σύστημα της τηλεοπτικής δημοσιότητας;

Τέλος, είναι πλήρως υποκριτικό να κόπτονται όλοι ξαφνικά για την εμπειρία των νέων ανθρώπων ενόψει αυτοδιοικητικών εκλογών. Δεν έκαναν την ίδια κριτική όταν, καλώς αλλά ελάχιστοι, νέοι άνθρωποι εκλέγονται στα ανώτατα πολιτικά όργανα των κομμάτων, ούτε όταν κατεβαίνουν ως υποψήφιοι βουλευτές, ούτε όταν διορίζονται σε κρατικές ή άλλες θέσεις εξουσίας. Είναι πασιφανές ότι πρόκειται για ευκαιριακή, μικροπολιτική και συμφεροντολογική κριτική, η οποία όμως βλάπτει την προοπτική των νέων.

Νομίζω ότι κυρίως οι νέοι αλλά και το υπόλοιπο εκλογικό σώμα θα αντιληφθούν την ευκαιρία που τους δίνεται σε αυτές τις εκλογές. Ευκαιρία να ανανεώσουν με τον σταυρό τους το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Ιδίως διότι η πληθώρα επιλογών που τους προσφέρεται τώρα δεν θα υπάρχει για πολύ καιρό, καθώς ο εκλογικός νόμος που ετοιμάζει η κυβέρνηση περιορίζει τις επιλογές των πολιτών. Ευκαιρία, να επιλέξουν νέους και άφθαρτους, να δοκιμάσουν και να αναδείξουν οι ίδιοι τους επιτυχημένους του μέλλοντος. Διότι από τους επιτυχημένους του παρελθόντος χορτάσαμε…

Το άρθρο μου δημοσιεύτηκε στη στήλη ΝΕΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ της εφημερίδας «το ΠΑΡΟΝ της Κυριακής» την Κυριακή 19092010

Ώρα για ουσία όχι για συμβολισμούς

Ώρα για ουσία, όχι για συμβολισμούς

Είναι ενθαρρυντικό που οι συμμετοχικές διαδικασίες αναπτύσσονται στις πολιτικές νεολαίες. Το δρόμο που χάραξαν κάποιοι ρομαντικοί πριν 15 χρόνια, βαδίζουν πλέον δυναμικά οι δύο μεγαλύτερες κομματικές νεολαίες. Με την εκλογή του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ και οργάνων την Νεολαίας ΠΑΣΟΚ από τη βάση, με ανοιχτές διαδικασίες, και την αντίστοιχη εκλογή Προέδρου της ΝΔ και τη σημερινή της ΟΝΝΕΔ, αυξάνεται η συμμετοχή των νέων στην πολιτική διαδικασία. Όμως το βήμα αυτό σήμερα δεν είναι πλέον αρκετό.

Επίσης είναι ενθαρρυντικό για τη νεολαία που λαμβάνονται από τις ελληνικές κυβερνήσεις κάποια επιμέρους μέτρα που βοηθούν τη νεολαία. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για παράδειγμα καθιερώνει αφορολόγητο για νέους επιχειρηματίες κάτω των 35 ετών, ενώ ακούμε ότι προτείνει δικαίωμα εκλέγεσθαι από 18 ετών στο σχέδιο Καλλικράτης. Αντίστοιχα, για παράδειγμα, η κυβέρνηση της ΝΔ θεσμοθέτησε τα Τοπικά Συμβούλια Νέων. Όμως τα βήματα αυτά σήμερα δεν είναι πλέον αρκετά.

Οι νέοι σήμερα έχουν άμεσα και δυσεπίλυτα προβλήματα. Η ανεργία, η έλλειψη αυτονομίας, τα μικρά εισοδήματα, η εργασιακή ανασφάλεια, η έλλειψη προτύπων και η έλλειψη ποιότητας στην Παιδεία υποσκάπτουν το παρόν και το μέλλον μας. Οι νέοι παραμένουν ακόμη, 35 χρόνια μετά τη μεταπολίτευση, χωρίς ουσιαστικό λόγο σε όσα τους αφορούν.

Επιπλέον οι πολιτικοί της χώρας δεν ασχολούνται με τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των πολιτικών τους. Αρνούνται πεισματικά να νομοθετήσουν για τα δικαιώματα των νέων και για μία εθνική, δεσμευτική, πολιτική για τη νέα γενιά. Αρνούνται να καθιερώσουν μελέτη επιπτώσεων των μέτρων και των νομοθετημάτων στους νέους και τις επερχόμενες γενιές. Αναγγέλλουν ότι προσπαθούν να λύσουν μεγάλα προβλήματα όπως το δημόσιο χρέος και το ασφαλιστικό, αλλά δεν λαμβάνουν ποτέ υπόψιν, σε όσα προτείνουν, αυτά που θα πληρώσουν οι σημερινοί 15άρηδες, 25άρηδες ή 35άρηδες σε 20, 30 ή 40 χρόνια.

Ήρθε η ώρα αυτή η εικόνα να αλλάξει. Ας δούμε την κρίση ως ευκαιρία, τουλάχιστον για αυτά που μπορούν να γίνουν άμεσα, χωρίς δημοσιονομικό κόστος αλλά με ευεργετικές επιπτώσεις. Ήρθε η ώρα των μεγάλων αλλαγών, διότι τώρα είναι η τελευταία ευκαιρία της χώρας αλλά και του πολιτικού συστήματος που ζήσαμε από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Τα κόμματα και η κυβέρνηση, στο πλαίσιο των αλλαγών που ευαγγελίζονται, οφείλουν να αναλάβουν όχι μόνο δεσμεύσεις αλλά και πρωτοβουλία νομοθέτησης ενός κοινωνικού συμβολαίου με τους νέους και τις επόμενες γενιές, μίας εθνικής πολιτικής για τη νεολαία, ενός εθνικού συμφώνου για τη νέα γενιά. Ειδάλλως φοβάμαι ότι, με κάποια τυχαία ή μη αναμενόμενη αφορμή, θα βρουν τους νέους μπροστά τους στην επόμενη στροφή. Και θα πέσουν πάλι από τα σύννεφα…

Το άρθρο μου δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα το ΠΑΡΟΝ της Κυριακής την Κυριακή 18042010

Λίγα λόγια για την ΟΝΝΕΔ

Παρακολουθώ με πολύ ενδιαφέρον τις εξελίξεις στην ΟΝΝΕΔ. Πάντα, αλλά ιδιαιτέρως τώρα, με το άνοιγμα των διαδικασιών. Ίσως γιατί κανείς δεν ξεχνά το πρώτο του πολιτικό σχολείο. Ίσως γιατί θεωρώ πάντα ενδιαφέρουσες τις πολιτικές μάχες στη νεολαία. Ίσως γιατί η διαδικασία αφορά πολλούς και καλούς φίλους. Θέλω λοιπόν να γράψω ορισμένα λόγια, παρότι πλέον απέχω ηλικιακά από την ΟΝΝΕΔ και αποχωρώ σύντομα από το Εθνικό Συμβούλιο Νεολαίας.

Το πρώτο βασικό θέμα για εμένα ήταν οι ανοιχτές διαδικασίες. Στοιχημάτισα με αρκετούς – και επιβεβαιώθηκα – ότι ο Αντώνης Σαμαράς θα προτείνει εκλογή προέδρου από τη βάση. Ελπίζω από τις 19 του Απρίλη και μετά οι φίλοι της ΟΝΝΕΔ να επιδείξουν την ωριμότητα εκείνη που θα οδηγήσει σε νέο καταστατικό συνέδριο που θα ανοίξει ακόμη περισσότερο την οργάνωση προς τους νέους πολίτες, την κοινωνία, τις συλλογικότητες, και τα ρεύματα σκέψης που υπάρχουν.

Το δεύτερο θέμα, με το οποίο λίγοι ασχολήθηκαν, ήταν η ποιότητα της αντιπαράθεσης στη διαδικασία εκλογής Προέδρου. Φοβόμουν εξαρχής ότι η διαδικασία θα εξελιχθεί από τη μία σε μάχη μηχανισμών και από την άλλη σε άσκηση (ή case study) προπαγάνδας και λασπολογίας. Όσοι ασχολούνται γνωρίζουν ότι αυτό, δυστυχώς, συνέβη κατά κόρον και έχει δυσφημίσει την ήδη απαξιωμένη, στα μάτια των πολλών, κομματική νεολαία της ΝΔ.

Το τρίτο θέμα που με απασχόλησε ήταν το θέμα των ιδεών και των προτάσεων των υποψηφίων προέδρων. Είναι νομίζω το σημαντικότερο θέμα για όσους επιμένουμε, σε πείσμα των καιρών, να δηλώνουμε «εραστές της πολιτικής». Σε αυτό το κομμάτι οφείλω να πω ότι οι τρεις υποψήφιοι με εξέπληξαν. Περίμενα ειλικρινά μία γενικόλογη, ανούσια, στρογγυλευμένη αντιπαράθεση, με τον γνωστό ξύλινο λόγο. Και η αλήθεια είναι ότι και οι τέσσερις, αρχικά, υποψήφιοι έτσι ξεκίνησαν. Όμως προφανώς κατάλαβαν γρήγορα το λάθος τους. Και οφείλω να αναγνωρίσω ότι προσέφεραν πολλά σε μία συζήτηση (το πολιτικό, ιδεολογικό και οργανωτικό μέλλον της ΟΝΝΕΔ) που φυσικά αφορά λίγους αλλά για εμένα είναι πάντα ευχάριστη και νομίζω ότι είναι σημαντική για το αύριο της ΟΝΝΕΔ και της ΝΔ.

Το τέταρτο θέμα που με απασχόλησε ήταν η διαδικτυακή παρουσία των υποψηφίων και η διαδικτυακή εξέλιξη της διαδικασίας. Στο πρώτο κομμάτι ειλικρινά εντυπωσιάστηκα, ίσως γιατί έχω μάθει πλέον να κρατώ μικρό καλάθι από πολιτικούς, κόμματα και νεολαίες της χώρας μας στη διαδικτυακή τους παρουσία. Αξίζει τον κόπο να δείτε τους ιστοχώρους τους και τις προσπάθειές τους στα socialmedia. Ως συνολική παρουσία είναι νομίζω μπροστά από οτιδήποτε έχουμε δει από το χώρο της ΝΔ μέχρι στιγμής. Από την άλλη πλευρά η επίσημη, θεσμική, διαδικτυακή προώθηση, προβολή, εξέλιξη και παρουσία της εκλογικής διαδικασίας ήταν το απόλυτο μηδέν! Τίποτε! Σαν να μη γίνεται κάτι το σημαντικό. Ειλικρινά δεν το καταλαβαίνω…

Το πέμπτο θέμα, με το όποιο σχεδόν όλοι ασχολήθηκαν ήταν, φυσικά, το ποιος θα εκλεγεί. Στην τελική ευθεία έφθασαν τρεις υποψήφιοι: ο Βασίλης Αξιώτης, ο Ανδρέας Παπαμιμίκος και ο Κώστας Χατζής.

Τον Βασίλη Αξιώτη δεν τον γνωρίζω προσωπικά, έχω σχηματίσει όμως καλή γενική εντύπωση. Βοηθά και το ότι γνωρίζω από παλιά την αδελφή του και ότι του συμπαρίστανται στελέχη της ΟΝΝΕΔ που εκτιμώ. Κυρίως όμως βοηθά για την καλή εικόνα που σχημάτισα η διαδικτυακή του παρουσία, το ότι είναι ο νεότερος των υποψηφίων, το ότι είναι ο μόνος που δεν δίστασε επίσημα να τα βάλει με το κόμμα του και με «ονόματα» της ΝΔ όταν διαφωνούσε. Επίσης, από όσα έχω καταφέρει να μάθω και να παρακολουθήσω είναι ο μόνος που δεν έχει «παίξει» σοβαρά με μηχανισμούς.

Τον Ανδρέα Παπαμιμίκο τον γνώρισα σχετικά πρόσφατα μέσα από κοινούς φίλους και γνωστούς. Έχει ωστόσο την υποστήριξη αγαπητών φίλων και ανθρώπων που εκτιμώ πολύ την πολιτική τους άποψη και τη συμμερίζομαι. Νομίζω ότι οι οργανωτικές του προτάσεις για την ΟΝΝΕΔ και τη ΔΑΠ πραγματικά ξεχωρίζουν. Αλλά και οι πολιτικές του προτάσεις, αν και «στρογγυλές», εξυπηρετούν με συνέπεια την ανάγκη-στρατηγική να απευθύνεται η ΟΝΝΕΔ/ΔΑΠ σε ένα ευρύ ακροατήριο. Αν δεν είχε υποστεί τη βάσανο της αρνητικής δημοσιότητας για θέματα που για εμένα είναι έωλα, πιθανότατα θα ήταν ο νικητής από την εκκίνηση. Τέλος η εμπειρία μου στις οργανώσεις νέων (συμπλήρωσα 20 χρόνια…) μου υποδεικνύει ότι μάλλον είναι ο μεγαλύτερος «παίχτης» σε εσωκομματικό, κομματικό και πολιτικό επίπεδο εκ των τριών. Αυτό βέβαια έχει και το μειονέκτημα ότι έχει συνασπίσει ετερόκλητες δυνάμεις που δεν ξέρω αν αύριο, αν εκλεγεί, θα μπορέσουν να λειτουργήσουν μαζί.

Τον Κώστα τον Χατζή τον γνώρισα πριν λίγα χρόνια και έχω σχηματίσει άριστη προσωπική εντύπωση. Εκτίμησα ιδιαίτερα την πολύ μεγάλη προσπάθεια που κατέβαλε στον αγώνα που δώσαμε για την εκλογή του Αντώνη Σαμαρά στην ηγεσία της ΝΔ. Νομίζω ότι το τρίπτυχο που προβάλλει ως βασικό σύνθημα της υποψηφιότητας του (ήθος – ιδεολογία – μαχητικότητα) τον χαρακτηρίζει προσωπικά, ανεξάρτητα από τη διαδικασία και δεν είναι επικοινωνιακό τερτίπι. Είναι από αυτό που λέμε «καλά παιδιά» στην πολιτική, πράγμα σπάνιο. Είναι πράγματι μαχητής για όσα πιστεύει. Προέρχεται από την περιφερειακή οργάνωση και όχι από τη ΔΑΠ, που για εμένα είναι αρκετά θετικό. Και έδινε από παλιά ιδεολογικές μάχες, τις οποίες βέβαια δεν γνώριζα τότε αλλά φρόντισα να μάθω. Ωστόσο προσωπικά δεν συμφωνώ με την ιδεολογία που προβάλλει. Ήλπιζα ότι μπορούσε να αντιληφθεί ότι η ΟΝΝΕΔ (και η ΝΔ) δεν μπορεί να πορευτεί στο μέλλον με συνταγές του παρελθόντος. Ότι η εκλογή Σαμαρά δε σημαίνει επιστροφή στη παλαιά Δεξιά ή αναβίωση της ΝΔ και της ΟΝΝΕΔ του Αβέρωφ, αλλά μία νέα, καινοτόμα και υπερβατική σύνθεση παράδοσης και προόδου, μία ειλικρινή συμμαχία συντηρητικών και φιλελευθέρων στη βάση αρχών και αξιών, προτάσεων και δράσης. Δεν με καλύπτει μία δεξιά στροφή. Ήμουν και είμαι φιλελεύθερος και δυστυχώς ο Κώστας και οι συνεργάτες αποφάσισαν να παίξουν το χαρτί της «καθαρής» δεξιάς. Και το παράξενο είναι ότι πολλοί από τους φίλους μου και τους ανθρώπους που γνώρισα και εκτιμώ στην ΟΝΝΕΔ αποτελούν βασικούς πυλώνες της υποψηφιότητάς του.

Επειδή πολλοί φίλοι με ρωτούν τι στηρίζω τελικά και θα κατηγορηθώ από κάποιους ότι δεν τοποθετήθηκα πριν τις κάλπες, εξακολουθώ και απαντώ «στηρίζω τον Αντώνη». Με τις επιλογές που έχουν κάνει οι τρεις υποψήφιοι δεν με έχουν πείσει για να προτιμώ ξεκάθαρα κάποιον, δεν με έχουν πείσει ότι είναι η καλύτερη δυνατή επιλογή. Ούτε τον Αντώνη, από όσα ξέρω… Αν ψήφιζα ως μέλος, είναι σίγουρο ότι θα έφθανα σχεδόν μέχρι την κάλπη για να αποφασίσω. Με όρους συμπάθειας και εκτίμησης θα επέλεγα Κώστα Χατζή. Με πολιτικά κριτήρια θα επέλεγα Ανδρέα Παπαμιμίκο. Με κριτήρια προοπτικής και ευκαιριών, θα επέλεγα Βασίλη Αξιώτη. Αν είχα τη δυνατότητα, θα ήθελα έναν υποψήφιο που να συγκεντρώνει τα ισχυρά, και χρήσιμα χαρακτηριστικά του καθενός και που θα απέκλειε τα μειονεκτήματα. Πιστεύω ωστόσο ότι το ουσιαστικότερο θέμα για την ΟΝΝΕΔ είναι η συμμετοχή στις εκλογικές διαδικασίες αλλά και το συνέδριο (καταστατικό και θέσεων, εκτός από εκλογικό) που θα ακολουθήσει, λογικά πριν το συνέδριο της ΝΔ. Ευτυχώς για εκείνους, ούτε εγώ ψηφίζω ούτε ο Αντώνης εκδηλώνει προσωπική προτίμηση.

τί επιλέγω σε αυτές τις εκλογές;

Εκλογές 2009

Τα κόμματα

Όπως γνωρίζετε το κόμμα που υποστήριζα και συμμετείχα στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις (2007 και 2009) και ήμουν μέλος μέχρι μερικούς μήνες πριν, η Φιλελεύθερη Συμμαχία, δεν κατεβαίνει σε αυτές τις εκλογές. Πολλοί φίλοι και γνωστοί έλεγαν ότι θα στηρίξουν τη Δράση σε αυτές (άποψη με την οποία διαφωνώ αλλά δεν είναι της ώρας) αλλά ούτε αυτή κατεβαίνει. Όπως οι φίλοι μου γνωρίζουν τα 2 κόμματα εξουσίας δεν με πείθουν ούτε ως συστήματα εξουσίας ούτε ως ιδεολογική και πολιτική πρόταση για το μέλλον του τόπου. Οι εναλλακτικές των μικρότερων κοινοβουλευτικών κομμάτων απορρίπτονται για αυτονόητους ιδεολογικούς και πολιτικούς λόγους. Οι εκτός κοινοβουλίου δυνάμεις που κατέρχονται στις εκλογές δεν με πείθουν ούτε ως «χαλαρή ψήφος». Πολλοί με ρωτούν τι θα επιλέξω τελικά. Ειλικρινά δεν ξέρω, δεν έχω αποφασίσει. Είμαι πολύ προβληματισμένος. Θέλω να ετοιμάσω ένα κείμενο με τα συν και πλην των εναλλακτικών που βλέπω για να αποφασίσω τι θα κάνω. Αν το πράξω τελικά, θα ανεβάσω και το σχετικό post.

***

Τα πρόσωπα

Όσον αφορά τις κεντρικές πολιτικές επιλογές, τα έγραψα παραπάνω. Δεν έχω αποφασίσει ακόμη, μία εβδομάδα πριν, ποιο κόμμα θα επιλέξω. Πέρα από αυτό όμως, και επειδή είμαι γνωστό πολιτικό ζώο, στηρίζω πρόσωπα, από πολλά κόμματα, με διάφορα κριτήρια: επειδή τους γνωρίζω, επειδή έχω δουλέψει μαζί τους, επειδή ξέρω τις ικανότητές τους και άλλους επειδή είναι φίλοι μου και τους εκτιμώ.

***

Κατά πρώτων υποστηρίζω ανθρώπους με τους οποίους έχω συνεργαστεί στο παρελθόν και είναι φίλοι, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό

ΝΔ

Αντώνης Σαμαράς (facebook fan page):

ένας καλός φίλος, σε καλές αλλά και δύσκολες στιγμές. Ένας αγωνιστής με αρχές και αξίες, με απόψεις που πολλές φορές πάνε κόντρα στο ρεύμα. Ένας άνθρωπος που μπορεί να σε παρακινήσει για να δώσεις τον καλύτερό σου εαυτό για έναν σκοπό, που δεν βάζει πάντα μπροστά το προσωπικό συμφέρον. Ένας άνθρωπος που δεν έχει ιδεολογικές παρωπίδες αλλά συναίσθηση των αναγκών. Με βαθιά πίστη στις δυνατότητας και ικανότητες του ατόμου, της χώρας και της Ευρώπης. Ο Αντώνης Σαμαράς, όπως υποθέτω ξέρετε, είναι πάντα υποψήφιος στην Μεσσηνία. Αν είχα πείσει τους φίλους στο γραφείο του να ασχοληθούν και με τα social media και το internet, θα ήταν καλά…

Βασίλης Κοντοζαμάνης (site, facebook page):

φίλος και συναγωνιστής για πολλά χρόνια. Μετριοπαθής και ικανός. Αναδείχθηκε σε τεχνοκράτη και ξαναπέρασε μετά στην πλευρά της πολιτικής. Κατεβαίνει για πρώτη φορά υποψήφιος στην Αρκαδία και του εύχομαι καλή επιτυχία.

Σταμάτης Μαύρος (site, facebook page):

ο παλιός μου πρόεδρος, στα χρόνια της ΟΝΝΕΔ. Για εμένα, υποκειμενικά πάντα, ίσως η καλύτερη προεδρία στην ιστορία της οργάνωσης. Που κατάφερε να δώσει έναν άλλον αέρα, που άφησε όλα τα ιδεολογικά και πολιτικά λουλούδια να ανθίσουν. Στην αρχή με στεναχώρησε που αποφάσισε να αφήσει τις επιχειρήσεις του και να ξαναμπεί στην πολιτική. Νομίζω ότι είναι μετριοπαθής και αντιλαμβάνεται άριστα τα μηνύματα των καιρών. Νομίζω ότι και η θητεία του σε θέσεις ευθύνης αποδείχθηκε πετυχημένη, όχι επειδή δεν έκανε τίποτε, αλλά αντιθέτως επειδή συγκρούσθηκε με κατεστημένες συμπεριφορές.

Λευτέρης Αυγενάκης (site, facebook page):

Ο Λευτέρης είναι αδελφός καλού φίλου και συναγωνιστή, με πορεία στην Παγκρήτιο Νεολαία. Νομίζω ότι είχε από τις καλύτερες παρουσίες νεοφώτιστου βουλευτή. Χωρίς να προέρχεται από τζάκι, ούτε από υψηλά κομματικά αξιώματα, έχει κάνει μια συνεπή πορεία στα κοινά που αξίζει συνέχειας. Είναι υποψήφιος στο Νομό Ηρακλείου.

Αγάπη Γερογιαννάκη (site):

με την Αγάπη δεν έχω συνεργασθεί αρκετά, αλλά ειλικρινά τη συμπαθώ και εκτιμώ όσα έχω δει ότι έκανε στην ΟΝΝΕΔ. Είναι υποψήφια στο Ρέθυμνο.

Άκης Γεροντόπουλος (site):

επίσης συναγωνιστής κάποτε, με τον οποίο έχω έρθει σε διαφωνία ουκ ολίγες φορές, αλλά τον εκτιμώ ειλικρινά. Είναι νομίζω από τους περισσότερο ευρωπαϊστές πολιτικούς, ασχέτως αν δεν το δείχνει συχνά. Ο ακριτικός Έβρος τον έχει τιμήσει αρκετές φορές μέχρι τώρα.

Νίκος Γιαννής (site):

Με τον Νίκο έχω δουλέψει τα τελευταία χρόνια στο χώρο των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και της κοινωνίας των πολιτών. Εκτιμώ πολύ τον ρόλο που έχει παίξει στην προσπάθεια της συνταγματικής αναθεώρησης, τόσο από την πλευρά των ΜΚο όσο και από την πλευρά της ΝΔ. Είναι ένας μετριοπαθής ευρωπαϊστής φιλελεύθερος πολιτικός, με βαθιά πίστη στις ικανότητες του ατόμου αλλά και θιασώτης του εθελοντισμού. Είναι υποψήφιος στο Υπόλοιπο Αττικής

ΠΑΣΟΚ

Άγγελος Τόλκας (site, facebook page):

τον Άγγελο τον γνώρισα αρχικά μέσω κοινών φίλων και κατόπιν συνεργάστηκα. Τον εκτίμησα ιδιαίτερα μέσα από την αντιπαράθεση. Ένας νέος με πίστη για τις ικανότητες των ανθρώπων της περιοχής του, με πρωτοποριακές ιδέες για το νομό Ημαθίας, όπου είναι υποψήφιος, με συνολική άποψη για την πολιτική, τη νεολαία, τον εθελοντισμό. Μετριοπαθής αλλά σίγουρος για τις απόψεις του, αντιπαρατίθεται σκληρά σε επίπεδο ιδεών αλλά κόσμια και με ήθος.

Κώστας Τριαντάφυλλος (site, facebook profile):

τον Κώστα τον γνώρισα περισσότερο στην προσπάθεια των 800 ΜΚΟ για το Σύνταγμα. Τις περισσότερες φορές, όπως και σε χώρους της νεολαίας όπου βρεθήκαμε, οι απόψεις μας δεν συνέπιπταν. Εκτίμησα όμως τη δυνατότητα σύνθεσης και αντίληψης των διαφορετικών απόψεων. Είναι υποψήφιος στη Χίο.

Εύα Καϊλή (site, facebook page):

στην Εύα έχω ιδιαίτερη αδυναμία. Έχουμε γνωριστεί αρχικά διαδικτυακά και κατόπιν έχει ανταποκριθεί όσες φορές ζητήσαμε τη συμμετοχή της ή τη βοήθειά της στο ΕΣΥΝ. Νομίζω ότι συνδυάζει πάρα πολύ καλά το ρόλο μίας νέας βουλευτή με τις ανησυχίες ενός ενεργού πολίτη, μακριά από τα κλισαρισμένα προαπαιτούμενα μιας γυναίκας στην πολιτική.

ΔΑ

Αλέξανδρος Αρβανιτάκης (blog, facebook page):

Ο Αλέξανδρος κατεβαίνει με τη Δημοκρατική Αναγέννηση στην Α΄ Αθήνας. Σημειώνω ότι σχεδόν πάντα είμασταν απέναντι σε όσα υποστηρίζαμε, τουλάχιστον στο ΕΣΥΝ όπου είχαμε πολλές φορές τη δυνατότητα να αντιπαρατεθούμε. Τον εκτιμώ για την μαχητικότητά του και το πάθος του ορισμένες φορές στην υπεράσπιση των απόψεών του. Νομίζω όμως ότι όσο μεγαλώνει γίνεται περισσότερο ουσιαστικός και λιγότερο ουσιαστικός, αλλά παραμένει πάντα έντονος στην κριτική του.

***

Κατά δεύτερον, από άποψη, στηρίζω τις υποψηφιότητες οργανωμένων νεολαίων που επίσημα στηρίζουν οι οργανώσεις νεολαίας των κομμάτων τους. Ξέρω ότι σε αυτό πολύ φίλοι αντιδρούν, όμως εγώ πιστεύω ειλικρινά στο ρόλο και το έργο των πολιτικών νεολαιών (όχι των φοιτητικών παρατάξεων) και επιπλέον θεωρώ πολύ σημαντικό το να αναδεικνύονται νέοι άνθρωποι στην πολιτική. Οι υποψηφιότητες των 2 μεγάλων πολιτικών νεολαιών που υποστηρίζονται από τις νεολαίες τους είναι:

ΟΝΝΕΔ

Α ΑΘΗΝΩΝ: Σπυλιωτοπούλου Χριστίνα (Νινέττα) και Λαζογεώργου Κλειώ, Β ΑΘΗΝΩΝ: Λαρίσση Ιωάννα (Τζοβάνα) και Λυγουρη Άννα, Α ΠΕΙΡΑΙΑ: Βουτσινάς Ιωάννης Κατσαφάδος Κώστας και Τσέγκα Μαρία, Υπόλοιπο Αττικής: Ράπτη Δήμητρα, ΗΛΕΙΑ: Λυγουρα Δήμτρα, ΚΙΛΚΙΣ: Μούσα Βάγια, ΜΑΓΝΗΣΙΑ: Κοπάνας Αργύρης, ΡΕΘΥΜΝΟ: Αγάπη Γερογιαννάκη

Νεολαία ΠΑΣΟΚ

Ως υποψήφιοι από τη Νεολαία ΠΑΣΟΚ, με στήριξη της οργάνωσης, διαβάζω ότι κατέρχονται ο Γιάννης Δραμουντάνης στο Ρέθυμνο, ο Φραγκίσκος Παρασύρης στο Ηράκλειο, ο Άγγελος Τόλκας στην Ημαθία, ο Κώστας Τριαντάφυλλος στη Χίο, ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος στην Αρκαδία, η Πετρούλα Ντελεδήμου στη Μαγνησία, ο νυν βουλευτής Μιχάλης Κατρίνης στην Ηλεία, η Αλεξάνδρα Λύγουρα στην Καστοριά, η Μαρίζα Τσακαλέρου-Κλαπάφτη στην Καβάλα, η Ράνια Κεδίκογλου στην Α’ Θεσσαλονίκης, ο Γιώργος Λάγαρης στην Ευρυτανία, ο Άκης Βαγιάκος στη Βοιωτία, η Νάντια Γιαννακοπούλου στη Μεσσηνία, η Αθηνά Mαλαγαρδή στην Α’ Αθήνας, η Μαρία Διακολιού, η Άγκαθα Καρρά και η Βίκυ Νικάκη στη Β’ Αθήνας.

ΚΝΕ

Ειλικρινά δεν ξέρω τους ΚΝίτες που υπάρχουν στα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ. Όμως θεωρώ τιμή για μια οργάνωση νεολαίας ο εν ενεργεία επικεφαλής της να είναι και βουλευτής. Από το 2007 αυτό συμβαίνει με τον Γιάννη Πρωτούλη της ΚΝΕ και θα χαρώ να δω το ίδιο να εξακολουθήσει να συμβαίνει.

Νεολαία ΣΥΝ – ΣΥΡΙΖΑ

Τα ίδια με τα παραπάνω ισχύουν και για τον Δημήτρη Τζανακόπουλο της Νεολαίας ΣΥΝ. Από εκεί και πέρα δεν γνωρίζω τους νέους του ΣΥΝ και των άλλων συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Γνωρίζω όμως τον Γιάννη Μπουρνούς που προέρχεται από τη Νεολαία ΣΥΝ (βρίσκεται στην ΚΠΕ του κόμματος) και κατεβαίνει στη Λέσβο. Παρά τις μεγάλες ιδεολογικοπολιτικές διαφορές, παρακολουθώ την πορεία του, κυρίως σε διεθνές επίπεδο, και μπορώ να πω ότι αξίζει την ψήφο όσων συμμερίζονται τις απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ.

ΝΕΟΣ – ΛΑΟΣ

Είναι λίγοι οι άνθρωποι της Νεολαίας του ΛΑΟΣ με τους οποίους έχω συνεργαστεί ή ξέρω ότι κατεβαίνουν υποψήφιοι. Ένας από αυτούς είναι ο πρώην πρόεδρος της Νεολαίας, ο Παναγιώτης Καράμπελας, στη Θεσσαλονίκη τον οποίο εκτιμώ ιδιαιτέρως, μέσα από τις συγκλίσεις και τις αντιπαραθέσεις μας, τόσο για την προσήλωσή του στις απόψεις του όσο και για το πραγματικά ήπιο και κόσμιο ύφος και ήθος που εκφέρει τον πολιτικό λόγο του.

***

Επιπλέον σας πληροφορώ για μερικούς υποψηφίους για τους οποίους είμαι απλά θετικά διακείμενος από την γενικότερη παρουσία τους, όπως εγώ την κρίνω.

ΝΔ

Κώστας Κιλτίδης: ξέρω ότι πολλοί θα διαφωνήσετε, ιδίως λόγω της εμπλοκής του σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Ίσως και για άλλους λόγους. Όμως ομολογώ ότι έχω μια συμπάθεια που πηγάζει από τον λόγο που τον γνώρισα. Δούλεψε πολύ, πριν γίνει υπουργός, στη Διακομματική Επιτροπή της Βουλής για τα Ναρκωτικά. Τον γνώρισα εκεί, όχι σε ημερίδες και συζητήσεις, αλλά στο δρόμο. Είδα έναν πολιτικό που είναι ανθρώπινος εκεί που χρειάζεται: σε αυτούς που έχουν ανάγκη. Είχα αρνητικά στερεότυπα για το άτομό του τα οποία αναθεώρησα όταν είδα ότι βγήκε στο πεζοδρόμιο της Ομόνοιας, χωρίς παρατρεχάμενους, με τα παιδιά του ΟΚΑΝΑ, για να μιλήσει και να φροντίσει για τους χρήστες ναρκωτικών. Όταν άλλοι βουλευτές της Επιτροπής επέλεξαν να μην έρθουν ή να παρακολουθούν με ασφάλεια από μακριά…

Μιχάλης Αγγελόπουλος: ο Μιχάλης έχει μια μακρά πορεία στο Φεντεραλιστικό κίνημα στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Είναι ένας βαθιά ευρωπαϊστής πολιτικός που νομίζω ότι είχε πετυχημένη παρουσία, χωρίς επικοινωνιακές φανφάρες, στις κυβερνητικές θέσεις που ανέλαβε.

Άρης Σπηλιωτόπουλος: είναι από τους λίγους πολιτικούς που συνδυάζει εικόνα και ουσία. Ίσως είναι και από τους λίγους πολιτικούς που σε μια συζήτηση ακούει. Και δεν έχει δυσκολία να πεισθεί, αν τα επιχειρήματα οδηγούν στο να αλλάξει άποψη.

Κωστής Χατζηδάκης: τον Κωστή τον γνώρισα, επιδερμικά, μαθητής ακόμη, στην ΟΝΝΕΔ. Είναι γνωστές οι φιλελεύθερες θέσεις του και σημαντική η παρουσία του στο Ευρωκοινοβούλιο. Νομίζω ότι και ως Υπουργός αναδείχθηκε αποτελεσματικός, άσχετα αν άρχισε να βάζει πολύ «μεσαίο χώρο» στο λόγο του…

Χρήστος Σταϊκούρας: ο Χρήστος νομίζω ότι είναι από τους πολύ καλούς νέους βουλευτές, με ιδιαίτερη επιστημονική κατάρτιση. Δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και για θέματα Νεολαίας. Ξέρετε, είναι και Κυψελιώτης, έχουμε τελειώσει το ίδιο σχολείο, οπότε έχω μια μικρή προτίμηση…

Ρόδη Κράτσα: την εκτιμώ γιατί έχει κάνει νομίζω μια αξιόλογη παρουσία στο Ευρωκοινοβούλιο, ενώ παράλληλα έχει πολιτική ενασχόληση με ορισμένα σοβαρά θέματα (νέοι, γυναίκες, ευρωμεσογειακή συνεργασία, κοινωνική πολιτική). Θεωρώ όμως ότι θα είναι χρησιμότερη ως Αντιπρόεδρος στο Ευρωκοινοβούλιο από ότι βουλευτής…

ΠΑΣΟΚ

Μιχάλης Κατρίνης: ο Μιχάλης προέρχεται από το χώρο της νεολαίας και δείχνει πάντα ιδιαίτερο ενδιάφερον. Είναι συγκροτημένος και ήρεμος, ενώ παράλληλα πείθει με επιχειρήματα για τις απόψεις του.

Άκης Βουγιούκος: Και ο Άκης προέρχεται από το χώρο της Νεολαίας και είναι πολύ δυναμικός.

Αργύρης Αργυριάδης: Ο Αργύρης επίσης προέρχεται από τη νεολαία αλλά από τον χώρο του ανένταχτου κομματικά φοιτητικού συνδικαλισμού. Είναι και φίλος φίλης, οπότε μάλλον τον υποστηρίζω…

Κώστας Σκανδαλίδης: το κυβερνητικό του παρελθόν δεν με ενθουσιάζει. Όμως εκτιμώ ιδιαιτέρως την ικανότητά του να αντιλαμβάνεται την ευρύτερη εικόνα, ενώ πιστεύω στην άποψή του για σύγκλιση ΠΑΣΟΚ με αριστερές δυνάμεις.

Άννα Διαμαντοπούλου: η Άννα Διαμαντοπούλου μου είναι συμπαθής γιατί εκτιμώ ότι έχει μια προοδευτική ευρωπαϊκή αντίληψη για την πρόοδο της χώρας

Απόστολος Κακλαμάνης: Ο Απόστολος Κακλαμάνης μου είναι πολύ συμπαθής κυρίως λόγω της θητείας του ως Πρόεδρος της Βουλής. Σημειώνω ότι στήριξε πάντα το ΕΣΥΝ, από τα πρώτα του βήματα μέχρι σήμερα, ανεξαρτήτως κομματικών απόψεων. Δεν έχω σταθμίσει την πρότερη υπουργική του θητεία τη 10ετία του 1980, δεν την θυμάμαι κιόλας…

Κουβέλης Σπύρος: Νέο πρόσωπο, πολλά υποσχόμενο. Φίλοι που εκτιμώ τις απόψεις τους και τη δουλειά τους τον στηρίζουν, οπότε εμπιστεύομαι την κρίση τους.

Άρης Μουσιώνης: Νομίζω ότι είναι ένας συνεπής αγωνιστής του ΠΑΣΟΚ. Ανήκει σε αυτούς που ονομάζω «αριστερό άλλοθι» του Κινήματος. Εκτιμώ την κινητοποίησή του στη Γάζα και στο θέμα Ηλιόπουλου και εμπιστεύομαι την κρίση άλλων καλών φίλων που εκτιμώ την ανάλυσή τους…

Μίμης Ανδρουλάκης: για τον Μίμη λίγα μπορώ να πω εγώ. Μιλά η δημόσια παρουσία του και τα βιβλία του. Από τους πολιτικούς που αξίζει να έχουμε πάντα στη Βουλή, που μπορούν να δουν την ευρύτερη εικόνα, που αντιλαμβάνονται τις ανάγκες των καιρών πριν ίσως προκύψουν ευδιάκριτα.

Πετρούλα Ντελεδήμου: Η Πετρούλα προέρχεται από τη Νεολαία και είναι εν ενεργεία Πρόεδρος των Νέων Ευρωπαίων Σοσιαλιστών. Κινείται με άνεση τόσο στα σαλόνια των Βρυξελλών όσο και στα χωριά της Μαγνησίας, προωθώντας τις απόψεις της.

ΣΥΝ ΣΥΡΙΖΑ

Αλέξης Τσίπρας: Τον Αλέξη τον στηρίζω ως «σύμβολο» της ηλιακής ανανέωσης στα κόμματα. Δεν κρύβω ότι τον ψήφισα στις δημοτικές εκλογές. Οι πολιτικές του θέσεις βέβαια με βρίσκουν αντίθετο, αλλά έχει παίξει ουσιαστικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις της παράταξής του – και κατεβαίνει με σταυρό…

Φώτης Κουβέλης: Παρά τον παλαιό τύπου λόγο του νομίζω ότι είναι η πιο αξιόλογη μορφή της ανανεωτικής αριστεράς σήμερα. Πάντα θεωρούσα χρήσιμο τον λόγο της. Μετά την απώλεια του Μιχάλη Παπαγιαννάκη, είναι ο άνθρωπος που εγώ βλέπω ως κύριο εκφραστή της…

ΛΑΟΣ

Όσο και αν κάποιοι δεν επιθυμούν να βλέπουν ή να ακούν το ΛΑΟΣ, προσωπικά πιστεύω ότι είναι πολύ χρήσιμο κόμμα. Όχι τόσο για τις θέσεις που παίρνει, με τις οποίες διαφωνώ σε πολύ μεγάλο βαθμό, ούτε φυσικά για τον αρχηγό του, τον οποίο θεωρώ πραγματικά έναν πολύ επικοινωνιακό αλλά άκρως λαϊκιστή πολιτικό. Είναι χρήσιμοι διότι μπορούν να ενσωματώνουν στην αστική δημοκρατία ακραίες δυνάμεις που υπό άλλες συνθήκες θα δούλευαν ίσως κατά της δημοκρατίας. Αρκεί φυσικά αυτές οι δυνάμεις να μην καθορίζουν τις επιδιώξεις και την ατζέντα…

Όσον αφορά συγκεκριμένα στελέχη του ΛΑΟΣ, νομίζω ότι τόσο ο Άδωνις Γεωργιάδης όσο και ο Μάκης Βορίδης προσφέρουν αρκετά σε κοινοβουλευτικό επίπεδο και, μετά τη δίχρονη παρουσία στα έδρανα, μπορώ να πω ότι εκτιμώ τις δυνατότητές τους. Επίσης πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα πρέπει ίσως να δικαιωθεί ο μακροχρόνιος αγώνας πολλών Βορειοηπειρωτών στο πρόσωπο του Μπάμπη Καραθάνου, πρώην προέδρου της ΕΝΒΗ, ο οποίος αφού έφυγε από τη ΝΔ, τώρα κατεβαίνει με το ΛΑΟΣ στη Β Αθήνας.

***

Επειδή έχω πολύ καιρό να γράψω στο blog μου, ελπίζω τα σχόλια να μην είναι τόσα πολλά όσα θα ήταν (από διαφωνούντες φίλους) τον καιρό που έκανα blogging αντί για microblogging. Όμως, όπως ξέρετε, μου αρέσει να λέω την άποψη μου, ακόμη και όταν διαφωνώ με πολλούς ή και τους περισσότερους…

αποχώρησή μου από τη ΦιΣ

Με λύπη μου θα ήθελα να σας πληροφορήσω ότι αποχωρώ από τη Φιλελεύθερη Συμμαχία. Η τελευταία ανακοίνωση περί του ανασχηματισμού (η οποία για πρώτη φορά βγήκε εντός λίγων λεπτών από την ανακοίνωσή του) δε μου αφήνει περιθώρια να συνεχίσω να συμμετέχω στον κομματικό μας φορέα.

Ο λόγος είναι ότι οι συμπεριφορές που καταγγέλλονται στην τελευταία παράγραφο είναι συμπεριφορές που με εκφράζουν. Επειδή συμμετείχα στα συλλαλητήρια ως μέλος της συντονιστικής επιτροπής των σχολείων της Αθήνας και επειδή έχω τις γνωστές απόψεις περί Μακεδονικού δε μπορώ να συνεχίσω από τη στιγμή που η ΔΕ συνεχίζει να εκφράζεται με μη αποδεκτό τρόπο για ένα θέμα στο οποίο δεν έχουμε λάβει σε Συνέδριο πολιτική απόφαση που να την καλύπτει στις κορώνες της.

Επίσης είναι εξαιρετικά δύσκολο να παραμείνω απλώς αναγνώστης σε ειρωνικές αναφορές και καταγγελίες με τις οποίες διαφωνώ και οι οποίες αφορούν προσωπικό μου φίλο – άσχετα με τις πολιτικές διαφωνίες. Δε μου το επιτρέπει η προσωπική μου αξιοπρέπεια αλλά και η πολιτική μου ηθική, όταν δεν έχουμε προσωπικά επιτεθεί (και ορθά πράξαμε) σε άλλους υπουργούς της παρούσας κυβέρνησης που ακολούθησαν λανθασμένη πολιτική.

Για μια ακόμη φορά θα υπηρετήσω τις απόψεις και τις ιδέες μου εκτός κομματικών τειχών με συμμετοχή στην κοινωνία. Ελπίζω οι δρόμοι μας να συναντηθούν στο μέλλον με πιο αποδοτικούς πολιτικά όρους για την επίτευξη των ιδεών που συμμεριζόμαστε.

Εύχομαι καλή συνέχεια και επιτυχία σε όλους τους φίλους που συνεχίζουν στη ΦιΣ και το δύσκολή της δρόμο. Κέρδισα πολλά σε εμπειρίες από τη συμμετοχή μου αυτή και ελπίζω, για όσο καιρό μπόρεσα, να βοήθησα και εγώ ουσιαστικά.

Τα παλιόπαιδα, οι μαθητές, mας χάλασαν κοντράτα και μπίζνες…

Δεν έχουν να φοβούνται όσοι δεν συντάσσονται με τις εύκολες λύσεις που θα ήθελαν τα παιδιά. Ο φόβος αφορά εκείνους που -είτε τα χτυπάνε, είτε τα κανακεύουν- είναι υποκριτές και χρησιμοποιούν τους νέους για να λύσουν άλλες υποθέσεις τους…

via Think positive! :: blog: Τα παλιόπαιδα, οι μαθητές! Μας χάλασαν κάποια κοντράτα και μερικές μπίζνες….

παρουσιάζω αποκλίνουσα συμπεριφορά

τα βρήκα και τα δανείστικα με την άδειά τους…

kathimerini.gr | Γιατί η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται;

επειδή η ιστορία απεχθάνεται το κενό ίσως να χρειάζονταν το σοκ και η κρίση αυτών των ημερών για να αρχίσουμε τουλάχιστον να συνειδητοποιούμε πως το μεταπολιτευτικό κράτος και το πολιτικό προσωπικό έχουν χρεοκοπήσει, από κάθε άποψη.

via kathimerini.gr | Γιατί η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται;.

Ο Αλέξης Παπαχελάς για τα βαθύτερα πολιτικά ζητούμενα μετά την κρίση…

να μετατρέψουμε την οργή μας σε δημιουργία

Η ανακοίνωση του ΕΣΥΝ για το φόνο του Αλέξη και τα πρόσφατα επεισόδια

Το Εθνικό Συμβούλιο Νεολαίας, ως η επίσημη πλατφόρμα των οργανώσεων νέων της Ελλάδας, εκφράζει την οργή και το θυμό των νέων για όλα τα κρούσματα βίας που συγκλονίζουν τη χώρα από το Σάββατο 6 Δεκέμβρη μέχρι και σήμερα. Καταδικάζουμε απερίφραστα και χωρίς κανέναν ενδοιασμό κάθε μορφή βίας από όπου και αν προέρχεται. Ζητούμε ευθέως την κατά προτεραιότητα περάτωση της ανακριτικής διαδικασίας για το φόνο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και την απόδοση ευθυνών. Θέλουμε να ελπίζουμε ότι η δικαιοσύνη θα ολοκληρώσει άμεσα τα καθήκοντά της, θα ανακαλύψει πραγματικά αίτια και δράστες – και θα τιμωρήσει παραδειγματικά.

Το Εθνικό Συμβούλιο Νεολαίας, με πλήρη σεβασμό στη μνήμη του αδικοχαμένου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, επέλεξε να μιλήσει μετά τη κηδεία του, ως ένδειξη τιμής και πένθους. Γιατί είναι όχι απλά επώδυνο, αλλά οδυνηρό, να χάνουμε συνομιλήκους μας έτσι απλά, χωρίς σοβαρή αιτία! Δεν το ανεχόμαστε! Δεν ανεχόμαστε άλλα «μεμονωμένα περιστατικά». Διότι η αξία της ζωής κάθε νέου υπερβαίνει το όποιο κόστος των αναγκαίων αλλαγών. Αλλαγές που πρέπει ΤΩΡΑ να προωθηθούν.

Όμως με αίσθημα ευθύνης τοποθετούμαστε απέναντι σε όσους καταστρέφουν όλα όσα όλοι μαζί χτίζουμε, όλα όσα αγαπάμε, όλα όσα με συνέπεια υπηρετούμε: τη δημοκρατική νομιμότητα, τις καλύτερες πόλεις, την ασφαλή και ανοικτή κοινωνία, τη συμμετοχή, την παιδεία και την έρευνα. Δεν ανεχόμαστε οργανωμένες ομάδες χωρίς προτάσεις να διεκδικούν με τη βία τον πρώτο λόγο στις εξελίξεις! Δεν τους ανήκει! Ο πρώτος λόγος – και ας το καταλάβουν οι κάθε είδους ηγεσίες και ομάδες– ανήκει συνολικά στη νέα γενιά, οργανωμένη ή μη, ενήλικη ή ανήλικη! Είμαστε εδώ και θα προασπίσουμε τα δικαιώματα, τις επιδιώξεις και τα όνειρά μας με κάθε κόστος! Απέναντι σε όλους, όσο υψηλά και αν βρίσκονται, όσο οπλισμένοι και αν είναι, όσο και αν κρύβονται στα σκοτεινά, ότι και αν μας πετούν, ότι και αν μας λένε!

Με αίσθηση καθήκοντος βάζουμε στο περιθώριο τις επικίνδυνες πρακτικές της βίας, της καταστροφής, της διακινδύνευσης της ανθρώπινης ζωής, περιουσίας και αξιοπρέπειας! Η Ελληνική νεολαία δεν είναι ούτε άβουλη, ούτε αμέτοχη, ούτε αποκομμένη από την κοινωνία. Είναι το πιο δυναμικό της κομμάτι και διεκδικεί συνεχώς, με θάρρος και παρρησία, όχι μόνο όσα της αναλογούν αλλά όσα επιθυμεί για το μέλλον της! Και θα διασφαλίσει, με κάθε τρόπο, την αυτοτέλεια του αγώνα της απέναντι σε όσους είτε την επιβουλεύονται είτε την κολακεύουν. Μακριά από εξαρτήσεις και μικροσυμφέροντα. Μακριά από κατεστημένα και δήθεν επαναστάτες.

Αυτό που οι νέοι έχουμε ανάγκη σε πολιτικό επίπεδο είναι, ας το πούμε και εμείς, μια νέα μεταπολίτευση που θα διευρύνει την δημοκρατία μας, ιδιαίτερα προς όλους όσους νιώθουν αποκλεισμένοι. Που θα ωθήσει, ιδίως τους νέους, σε ουσιαστική συμμετοχή στα κοινά με καλύτερους και αποτελεσματικούς όρους. Που θα δώσει τρόπους άμεσης έκφρασης των πολιτών και ουσιώδους ελέγχου κάθε εξουσίας. Που θα κλείσει τις ορθάνοικτες πόρτες της διαφθοράς, της αναξιοκρατίας, της προσοδοθηρίας, του ωχαδελφισμού. Αν για κάτι αξίζει να αγωνιζόμαστε, είναι για μια καλύτερη πατρίδα, για ένα καλύτερο μέλλον. Εμείς είμαστε αυτοί που θα γευθούν αυτό το μέλλον και δεν θα εκχωρήσουμε αυτούς τους αγώνες και το περιεχόμενό τους σε καμία ομάδα ή σύνολο. Θα υπερασπιζόμαστε συνέχεια τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ανοικτή κοινωνία, την ευρύτερη συμμετοχή, την ουσία της δημοκρατίας. Δε θα παραδώσουμε σε κανέναν τη χώρα, η Ελλάδα είμαστε όλοι μας! Απαιτούμε περισσότερη και καλύτερη: δημοκρατία, δικαιοσύνη, συμμετοχή και ευθύνη!

Θέλουμε να αναδείξουμε την αξία της ψυχραιμίας στη λήψη αποφάσεων και καλούμε όλους να αναλογιστούν πόσο καλύτερα θα ήταν να σκεφτούμε πριν πράξουμε. Θέλουμε να αναδείξουμε την αξία της δημιουργικότητας – και όχι της καταστροφής – σε κάθε τομέα της ζωής, που οι νέοι συνεπώς υπηρετούν. Καταγγέλλουμε τις μαζικές καταστροφές της περιουσίας των συμπολιτών γιατί ούτε ως πρακτική ούτε ως μορφή πάλης παράγει αλλαγές και γιατί αποπροσανατολίζει από τα πραγματικά προβλήματα της γενιάς μας. Προβλήματα ουσιαστικά και έντονα, όπως η ανεργία, η οικονομική μας κατάσταση, οι προοπτικές μας… Για αυτά θέλουμε να ακούσουμε προτάσεις και να δούμε πράξεις…

Ναι, είμαστε οργισμένοι! Έχουμε δεκάδες λόγους για αυτό! Αλλά θα καταφέρουμε να μετατρέψουμε την οργή μας σε δημιουργία. Εμείς θέλουμε και μπορούμε. Οι άλλοι; Εσείς;

Σημ. του φιλελεύθερου: τα bold είναι δικά μου…

Greek Riots: Stones, Lies and Videotapes…. « Tempel or Rebel?

The current riots boost a distribution of images by cell phones, amateur videos, photos and information on incidents minute by minute. Greek bloggers were testing the limits and discover that is not such thing. There are not limits in our passion for open and accssible information.

via Greek Riots: Stones, Lies and Videotapes…. « Tempel or Rebel?.

Διαβάστε το κείμενο του πάντα ανήσυχου και σχεδόν μονίμως οργισμένου Σωτήρη με μια επιμέρους αποτίμηση των γεγονότων. Συμφωνώ μαζί του στο σημείο για τα social media…

rowanthorpe.com – Writing – Articles – Rant about Athens Riots

Violence and impulsiveness is not Big, and it’s not Clever. It’s childish, and when everyone behaves childishly for long enough children inevitably end up being killed, and everyone childishly points the finger at all the wrong people.

Educate yourselves. Or we will all drown in hate-filled ignorance…

via rowanthorpe.com – Writing – Articles – Rant about Athens Riots.

Διαβάστε το πολύ ενδιαφέρον κείμενο για τη μόνιμη παθογένεια της αθηναϊκής αστικής βίας, όπως την έχουμε ζήσει τα τελευταία 15 χρόνια…

Τα Εξάρχεια απλώνονται σε όλη τη χώρα « βλέμμα

το δημοκρατικό κράτος και το πολιτικό προσωπικό που το διοικεί εθελοτυφλούν, αλληθωρίζουν, ολιγωρούν, αδρανούν, ψεύδονται. Η πολιτική ελίτ σχεδιάζει μόνο βραχυπρόθεσμα και ενεργεί χωρίς καμία ιστορική προοπτική, και διαρκώς με ασθενέστερη αίσθηση του πραγματικού, με ελλιπή ή ανύπαρκτη γνώση της κοινωνίας. Το υπόδειγμα βίου που προσφέρουν είναι αλυσίδα σκανδάλων, φαυλότητας, διαφθοράς, ατιμωρησίας, ανικανότητας.

via Τα Εξάρχεια απλώνονται σε όλη τη χώρα « βλέμμα.

Διαβάστε μια πολύ καλή ανάλυση των αδιεξόδων. Μπορεί να γίνει η ανάλυση πηγή έμπνευσης για προτάσεις;

αντί ανάλυσης…

Ειλικρινά προσπαθώ τις τελευταίες ημέρες να διατηρήσω τη ψυχραιμία μου, να σκεφθώ ορθολογικά, να προτείνω συγκεκριμένες ουσιαστικές πρωτοβουλίες που θα μπορούσαμε να αναλάβουμε. Δυσκολεύομαι πολύ. Η οργή και ο θυμός, η πίκρα και η απογοήτευση, η λύπη και η έκπληξη, η θέληση και η ευθύνη παλεύουν μέσα μου, αλλά δεν βγάζω συμπέρασμα. Αντί σημειώσεων παραθέτω με χρονική σειρά τα κείμενα που ανέβασα στο facebook status μου τις τελευταίες 2 ημέρες:

Theodore cannot find proper words for his sadness, rage and questions…

Theodore ζούμε στάση μαθητών, νεολαίας και πολιτών;

Theodore αντιστέκεται στα διλήμματα, στις ασπρόμαυρες αναγνώσεις…

Theodore ποια οικονομική κρίση; Ποια επεισόδια; Ζούμε ευρύτατη κοινωνική κρίση!

Theodore προειδοποίηση: δεν υπάρχει Ντεγκώλ στην Ελλάδα… Δε ζούμε στη Γαλλία, δεν είναι 1968. Συγκρατηθείτε…

Theodore μακριά τα κόμματα από εκμετάλλευση των γεγονότων! Το έλλειμμα εκπροσώπησης είναι από τα αίτια! Ξύπνησε ο κόσμος…

Theodore changed his profile image to reflect his feelings.

Theodore μόνο εμείς, ο καθένας μας, μπορούμε να δώσουμε λύση. Έχουμε ευθύνη να το κάνουμε.

Theodore κουκουλοφόροι ή προβοκάτορες;

Theodore η δημοκρατία στο απόσπασμα;;;

Theodore είμαστε όλοι μαθητές. Ραντεβού στα καλντερίμια…

Theodore μόνο εμείς μπορούμε να υπερασπιστούμε την πόλη μας, τον εαυτό μας, τους συμπολίτες μας. Η αστυνομία δεν υπάρχει. Έχουμε ευθύνη!

Theodore όταν οι θεσμοί δε λειτουργούν, έρχεται η ώρα των πολιτών. Εμείς είμαστε η Αθήνα, εμείς είμαστε η Δημοκρατία.

Theodore πως να έχεις όρεξη και κέφι για δουλειά;;;

Theodore Καλό ταξίδι Αλέξανδρε..

Theodore έχω τύψεις για το κομμάτι ευθύνης που μου αναλογεί… Μια συγνώμη δεν αρκεί…

Theodore δεν πιστεύει ότι διαβάζει για ανάγκη στρατού… Ντροπή!!! Αίσχος!!

kathimerini.gr | Το Σύνταγμα και το αίμα

Ανάμεσα στα βιβλία ίσως διακρίνουμε κι ένα αντίτυπο του Συντάγματος, με υπογραμμισμένα δύο σημεία: Αρθρο 2.1: «Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας». Αρθρο 5.2. «Ολοι όσοι βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους». Αυτό το «όλοι» το έχουν διπλά υπογραμμίσει οι μαθητές. Με αίμα.

via kathimerini.gr | Το Σύνταγμα και το αίμα, από τον Παντελή Μπουκάλα

δεν υπάρχουν λέξεις, ούτε ο Αλέξης…

Δεν έχω γράψει για όσα συμβαίνουν. Δεν μπορώ! Τα συναισθήματα με πνίγουν. Οι σκέψεις είναι τόσες πολλές που δεν αντέχω. Δεν αντέχω να βλέπω την πόλη μου και τη χώρα μου σε αυτό το χάλι! Η πατρίδα μου είναι πολλά περισσότερα από το κράτος που την εκφράζει!

Θα σας βρω στους δρόμους…

Αθήναιου Βορβορυγμοί » Το Κράτος και η Βία

Το κόλπο είναι παμπάλαιο: πρώτα κάνεις το έγκλημα και στη συνέχεια στρέφεις την κοινή γνώμη εναντίον του περιβάλλοντος του θύματος. Η αστυνομία εκτελεί ένα παιδί – όπως το καλοκαίρι οι μπράβοι σκότωσαν ένα παιδί στη Μύκονο- και στη συνέχεια επιτρέπει στις ομάδες των αντιεξουσιαστών που ασπάζονται τη βία, να καταστρέψουν τις περιουσίες αθώων συμπολιτών τους. Έτσι λοιπόν η συζήτηση από τη δολοφονία ενός παιδιού στρέφεται “στους οικογενειάρχες και στους εργαζόμενους που θα μείνουν χριστουγεννιάτικα χωρίς δουλειά”.

via Αθήναιου Βορβορυγμοί » Blog Archive » Το Κράτος και η Βία.

Δείτε τη συνέχεια του άρθρου! Αξίζει τον κόπο να διαβάσετε το post του Αθήναιου για τα τελευταία γεγονότα…

Δολοφόνησαν τον GREGORY (Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο) « Έφηβος

Μόλις άκουσα σήμερα το πρωί για το συμβάν και το επίθετο αναρωτήθηκα “Ο Gregory είναι;”. Στην συνέχεια έμαθα το μικρό όνομα και τηλεφώνησα σε έναν φίλο από το σχολείο και μου τα επαλήθευσε. Ήταν χτες βράδυ στο νοσοκομείο μαζί του.

Τούτο το πρωινό ήταν ένα από το χειρότερα που είχα ποτέ μου. Από την στιγμή που το έμαθα θόλωσα και έλεγα για ώρες: “ Ο Gregory νεκρός; ”

via Δολοφόνησαν τον GREGORY (Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο) « Έφηβος.

Διαβάστε την προσωπική μαρτυρία ενός φίλου του αδικοχαμένου Αλέξη. Βούρκωσα…

έφυγε ο Κώστας Τριανταφυλλάκης

Με μεγάλη λύπη πληροφορηθήκαμε την απώλεια του στελέχους της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ Κώστα Τριανταφυλλάκη.

Ο χώρος της πολιτικής δράσης των νέων είναι φτωχότερος.

Το Εθνικό Συμβούλιο Νεολαίας, δια του Προεδρείου του, εκφράζει θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του, στους συντρόφους του και στην Εθνική Αντιπροσωπεία της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ.

ΥΓ του φιλελεύθερου: τον Κώστα Τριανταφυλλάκη δεν το γνώρισα προσωπικά, ούτε πολεμήσαμε ποτέ στα ίδια μετερίζια. Τον εκτίμησαν όμως όπως τον παρακολούθησα από μακριά ή ως ακροατής του σε διάφορες εκδηλώσεις. με λυπεί αφάνταστα ο ξαφνικός και πρόωρος θάνατος ενός νέου ανθρώπου που ζούσε την πολιτική με πάθος, και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας…

Τι δεν θα μάθουμε για το σκάνδαλο Βατοπεδίου – Μανδραβέλης, Καθημερινή

τουλάχιστον λύνεται ένα θεμελιώδες φιλοσοφικό πρόβλημα: πώς παράγεται η ηθική. Διά της μεταβατικής ιδιότητας. Οι εξεταστικές επιτροπές κάνουν το παράνομο, νόμιμο. Το νόμιμο, σύμφωνα με τον κ. Βουλγαράκη είναι και ηθικό, οπότε το πρόβλημα που απασχόλησε τους στοχαστές από τον Αριστοτέλη μέχρι τον Καντ βρήκε επιτέλους τη λύση του.

via kathimerini.gr | Τι δεν θα μάθουμε για το σκάνδαλο.

Αυταπάτες για τη φοροδιαφυγή

για να αποκτήσουν φορολογική συνείδηση οι πολίτες, θα πρέπει να είναι πεισμένοι ότι έχουν απέναντί τους ένα κράτος που επιβραβεύει τον ειλικρινή φορολογούμενο, τιμωρεί τον φοροδιαφεύγοντα και τα χρήματα που εισπράττει από φόρους τα διαχειρίζεται έντιμα, δεν τα σπαταλά, αλλά τα δαπανά για την παιδεία, την υγεία, την ανάπτυξη

via kathimerini.gr | Αυταπάτες για τη φοροδιαφυγή.

ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΕΪΝΣ ΓΙΑ ΣΟΣΙΑΛΙΖΟΝΤΕΣ (ΚΑΙ ΜΗ)

ο Κεϊνς ηρθε οντως αντιμετωπος με τις ιδεες των κλασικων οικονομολογων περι της αλανθαστης ελευθερης αγορας. Ομως ηρθε να βελτιωσει τον καπιταλισμο, προσφεροντας μας εξηγηση για τις κρισεις και τι να κανουμε οταν αυτες συμβαινουν. Εδω ειναι και μαλλον η εξηγηση που οι πραγματικες ιδεες του Κεϊνς δεν εγιναν ποτε ιδιαιτερα δημοφιλεις στο ευρυ κοινο. Οι ανθρωποι θελουν επαναστατες, θελουν ανθρωπους που αποκυρησσουν καθε προσωπικη μας ευθυνη για τον κοσμο μας και μας υποσχονται εναν αλλο.

via e-rooster.gr» Ελλάδα Οικονομικά Πολιτική » ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΕΪΝΣ ΓΙΑ ΣΟΣΙΑΛΙΖΟΝΤΕΣ (ΚΑΙ ΜΗ).

Harakiri « INDIBLOG

Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι ζούμε σε μία χώρα με ένα από τους υψηλότερους δείκτες τροχαίων ατυχημάτων στον κόσμο. Πράγμα που σημαίνει ότι η πιθανότητα να αποκτήσουμε ένα ΑμΕΑ στον οικογενειακό μας κύκλο είναι μεγάλη.

Δυστυχώς όμως πρέπει να μας χτυπήσει η ατυχία την πόρτα για να αφυπνιστούμε.

via Harakiri « INDIBLOG

techPresident – Change.gov Swaps Traditional Copyright for Creative Commons

In what can only be seen as a major coup for those of us who have been hoping that the Obama Administration would embrace a saner and more sensible thinking on questions of copyright than is the norm in Washington, Change.gov has swapped a strict copyright policy for among the liberalist of Creative Commons licenses.

via techPresident – Change.gov Swaps Traditional Copyright for Creative Commons

Μάθε παιδί μου Ιντερνετ « Ντενεκεδου-Πολη

ίσως είναι περισσότερο χρήσιμο να εξασκηθούμε στην επικοινωνία, στην κριτική και συνδυαστική σκέψη, στην αναζήτηση και στην επιλογή και όχι στον περιορισμό των πληροφοριών.

via Μάθε παιδί μου Ιντερνετ « Ντενεκεδου-Πολη

is 2009 a crossroad for Youth in EU?

Youth in EU: is 2009 a crossroad?

Youth policy will be a significant policy issue at the next EP mandate, as well as the role of young people in the European societies and their empowerment to address the future challenges of economy, environment and globalization. In this aspect we strongly believe that EP elections will be a milestone in youth – related matters. At the same time, current and future European and national youth policies in Europe will face severe challenges and will need to address true needs of both young people and societies in general.

Next EP mandate will have to discuss and push for policies that address the ongoing challenges of youth in the fields of education, unemployment, social cohesion, sustainable development and environment. More and more young people, as well as youth organizations all over Europe, in all levels (local, regional, national and European) are struggling to put their needs and wishes to the main political agenda. We feel that the time has come. European societies in general see the urgent need to do more for their young people. More and pore people recognize that there is a clear and present danger for young people, never faced before in EU history: the next youth generation might live in much worse conditions, in every aspect, than its parents. And everybody wants this danger to be avoided, as soon as possible.

Of course, such a huge problem requires action on almost every field of policy. And many people are questioning the ability of the existing representation to address such huge workload of reforms needed. We believe that people all over Europe are considering, now more than ever, the necessity of electing young people to the decision making bodies, in order to push policies from youth, for youth and by the youth.

Policy – makers and other stakeholders agree that some serious steps have been made during the last decade on the field of youth policy. Changes, though, and needs are growing much faster that the respective policy measures. And this is a gap that the current framework of decision-making and representation cannot address. Because they lack the speed and the instruments to hear at real time the needs of young people. And because people far away (in age and in mentality) from the needs of the younger people decide on European policy measures.

The main requirement of future European and national youth policies, as well of the next EP mandate, will be the establishment (in action) of a cross-sectoral and universal youth policy. European societies don’t want just solutions to a specific problem, but a well structured strategy for empowering youth. Europe has learned the last 50 years to be at the forefront of development and growth, but, if this is to continue, youth needs a different approach than today. It needs the main objective of long-term policy to be the excellence of European youth in every filed of competition with the rest of the world. Otherwise, the declining percentage of youth population will lead to a declining percentage of Europe’s achievements in almost everything.

We think that European societies already understand that if they want youth issues to be addressed they should elect young people to fight for them. We hope that European and National political parties will see this need as well. Otherwise political establishment and bureaucracy will stay behind society intentions and youth needs. As many situations have shown in the last few years, they cannot understand and work successfully with youth. Maybe now is the time to put young people to work for youth!

Theodore Karaoulanis

Vice President, (Hellenic) National Youth Council – ESYN

This article was published in Youth Opinion, an official publication of European Youth Forum (http://www.youthforum.org/Downloads/Press_publications/yo/2008/YO_futureagenda.pdf)

Το άρθρο επαναδημοσιεύθηκε στο e-rooster

για τους φυλακισμένους απεργούς πείνας

Όχι στο Όνομά μας

“Είναι απαράδεκτη η κατάσταση στις ελληνικές φυλακές. Είναι κύριο θέμα η ριζική αλλαγή του σωφρονιστικού συστήματος”.

–Κάρολος Παπούλιας, 6/11/08

“Είμαστε άνθρωποι – κρατούμενοι. Άνθρωποι, λέω”

– Βαγγέλης Πάλλης, Κρατούμενος, 9/11/08

Από τις τρεις Νοεμβρίου μία εκκωφαντική κραυγή συνταράσσει τα θεμέλια της Δημοκρατίας μας. Από τις τρεις Νοεμβρίου σύσσωμοι οι κρατούμενοι όλης της χώρας κατεβαίνουν σε απεργία πείνας διεκδικώντας το αυτονόητο : τη χαμένη τους αξιοπρέπεια. Απέναντί τους αντιμετωπίζουν την εκκωφαντική σιωπή των κραταιών ΜΜΕ και την παντελή αδιαφορία της πολιτικής ηγεσίας. Σε αυτές τις πρακτικές όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο ΔΕ ΣΥΝΑΙΝΟΥΜΕ.

Η κατάσταση στις Ελληνικές φυλακές είναι απερίγραπτη και μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο με τη σκληρή γλώσσα των μαθηματικών. Στα κατ’ επίφαση “σωφρονιστικά” ιδρύματα της χώρας έχουν καταγραφεί συνολικά 417 θάνατοι την τελευταία δεκαετία, ενώ ο ρυθμός τους έχει απογειωθεί σε τέτοιο σημείο, ώστε σήμερα να σβήνουν στα χέρια του κράτους τέσσερις άνθρωποι το μήνα. Η πληρότητα αγγίζει το 168% (10.113 κρατούμενοι για 6.019 θέσεις) με την αναλογία χώρου για κάθε άνθρωπο να φτάνει σε περιπτώσεις το 1τμ. Με ημερήσιο κρατικό έξοδο ανά κρατούμενο τα 3,60 Ευρώ τα συσσίτια που παρέχονται είναι άθλια, οι υποδομές θυμίζουν μεσαίωνα και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι ελλιπέστατη. Συγχρόνως, το Ελληνικό δικαστικό σύστημα στέλνει στη φυλακή έναν στους χίλιους κατοίκους της χώρας με τους έγκλειστους χωρίς δίκη (υπό προσωρινή κράτηση) να αγγίζουν το 30% του συνολικού αριθμού των κρατουμένων. Αν η ποιότητα μίας Δημοκρατίας κρίνεται από τις φυλακές της, τότε η Δημοκρατία μας ασθμαίνει. Αν η τιμώρηση παραβατικών συμπεριφορών με εγκλεισμό γίνεται από το κράτος στο όνομα της κοινωνίας, τότε για την κατάσταση στις Ελληνικές φυλακές είμαστε όλοι υπόλογοι, με συντριπτικές όμως ευθύνες να αναλογούν στην κρατική μηχανή. Σε αυτή την πραγματικότητα όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο απαντούμε ΟΧΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ.

Τα στοιχεία που αποκαλύπτονται από επίσημους φορείς για τις Ελληνικές φυλακές σκιαγραφούν εικόνα κολαστηρίων. Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων (2007) διαπιστώνει βασανιστήρια, απάνθρωπη μεταχείριση και απειλές κατά της ζωής κρατουμένων, σειρά παραβιάσεων αναφορικά με τις συνθήκες κράτησης, ελλείμματα στη διερεύνηση και τιμωρία των ενόχων, αποσιώπηση περιστατικών βίας με την συμπαιγνία ιατρών και φυλάκων, απαράδεκτες συνθήκες ιατρικής περίθαλψης και ιατρικού ελέγχου στους κρατούμενους κλπ. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχει εκδώσει σειρά καταδικαστικών για την Ελλάδα αποφάσεων που αφορούν κακομεταχείριση ή/και παραβιάσεις άλλων δικαιωμάτων κρατουμένων από σωφρονιστικές αρχές. Η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου έχει πάρει απόφαση – καταπέλτη για τα κακώς κείμενα στις φυλακές, προτείνοντας άμεσες δράσεις για την επίλυση τους. Ο Συνήγορος του Πολίτη διαμαρτύρεται για την παντελή έλλειψη συνεργασίας των αρμόδιων κρατικών φορεών μαζί του, λόγω της οποίας έχει ουσιαστικά απαγορευτεί η είσοδός του στις φυλακές της χώρας τα τελευταία δύο χρόνια. Οι δικηγορικοί σύλλογοι όλης της χώρας, μη κυβερνητικές οργανώσεις, όπως η Διεθνής Αμνηστία, και πολλοί πολιτικοί/κοινωνικοί φορείς καταγγέλλουν την απαράδεκτη κατάσταση και ζητούν ευρύτερη συνεργασία για το ξεπέρασμα του προβλήματος. Αν ανθρώπινα είναι τα δικαιώματα που πρέπει να απολαμβάνει κάθε ανθρώπινο ον, κάθε στέρησή τους στις Ελληνικές φυλακές αποτελεί ανοιχτή πληγή για την κοινωνία μας. Σε αυτή την κατάσταση όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο απαντούμε ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΑΒΑΤΟ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ.

Με την απεργία πείνας οι κρατούμενοι καταφεύγουν στο τελευταίο οχυρό αντίστασης, που τους έχει απομείνει, το σώμα τους. Είχε προηγηθεί έσχατη έκκλησή τους προ μηνός προς τους ιθύνοντες να ενσκήψουν στο πρόβλημα, καθώς δεν πήγαινε άλλο. Για να λύσουν την απεργία πείνας ζητούν την ικανοποίηση αιτημάτων, που αποκαθιστούν την χαμένη τους αξιοπρέπεια και επανακτούν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματά τους, αιτημάτων συγκεκριμένων, αξιοπρεπών και άμεσα υλοποιήσιμων. Απέναντι στις κινητοποιήσεις των κρατουμένων η πολιτική ηγεσία εξαντλεί τη δράση της σε αδιαφορία, υποσχέσεις και καταστολή των κινημάτων τους. Τυχόν αδιαφορία και αναλγησία της πολιτικής ηγεσίας όμως και σε αυτή τη φάση θα σημαίνει νεκρούς απεργούς πείνας. Στη μετωπική λοιπόν σύγκρουση που επιλέγουν οι κρατούμενοι της χώρας για τη διεκδίκηση των ανθρωπίνως αυτονόητων δε μπορούμε να μένουμε απαθείς σταυρώνοντας τα χέρια και περιμένοντας τις ειδήσεις των θανάτων από τις απεργίες πείνας αλλά θα σταθούμε αλληλέγγυοι. Αν η περιφρούρηση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επιβάλλουν την επαγρύπνιση όλων μας, τώρα είναι λοιπόν η στιγμή να πάρουμε θέση όλοι απέναντι στο πρόβλημα χωρίς αδιαφορίες και υπεκφυγές.

Απέναντι στην τεταμένη κατάσταση στις φυλακές όλης της χώρας όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο καθιστούμε την πολιτική ηγεσία απολύτως υπεύθυνη για ό,τι συμβεί και απαιτούμε άμεσα την τόσο θεσμική όσο και στην πράξη ΕΓΓΥΗΣΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.

ΥΓ: του φιλελεύθερου: προσυπογράφω. Διαμαρτύρομαι για τη σιγή των παραδοσιακών ΜΜΕ. Και σημειώνω ότι πρέπει πραγματικά να γνωρίζεις ΤΙ σημαίνει ελληνική φυλακή για να καταλάβεις…

kathimerini.gr | Αναζητώντας έναν Ομπάμα

Υπάρχουν τριακόσιοι άνθρωποι στη Βουλή και χιλιάδες που ασχολούνται με την πολιτική. Στατιστικά, κάποιος ή κάποια θα είναι σαν τον Ομπάμα. Μπορεί και περισσότεροι. Σίγουρα κάποιοι θα έχουν καλές ιδέες, ενδιαφέρουσες προτάσεις και εναλλακτικά σχέδια για διέξοδο από την πολλαπλή κρίση που ζούμε. Μόνο που δεν θα τους μάθουμε ποτέ. Βλέπετε, όλοι αυτοί που ελεεινολογούν το πολιτικό σύστημα επειδή δεν παράγει Ομπάμα, έχουν κάθε βράδυ στα παράθυρα εκείνους που βρίσκονται στον αντίποδα του Ομπάμα. Προτιμούν τη φασαρία των κενών σε περιεχόμενο πολιτικών, παρά τον μεστό πολιτικό λόγο που δεν κάνει «νούμερα» (αριθμητικά και μεταφορικά).

via kathimerini.gr | Αναζητώντας έναν Ομπάμα

Ουραγός η Ελλάδα στην ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας

Την τελευταία θέση μεταξύ των 27 κρατών-μελών της ΕΕ κατέχει η Ελλάδα σχετικά με την ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Κομισιόν, τα οποία απαντούν σε ερώτηση που έθεσε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ, Δημήτρης Παπαδημούλης στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τα πρόσφατα στοιχεία της Κομισιόν η Ελλάδα κατέχει την 27^η θέση, μετά και από τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία στην ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ενώ η Κομισιόν έχει ήδη κινήσει εναντίον της χώρας μας προδικαστική και δικαστική διαδικασία για 34 κοινοτικές οδηγίες που δεν έχουν ενσωματωθεί στο εθνικό δίκαιο.

via Ουραγός η Ελλάδα στην ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας – in.gr

e-rooster.gr» Φώτης Περλικός » Η ΝΔ και η αλογόμυγα

Η σημερινή διαγραφή του Πέτρου Τατούλη συμβολίζει πολλά περισσότερα για το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας από απλά την απομάκρυνση ενός βουλευτή. Δεν είναι απλά η διαγραφή ενός διαφωνούντα, που οι θέσεις του έρχονταν σε σύγκρουση με την προσπάθεια διακυβέρνησης. Είναι πρώτα και κύρια η συνειδητή, ξεκάθαρη και έμπρακτη απόδειξη ότι η Νέα Δημοκρατία και ως κόμμα και ως κυβέρνηση δεν θέλει να έχει καμία σχέση με τις ιδέες, τις αρχές και τις αξίες που τους τελευταίους μήνες αποτελούν τις βάσεις της κριτικής του Πέτρου Τατούλη στους χειρισμούς της κυβέρνησης.

via e-rooster.gr» Φώτης Περλικός » Η ΝΔ και η αλογόμυγα

» CHANGE.GOV » NYLON

Όταν μετά τη λέξη Αλλαγή και την τελεία, ακολουθεί η συντομογραφία gov τότε νιώθεις τον αέρα της αλλαγής να ψιλοφυσάει.

Ο νεοεκλεγμένος πρόεδρος Barack Obama και το επιτελείο του δημιούργησαν το website change.gov, στο οποίο μπορεί κάποιος να βρίσκει ειδήσεις σχετικές με τη μετάβαση στη νέα προεδρία, όλες τις διαδικασίες, και πληροφορίες γύρω από την ατζέντα του νέου προέδρου. Στο ίδιο website υπάρχει επίσης περιοχή στην οποία οι πολίτες μοιράζονται τις ιδέες τους για τη νέα διακυβέρνηση, αλλά και τις ιστορίες τους γύρω από την πρόσφατη προεκλογική καμπάνια.

via » CHANGE.GOV » NYLON

Chanhe Can Happen – Thank You – Obama, Biden

Αυτό είναι το email που έστειλε ο Barack Obama σε όλους τους φίλους και υποστηρικτές που συμμετείχαν στην καμπάνια του για την προεδρική εκλογή των ΗΠΑ, λίγο πριν ξεκινήσει την νικητήρια ομιλία του:

How this happened

Από Barack Obama info@barackobama.com

απάντηση-προς info@barackobama.com
προς: εμένα
ημερομηνία 5 Νοέμβριος 2008 8:30 πμ

θέμα How this happened

Friend —
I’m about to head to Grant Park to talk to everyone gathered there, but I wanted to write to you first.
We just made history.
And I don’t want you to forget how we did it.
You made history every single day during this campaign — every day you knocked on doors, made a donation, or talked to your family, friends, and neighbors about why you believe it’s time for change.
I want to thank all of you who gave your time, talent, and passion to this campaign.
We have a lot of work to do to get our country back on track, and I’ll be in touch soon about what comes next.
But I want to be very clear about one thing…

All of this happened because of you.

Thank you,

Barack

Ομιλίες για την καρδιά και τον νου « βλέμμα

Αντιπροτείνει την ελπίδα και την ένωση, την τελειοποίηση και την αγάπη, σαν ρεαλιστικό πρόγραμμα. Ριζωμένος στην μακρά αμερικανική παράδοση φλογερών φιλελεύθερων ρητόρων και χριστιανών ιεροκηρύκων, ο σαραντάρης απόφοιτος του Χάρβαρντ, ο ακροατής της ραπ και χειριστής του YouTube, χρησιμοποιεί ακριβώς αυτό τον διαχρονικό λόγο, αυτή τη φλογερή λαλιά, που τον διαφορίζει από τον ξύλινο λόγο των συγχρόνων του πολιτικών, από την συναισθηματική και πνευματική τους φτώχεια.

via Ομιλίες για την καρδιά και τον νου « βλέμμα

Όχι στην κοροϊδία των νέων για το ασφαλιστικό

Μπροστά στην επαπειλούμενη κατάρρευση τουλάχιστον 2 μεγάλων ασφαλιστικών ταμείων όπως ο Οργανισμός Ασφάλισης Ελευθέρων (!) Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ) και του Ταμείου Πρόνοιας των Δημοσίων Υπαλλήλων, το κράτος και το πολιτικό σύστημα της χώρας ευθέως μας κοροϊδεύει και μας κρύβει την αλήθεια. Μας κοροϊδεύει γιατί προσπαθεί να μας πείσει ότι τα μέτρα που παίρνει για το ασφαλιστικό μπορούν να δώσουν λύση. Όλοι ξέρουμε ότι αυτό δεν είναι αλήθεια, διότι τα μέτρα απλώς μεταφέρουν το πρόβλημα κατά μερικά χρόνια αργότερα. Όλοι ξέρουμε ότι με βάση τα δημογραφικά δεδομένα στο μέλλον οι εργαζόμενοι θα είμαστε λιγότεροι από τους συνταξιούχους.

Μας κοροϊδεύει διότι φαίνεται ότι σε στιγμές κρίσης (όπως με τις τράπεζες σήμερα) μπορούν και αποφασίζουν να δανειστούν, εκτός δημοσιονομικών κανόνων. Τους πληροφορούμε λοιπόν ότι για εμάς τους νέους το ετοιμόρροπο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας αποτελεί ΣΗΜΕΡΑ μια τεράστια ΚΡΙΣΗ. Μία κρίση που απαιτεί τώρα ΑΛΛΑΓΗ, μια λέξη που τόσο ρηχά φρόντισαν κάποιοι να υιοθετήσουν εξ Αμερικής αλλά φρόντισαν να μην ασχοληθούν με το περιεχόμενό της – τουλάχιστον στο ασφαλιστικό. Έχοντας συναίσθηση των ευθυνών μας, δε μπορούμε να ζητούμε να δανειστεί το κράτος αλλά απαιτούμε μια άλλη πολιτική που να διασφαλίζει τις εισφορές μας στο μέλλον!

Κράτος και πολιτικό προσωπικό μας κρύβουν την αλήθεια ότι βασικός λόγος διατήρησης του υφιστάμενου συστήματος με τα κρατικά ελεγχόμενα ταμεία είναι το βόλεμα, σε έμμισθες ή αποζημιούμενες θέσεις, πολιτικών-κομματικών φίλων, συνδικαλιστών και κολλητών. Μας κρύβουν ότι βασικός λόγος της διατήρησης του υφιστάμενου συστήματος οικονομικής διαχείρισης των ταμείων για πολλά χρόνια είναι η συν-διαχείριση με άλλους οικονομικούς πόρους του κράτους προκειμένου να διασφαλίζεται μία, εκτός προϋπολογισμού, ευχέρεια χρηματοοικονομικών κινήσεων.

Τα κράτος και το σημερινό πολιτικό προσωπικό όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων θέλουν να ρίξουν το βάρος του ασφαλιστικού ζητήματος στις επόμενες δεκαετίες, για να γλιτώσουν τις δύσκολες, προς το κομματικό ακροατήριό τους, αποφάσεις σήμερα! Θέλουν να υποθηκεύσουν το μέλλον της σημερινής νέας γενιάς, διότι όταν θα έρθει η ώρα της δικής μας συνταξιοδότησης αυτοί δεν θα είναι πια μαζί μας!

Το κράτος και το πολιτικό προσωπικό μας κοροϊδεύουν όταν μας μιλάνε για οικονομίες κλίμακας και μείωση λειτουργικών δαπανών ως λύσεις στο υφιστάμενο σύστημα. Σημειώνω ότι τα έξοδα των ταμείων (συμπεριλαμβανομένων των αμοιβών και μισθών) δεν καλύπτονται από το κράτος αλλά από τις εισφορές μας! Με όσες ενοποιήσεις ταμείων έγιναν, και αυτής και της προηγούμενης κυβέρνησης, δεν παρατηρήθηκε πουθενά εξοικονόμηση πόρων αλλά αντίθετα η σπατάλη συνεχίστηκε. Στον τελευταίο μάλιστα ασφαλιστικό νόμο, ενώ κύριο επιχείρημα ήταν η μείωση των δαπανών, αποφασίστηκε το ευτράπελο: η ενοποίηση αφορά μόνο τον τίτλο των ταμείων, αλλά οι δομές του κάθε ταμείου παραμένουν ανεξάρτητες όπως πριν, ως οργανικές μονάδες του νέου ταμείου! Και μας κοροϊδεύουν διπλά, αφού αντί για εξοικονόμηση των πόρων, έστω στις αμοιβές των διοικήσεων, αποφασίζουν αύξηση των αποζημιώσεων και των αμοιβών του κομματικού στρατού που στελεχώνει τις διοικήσεις των ταμείων!

Το σημαντικότερο όμως που φοβούνται όλοι να παραδεχθούν είναι την νομική και πραγματική αλήθεια: με βάση την ασφαλιστική νομοθεσία οι εισφορές που αποδίδει ο καθένας μας στα ασφαλιστικά ταμεία (εργαζόμενοι, εργοδότες, αυταπασχολούμενοι κλπ) καθώς και οι περίφημοι «κοινωνικοί πόροι» (όπως το αγγελιόσημο) ανήκουν όχι στους ίδιους τους ασφαλισμένους αλλά στα ταμεία! Το σημερινό νομικό πλαίσιο στην πραγματικότητα αφαιρεί από τον καθένα μας τα χρήματα των εισφορών του. Κανένας δε μας διασφαλίζει ότι τα λεφτά που αποδίδουμε θα μπορέσουμε κάποτε να τα πάρουμε ως σύνταξη. Και το μόνο που τολμούν να πουν είναι ότι οι συντάξεις είναι εγγυημένες από το κράτος. Αλλά αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα, με βάση τις δημοσιονομικές κατευθύνσεις, σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα… Καταλάβατε; Τα χρήματά μας δε μας ανήκουν! Και κανείς δεν έχει την τόλμη να το παραδεχθεί ευθέως!

Οι νέοι της χώρας σήμερα θέλουμε απλά να μην είμαστε οι μόνοι που θα επωμιστούμε το κόστος (οικονομικό και κοινωνικό) των βέβαια επερχόμενων αλλαγών και των σημερινών καθυστερήσεων. Ειδικά όταν οι προηγούμενες γενιές χρησιμοποίησαν το υπάρχον σύστημα, δε γίνεται τις όποιες λάθος επιλογές να τις χρεωθούν οι γενιές που έρχονται, διότι ευθύνονται κατά τεκμήριο λιγότερο. Δεν είναι δυνατό στο μέλλον οι σημερινοί νέοι να αναλάβουν το σύνολο των συνταξιοδοτικών υποχρεώσεων των μεγαλύτερων ηλικιακά, καθώς η αναλογία εργαζομένων – συνταξιούχων θα είναι για εμάς δυσμενέστατη. Οι λύσεις που θα συζητηθούν και θα πρέπει ΤΩΡΑ να προκριθούν, οφείλουν να δίνουν οπωσδήποτε μακρόχρονη προοπτική στο ασφαλιστικό σύστημα, που θα περιλαμβάνει σενάρια και λύσεις για τα επόμενα τουλάχιστον 40-50 χρόνια και όχι απλές διαχειριστικές λύσεις για τα επόμενα 15-20 χρόνια, όπου θα ξανακληθούμε εμείς οι ίδιοι να αποφασίσουμε τότε επώδυνες λύσεις σε ένα ακόμη πιο δύσκολο πλαίσιο. Και είναι φυσικά απαραίτητο, οι όποιες αναλυτικές και τεκμηριωμένες προτάσεις γίνουν, να περιλαμβάνουν σενάρια και προβολές (με τα σημερινά δεδομένα βέβαια) για την εποχή που οι σημερινοί νέοι θα είναι ώριμοι και κοντά σε συντάξιμη ηλικία.

Είναι μάλλον αυτονόητο ότι αν το κράτος θέλει να εγγυηθεί τις συντάξεις σε ένα σάπιο και ετοιμόρροπο ασφαλιστικό σύστημα μπορεί να το κάνει. Αλλά όχι εις βάρος των νέων. Αντί να μεταθέτει τις υποχρεώσεις που θέλει να αναλάβει για αργότερα, ας το κάνει τώρα (έστω με έναν χρονικό ορίζοντα). Ας αναλάβει τις μαύρες τρύπες και ας αποφασίσουμε με έναν σοβαρό και τεκμηριωμένο διάλογο ένα βιώσιμο με βάση τα δημογραφικά δεδομένα σύστημα. Ένα σύστημα που θα διασφαλίζει ότι ο καθένας μας θα μπορεί να γευθεί το προϊόν του κόπου και του μόχθου του.

Ας αντικαταστήσουμε το σημερινό ασφαλιστικό σύστημα με ένα μεικτό σύστημα που θα διασφαλίζει μακροπρόθεσμα τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος. Ένα τέτοιο νέο μεικτό σύστημα ασφάλισης θα μπορούσε να βασίζεται σε δύο πυλώνες όπου ο καθένας μας θα συμμετείχε, έναν αναδιανεμητικό και έναν κεφαλαιοποιητικό. Ο αναδιανεμητικός πυλώνας θα αφορούσε ένα υποχρεωτικό δημόσιο πρόγραμμα συνταξιοδότησης με στόχο την ανακατανομή του εισοδήματος υπέρ των οικονομικά ασθενέστερων, διασφαλίζοντας μια ελάχιστη εγγυημένη σύνταξη για όλους τους Έλληνες πολίτες ανεξάρτητα προηγούμενου εργάσιμου βίου και εισφορών. Ο κεφαλαιοποιητικός πυλώνας θα αφορούσε ιδιωτικά (ή ημι-κρατικά για μια μεταβατική περίοδο) συνταξιοδοτικά προγράμματα, υποχρεωτικά για το σύνολο των εργαζομένων, τα οποία θα στηρίζονται στις αρχές της ανταποδοτικότητας, του ανταγωνισμού και της ατομικής ευθύνης.

Επιτέλους ας σταματήσει το ψέμα, η υποκρισία και η κοροϊδία! Ας κάνουμε μια σοβαρή και τεκμηριωμένη συζήτηση και ας πάρουμε αποφάσεις που θα δίνουν πραγματικές λύσεις. Φτάνει πια η εξυπηρέτηση συμφερόντων και το βόλεμα. Οι ανάγκες είναι επιτακτικές και χρειάζονται λύσεις. Είμαστε το παρόν και μέλλον – και το μέλλον δεν μπορεί να περιμένει…

Θοδωρής Καραουλάνης

Αντιπρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Νεολαίας και ιδρυτικό μέλος της Φιλελεύθερης Συμμαχίας

Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε:

Στο e-rooster (http://e-rooster.gr/11/2008/1011)

Στο press-gr (http://press-gr.blogspot.com/2008/11/blog-post_08.html)

Στο troktiko (http://troktiko.blogspot.com/2008/11/blog-post_5072.html)

Στη Φιλελεύθερη Αθήνα (http://athina.greekliberals.net/0010000006)

Στη Φιλελεύθερη Αττική (http://attiki.greekliberals.net/0010000062)

Στη Φιλελεύθερη Ρούμελη (http://stereaellada.greekliberals.net/0010000026)

Obama’s Seven Lessons for Radical Innovators – Umair Haque

The most critical part of the story is the organization Obama built. Though conservatives are still arguing that Obama has little executive experience, nothing could be further from the truth.

Barack Obama is one of the most radical management innovators in the world today. Obama's team built something truly world-changing: a new kind of political organization for the 21st century. It differs from yesterday's political organizations as much as Google and Threadless differ from yesterday's corporations: all are a tiny handful of truly new, 21st century institutions in the world today.

via Obama’s Seven Lessons for Radical Innovators – Umair Haque

Arianna Huffington: I’m Ready to Declare a Winner in the 2008 Race

all the arguments have been made. And I am ready to declare a winner in the 2008 race.

The Internet. (The other winner will have to wait until Tuesday night).

From the way campaigns connect to supporters, to the way those campaigns are covered, to the way voters decide who to vote for, 2008 has delivered the first truly 21st century presidential race. And election night promises to fortify the Internet's victory.

via Arianna Huffington: I’m Ready to Declare a Winner in the 2008 Race

The ’08 Race – A Sea Change for Politics as We Know It – NYTimes.com

It has rewritten the rules on how to reach voters, raise money, organize supporters, manage the news media, track and mold public opinion, and wage — and withstand — political attacks, including many carried by blogs that did not exist four years ago. It has challenged the consensus view of the American electoral battleground,

via The ’08 Race – A Sea Change for Politics as We Know It – NYTimes.com

Γιατί θέλω τον Obama για πρόεδρο των ΗΠΑ

Κάποιοι φίλοι με ρωτάνε γιατί υποστηρίζω από τους προκριματικούς ακόμη τον Barack Obama για πρόεδρο των ΗΠΑ, γιατί επιμένω ότι πρέπει να εκλεγεί πρόεδρος. Νομίζω ότι πρέπει να παραθέσω τους λόγους που με έκαναν να επιλέξω. Άλλωστε η πολιτική είναι πάντα μια τέχνη των επιλογών….

Θέλω Obama γιατί δε θέλω να υπάρχουν οι φυλακές του Γκουαντάναμο.

Θέλω Obama γιατί ήρθε η ώρα να εκλεγεί Πρόεδρος των ΗΠΑ ένας μη-τυπικός Αμερικάνος.

Θέλω Obama γιατί συμβολίζει το αμερικάνικο όνειρο στη σύγχρονή του εκδοχή, όλα αυτά για τα οποία κάποιοι λίγοι Έλληνες θαυμάζουμε το αμερικάνικό σύστημα και τρόπο ζωής.

Θέλω Obama γιατί ήρθε η ώρα να δικαιωθούν με την προεδρική εκλογή οι αγώνες για τα ανθρώπινα, ατομικά και πολιτικά δικαιώματα του προηγούμενου αιώνα.

Θέλω Obama γιατί με έχει ενθουσιάσει η συμμετοχή των πολιτών που τον υποστηρίζουν.

Θέλω Obama γιατί επέλεξε τον δύσκολο δρόμο της χρηματοδότησης χωρίς τη συμμετοχή του κράτους στις δαπάνες.

Θέλω Obama γιατί μας έδειξε έναν νέο τρόπο πολιτεύεσθαι, μετριοπαθή, σύγχρονο, ηλεκτρονικό.

Θέλω Obama γιατί έχει καλή ομάδα, μου αρέσει ο Biden και με αυτήν την επιλογή έδειξε ότι ξέρει να παίρνει αποφάσεις.

Θέλω Obama γιατί χρειαζόμαστε τις ΗΠΑ μέρος του διεθνούς δικαίου και στυλοβάτη των διεθνών οργανισμών.

Θέλω Obama γιατί θαυμάζω τους αυτοδημιούργητους ανθρώπους.

Θέλω Obama γιατί θαυμάζω την πορεία της ζωής του.

Θέλω Obama γιατί με κάνει να πιστεύω ότι έχει συνολικότερη εικόνα του κόσμου.

Θέλω Obama γιατί πρέπει να μπει ένα τέρμα στις ιδεοληψίες των νεοσυντηρητικών.

Θέλω Obama γιατί υποστηρίζει τα αυτονόητα πολιτικά και ατομικά δικαιώματα.

Θέλω Obama γιατί πιστεύω στο αμερικάνικο θεσμικό σύστημα και χρειάζεται Δημοκρατικός Πρόεδρος στον ορισμό των νέων μελών του Ανωτάτου Δικαστηρίου.

Θέλω Obama γιατί σε περιόδους κρίσης οι φονταμενταλιστές οποιασδήποτε ιδεολογίας είναι επικίνδυνοι.

Θέλω Obama γιατί οι βιαστές της απελευθέρωσης των αγορών πρέπει να τιμωρηθούν.

Θέλω Obama γιατί ο κρατισμός των νεοσυντηρητικών οδήγησε μια ακμαία οικονομία στην κρίση.

Θέλω Obama γιατί ο παρεοκρατικός καπιταλισμός της διοίκησης Μπους είναι η χειρότερη μορφή παρέμβασης στην αγορά, μια σύγχρονη απωθητική μορφή φεουδαρχίας.

Θέλω Obama γιατί πιστεύω στην αξία και τη δυναμική των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και των εταιρικών κολοσσών.

Θέλω Obama γιατί φοβάμαι την εκδοχή κεντρικού σχεδιασμού και ποδηγέτησης της αγοράς που υπηρέτησαν οι νεοσυντηρητικοί.

Θέλω Obama γιατί πιστεύω ότι δουλειά του κράτους είναι να ασχολείται μόνο με αυτά που πραγματικά οφείλει να κάνει: να παρέχει ασφάλεια, δικαιοσύνη και ίσες ευκαιρίες, ενώ θα φροντίζει για ένα ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης αυτών που έχουν πραγματικά ανάγκη.

Θέλω Obama γιατί αυτό που χρειάζεται ένα κράτος είναι να βάζει κανόνες – και το ίδιο να τους ακολουθεί πρώτο από όλους.

Θέλω Obama γιατί ελπίζω κάποια στιγμή να καταργηθεί ο Patriot Act, να ξαναγίνουν οι ΗΠΑ εκείνο το θεσμικό σύστημα που κάποτε θαυμάζαμε.

Και…

Τέλος θέλω Obama γιατί αν κερδίσει νομίζω ότι θα είναι ό,τι πιο κοντινό στην καλύτερη αμερικάνικη διοίκηση ever: Bartlet Administration!

Ναι, φοβάμαι ότι μπορεί ο Obama με τους Δημοκρατικούς να ακολουθήσουν μια οικονομική πολιτική που δε θα συμφωνώ, όμως ελπίζω στις δυνατότητες της αμερικάνικης κοινωνίας να μην επιτρέψει το πισωγύρισμα. Φοβάμαι όμως πολύ περισσότερο τον ΜακΚέην και τους (νέο)συντηρητικούς, ενώ δε θα υποστήριζα ποτέ τον Nader. Επίσης δεν υπήρξα ποτέ μου libertarian, για να κάνω μια ελευθεριακή επιλογή.

Ναι η ζωή και η πολιτική αποτελούνται κυρίως από επιλογές: ναι δεν πιστεύω στα μονοκομματικά συστήματα εξουσίας. Αλλά μπροστά στο κίνδυνο των νεοσυντηρητικών, διαλέγω Obama.

Ναι, με φοβίζει ότι οι Δημοκρατικοί είναι πιθανόν να ελέγχουν όλες τις εξουσίες. Αλλά δεν νομίζω ότι αυτοί οι φόβοι θα επαληθευθούν.

Και ναι, χρειάζεται στις ΗΠΑ αλλαγή!

Οι Νέοι πολεμούν τη διαφθορά για να εξασφαλίσουν το μέλλον τους

Το Εθνικό Συμβούλιο Νεολαίας και η ΜΚΟ Διεθνής Διαφάνεια – Ελλάς, διοργανώνουν από κοινού εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών την Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2008 (18:00 – 21:00) με θέμα:

«Οι Νέοι πολεμούν τη διαφθορά για να εξασφαλίσουν το μέλλον τους»

Οι νέοι επηρεάζονται από το κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο ζουν. Υιοθετούν τις αρχές και τις αξίες του. Παράλληλα, όμως το κοινωνικό περιβάλλον αποκτά την ταυτότητα και τα χαρακτηριστικά που του δίνουν οι άνθρωποι που ζουν σ’ αυτό. Η Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Διεθνής Διαφάνεια Ελλάς» πιστεύει ότι αυτή η διαδραστική σχέση είναι που επιτάσσει την ανάδειξη των ΝΕΩΝ σε ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ του αγώνα για την καταπολέμηση της διαφθοράς. Κατά συνέπεια, οι «νέοι του σήμερα» μεγαλώνοντας στο σύγχρονο κοινωνικό περιβάλλον και βιώνοντας τη σύγχρονη καθημερινότητα, στην οποία είναι έκδηλα τα φαινόμενα διαφθοράς, είναι βέβαιο ότι θα αποτελέσουν τους «πολίτες του αύριο» που δεν θα επιτρέψουν τη διαιώνιση των εν λόγω φαινομένων. Άλλωστε το Εθνικό Συμβούλιο Νεολαίας στο πρόσφατο συνέδριο του αποφάσισε να συμμετέχει ενεργά στην πρωτοβουλία της «Ανοικτής Κοινωνικής Συμμαχίας για την Καταπολέμηση της Διαφθοράς», να αναλάβει δράση για την προώθηση της αλλαγής νοοτροπίας στο ζήτημα αυτό και να εστιάσει σε θέματα εκπαίδευσης, κυρίως μη – τυπικής, για την καταπολέμηση της διαφθοράς και την προώθηση της διαφάνειας. Σε αυτό το πλαίσιο η Διεθνής Διαφάνεια- Ελλάς & το Εθνικό Συμβούλιο Νεολαίας, τοποθετούν τους ΝΕΟΥΣ στην πρώτη γραμμή του αγώνα για τη καταπολέμηση της διαφθοράς και τους δίνει τη δυνατότητα να εγκαινιάσουν τον διάλογο που θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο της 13ης Παγκόσμιας Συνδιάσκεψης κατά της Διαφθοράς.

Στην εκδήλωση έχουν προσκληθεί ως ομιλητές εκπρόσωποι της κυβέρνησης, των κομμάτων του κοινοβουλίου και της κοινωνίας των πολιτών.

Η συμμετοχή των νέων, των οργανώσεων νέων και της κοινωνίας των πολιτών στη συζήτηση που θα ακολουθήσει κάθε τοποθέτησης των ομιλητών είναι σημαντική, δεδομένου ότι με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουμε να μεταδώσουμε τη θέλησή μας για καταπολέμηση της διαφθοράς και θα καταδείξουμε με ζωντανό λόγο και νεανικό παλμό το ενδιαφέρον μας και τη δέσμευσή μας.

«Οι Νέοι πολεμούν τη διαφθορά για να εξασφαλίσουν το μέλλον τους»

Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2008
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Πρόγραμμα

18:00 – 18:30
Αντρέας Λυκουρέντζος, Υφυπουργός Παιδείας
Παντελής Σκλιάς, Γεν. Γραμματέας Νέας Γενιάς
Βασιλική Θεοδοσίου, Γεν. Γραμματέας της ΜΚΟ «Διεθνής Διαφάνεια- Ελλάς»
Γιώργος Στασινός, Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Νεολαίας
Geo Sung Kim, μέλος του ΔΣ της «Διεθνής Διαφάνεια»

18:30 – 19:30 Διαφθορά & Αγορά Εργασίας
Λευτέρης Αυγενάκης, βουλευτής Ν.Δ.
Εύα Καϊλή, βουλευτής ΠΑΣΟΚ
Θέμης Παπαδημόπουλος, Jade Hellas & opencoffee.gr

19:30 – 19:45 Διάλειμμα

19:45 – 21:00 Διαφθορά & Εκπαίδευση
Μιχάλης Κατρίνης, βουλευτής ΠΑΣΟΚ
Θάνος Πλεύρης, βουλευτής ΛΑΟΣ
Χρήστος Σταϊκούρας, βουλευτής ΝΔ
Άγγελος Συρίγος, Ειδικός Γραμματέας Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης

21:00 -21:15 Συμπεράσματα

Η ωραία Ελενίτσα στα “Ονόματα”

Τη λάτρευε ο μπαμπάς μου την Ελένη Βλάχου. Όταν λέω πως τη λάτρευε, εννοώ πως τη λάτρευε. Διάβαζε ό,τι υπέγραφε εκείνη στην “Καθημερινή”, σχεδόν εκστατικά. Κάποια πρωϊνά κι ενώ ξυριζόταν, με έβαζε να του διαβάζω το κύριο άρθρο της εφημερίδας. Καθόμουν τότε…

via Αθήναιου Βορβορυγμοί » Blog Archive » “Ονόματα”

Διαβάστε το σχόλιο της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου, του γνωστού μας Αθήναιου, για τη δημοσίευση του νέου διηγήματός της «Η ωραία Ελενίτσα» που περιλαμβάνεται στη συλλογή «Ονόματα – Δεκατέσσερις Ιστορίες» (εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ) που μόλις κυκλοφόρησε.

Με τη Βίβιαν διαφωνώ σε πολλά, αλλά απολαμβάνω να τη διαβάζω είτε στο διαδίκτυο είτε στο χαρτί, είτε με εκνευρίζει είτε με κάνει να κουνώ συγκαταβατικά το κεφάλι. Τις περισσότερες δε φορές με τσαντίζει – πραγματικά – ο τρόπος που επιλέγει να πει την άποψή της. Βέβαια από όσα έχω καταλάβει και μου έχει γράψει, και εγώ αντίστοιχα συναισθήματα και σκέψεις της προκαλώ, όταν συζητούμε, οπότε…

Είμαι όμως σίγουρος ότι η Βίβιαν έχει γράψει ένα πραγματικά ξεχωριστό διήγημα για τη μεγάλη κυρία Ελένη Βλάχου! Στο βιβλίο λοιπόν η ουσία, που περιλαμβάνει 14 πολύ ενδιαφέρουσες ιστορίες, 14 διαφορετικών συγγραφέων για 14 διαφορετικά πρόσωπα…

Πέφτει η ΝΔ « INDIBLOG

«Απρίλη εκλογές και αλλαγή Κυβέρνησης, είναι η πρόβλεψη του Indiblog.

Γαλάζια αγόρια και κορίτσια εγώ σας προειδοποίησα.

Από εδώ και πέρα ΔΕΝ υπάρχει η δικαιολογία “δεν ήξερα, δεν το είχα σκεφτεί”

via Πέφτει η ΝΔ « INDIBLOG

Το indiblog μας αναλύει σύντομα και περιεκτικά γιατί η ΝΔ είναι σε πορεία πτώσης. Δίνει μεν έμφαση σε θέμα της Μπουγατσαδούπολης, αλλά έχει γενική ισχύ. Για όσους έχουν στοιχειώδεις γνώσεις της κοινωνικής πραγματικότητας της χώρας και ξέρουν τις πολιτικές παραδόσεις της χώρας, θα αντιληφθούν ότι έχει δίκιο…

ΥΓ: πάντως μέχρι να γίνουν εκλογές, σημειώστε ότι ο ανασχηματισμός είναι ήδη προ των πυλών. Η απόφαση έχει ληφθεί και συζητούν τη σύνθεση της κυβέρνησης. Θέλουν να δώσουν ευρύτερο πολιτικό νόημα στις αλλαγές, αλλά δεν ξέρω αν θα τους βγει. Θέλουν να δώσουν και πάλι ένα «μεταρρυθμιστικό-φιλελεύθερο» touch, αλλά πώς;

Ο ανασχηματισμός δεν είναι εκτίμηση, είναι διασταυρωμένη – από τρεις πλευρές, πληροφορία…

ΕΝΑΡΘΡΗ ΚΡΑΥΓΗ: Κανείς άλλος για μήνυση;

Η βιομηχανία των μηνύσεων αφενός μεν ευτελίζει τη Δικαιοσύνη, αφετέρου δε διαιωνίζει το βαθύτερο και διαρκέστερο πρόβλημα της ελλαδικής κοινωνίας: την έλλειψη εμπιστοσύνης σε θεσμούς και θεσμοποιημένες διαδικασίες. Η αχαλίνωτη κατάθεση μηνύσεων για πολιτικά-διοκητικά θέματα αποδυναμώνει τη δημόσια σφαίρα και το δημόσιο λόγο που τη συνέχει.

via ΕΝΑΡΘΡΗ ΚΡΑΥΓΗ: Κανείς άλλος για μήνυση;

Αξίζει να διαβάσετε το επίκαιρο και πολύ εύστοχο άρθρο του Χαρίδημου Τσούκα για ένα από τα μεγαλύτερα – κατ’ εμέ – προβλήματα που ταλανίζει αυτόν τον τόπο.

παραπλάνησαν την Βουλή Αλογοσκούφης και Παπαθανασίου με την σύμβαση της Microsoft « Στέφανος Ν. Παπανώτας

Παραπλάνησαν συνειδητά την Ελληνική Βουλή οι αρμόδιοι υπουργοί κκ. Aλογοσκούφης και Παπαθανασίου όταν δήλωναν ψευδώς, κατά τις συνεδριάσεις της 22 Ιουνίου 2007 και 24 Ιανουαρίου 2008, ότι ζήτησαν και έλαβαν σχετική έγκριση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης με την εταιρεία Microsoft!

via παραπλάνησαν την Βουλή Αλογοσκούφης και Παπαθανασίου με την σύμβαση της Microsoft « Στέφανος Ν. Παπανώτας

Γειά σου Σταύρο Δαϊλάκη!

Όπως έγραψα και στο προφίλ μου στο facebook:

πρώτα τον διαγράφεις και μετά του ζητάς παραίτηση; Από τί; Αφού δεν είναι πλέον μέλος της ΚΟ της ΝΔ…

Nα τον εκθέσουν; Περισσότερο από όσο τον εξέθεσαν (στον κόσμο της ΝΔ) με τη διαγραφή; Αν ήθελαν αυτό, έπρεπε πρώτα να του ζητήσουν παραίτηση και -αν δεν… – να τον διαγράψουν. Από τον πολιτικό γίγαντα Τραγάκη είπει η κοινή λογική και περισσεύει η ποδοσφαιρική… Πρώτος μάγκας τώρα ο Δαϊλάκης. Και εγώ στη θέση του ίδιο θα έκανα, έτσι από τσαντίλα!

Στο κάτω-κάτω της γραφής, τί έγινε με τον Δαϊλάκη; Είπε την άποψή του για την ποιότητα στελεχών της Κυβέρνησης, όπως ένας Υπουργός ή ο διευθυντής του Γραφείου του Πρωθυπουργού. Αν διαβάζουμε το ίδιο Σύνταγμα, η νομοθετική εξουσία έχει δικαίωμα ελέγχου της εκτελεστικής… Μη μιλήσω για την ελευθερία άποψης του βουλευτή…

Ο λαός ήδη μίλησε: Δεν πάμε να ψηφίσουμε Γιωργάκη και Κωστάκη, για αρχηγό μας θέλουμε τον Σταύρο Δαϊλάκη!!!

Ανοικτή Κοινωνική Συμμαχία Ακεραιότητας και Διαφάνειας

Η «Ανοικτή Κοινωνική Συμμαχία Ακεραιότητας και Διαφάνειας» είναι μια πρωτοβουλία της οργάνωσης «Διεθνής Διαφάνεια – Ελλάς» για την Ελλάδα του αύριο, ώστε οι ενεργοί πολίτες θα εκφράσουν δημιουργικά και ελεύθερα τις απόψεις τους, αντιδρώντας στη διαφθορά. Κανείς πλέον δεν μπορεί να αποφύγει την παραδοχή ότι η διαφθορά στην Ελλάδα είναι ευρύτατα διαδεδομένη ως πρακτική αλλά και εθιμοτυπικά εδραιωμένη ως νοοτροπία. Η διαπίστωση αυτή αποτελεί πλέον κοινό τόπο κάθε πολίτη.

Η χώρα μας είναι πια αμετάκλητα ενταγμένη στον αναπτυγμένο κόσμο, με θεσμούς δημοκρατίας και δικαίου, και δεν δικαιολογείται το έλλειμμα νομιμότητας. Η προσπάθεια μας αποσκοπεί στη συστηματική αποτροπή και εξουδετέρωση της διαφθοράς σε κάθε της έκφανση. Η ανάγκη αυτή έχει λάβει επείγοντα χαρακτήρα ώστε να αναδειχθούν τα δημιουργικά και πρωτοποριακά στοιχεία της κοινωνίας, που προάγουν τόσο την ανάπτυξη και ενδυναμώνουν τη συνοχή.

Ζητούμενο είναι να προωθηθούν θεσμικές μεταρρυθμίσεις και να διασφαλιστεί η αταλάντευτη θέληση και η ουσιαστική συμβολή τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα, με την αρωγή της κοινωνίας των πολιτών, του πνευματικού κόσμου και του συνόλου των πολιτικών. Αυτό είναι το όραμα της ΔΔ-Ε για το κοινό μας μέλλον, μια νέα θεώρηση των παλιών πράξεων σε μια Ελλάδα ώριμη, πολιτισμένη, ανταγωνιστική. Οι πολίτες ήδη δεν είναι βουβοί· συμμετέχοντας στην Ανοικτή Κοινωνική Συμμαχία και τηρώντας τον «Δεκάλογο του Ενεργού Πολίτη κατά της Διαφθοράς», δεν θα είναι ούτε άβουλοι θεατές. Για την επίτευξη του στόχου μπορούν να πρωτοπορήσουν οι ηγετικοί φορείς της κοινωνίας, οικειοθελώς, ώστε η συμβολή τους να σηματοδοτήσει αυτό το βήμα προς το μέλλον, να καταστήσει τη χώρα ικανή να διαχειριστεί τους πόρους της και να αυξήσει τον εθνικό της πλούτο προς όφελος της ανάπτυξης και της ευημερίας.

Η καταπολέμηση της διαφθοράς συστηματοποιείται σε τρεις κύριους άξονες: στον πολιτικό τομέα, στον τομέα δημόσιας διοίκησης και στον ιδιωτικό τομέα.

Ο πρώτος άξονας περιλαμβάνει τους πολιτικούς – και με τον γενικό αυτό όρο εννοούμε τα κόμματα και τα κομματικά στελέχη, τους βουλευτές, τα μέλη της κυβέρνησης αλλά και τα πολιτικά διορισμένα στελέχη των υπουργείων. Οι πολιτικοί καλούνται να υιοθετήσουν μια σειρά από δεοντολογικές συμπεριφορές που θα ενισχύουν την αξιοπιστία τους.

Ο δεύτερος άξονας στον οποίο απαιτούνται μεταρρυθμίσεις για την καταπολέμηση της διαφθοράς είναι ο, υπό την ευρεία έννοια, δημόσιος χώρος. Περιλαμβάνει όλους τους εργαζομένους στις κυβερνητικές υπηρεσίες, στις δημόσιες επιχειρήσεις και στους Οργανισμούς Κοινής Ωφέλειας, από τους δόκιμους έως τους διευθυντές και γενικούς διευθυντές, αλλά και την Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης. Βασική επιδίωξη είναι η πλήρης θωράκιση του δημόσιου χώρου.

Σημαντική για τη γενικότερη αλλαγή νοοτροπίας είναι η «Εκπαίδευση για τη Διαφάνεια». Η ηλεκτρονική διακυβέρνηση, που στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες διασφαλίζει τη διαφάνεια, είναι προσιτή και εφικτή χάρη στην ευρυζωνικότητα.

Τέλος, στον τομέα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και επιχειρηματικότητας, η διαφθορά μπορεί να αποβεί επιζήμια για οποιαδήποτε επαγγελματική δραστηριότητα, ανασταλτική για τις επενδύσεις και τροχοπέδη για την ανάπτυξη. Ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να συμβάλει στην επίτευξη του στόχου, τη διαφανή και αξιοκρατική λειτουργία του, υιοθετώντας μέτρα και δεσμεύσεις.

Η Διεθνής Διαφάνεια – Ελλάς προσκαλεί τους υγιείς κοινωνικούς και πολιτικούς φορείς να δηλώσουν την συμμετοχή τους στη Ανοικτή Κοινωνική Συμμαχία Ακεραιότητας και Διαφάνειας. Ήρθε η ώρα η διαφάνεια από ρητορική να γίνει καθημερινή πράξη. Η νομιμότητα είναι ανταποδοτική, ενώ η διαφθορά μάς πληρώνει με το ίδιο νόμισμα.

Αν θέλετε να λάβετε μέρος στην Ανοιχτή Κοινωνική Συμμαχία και να εφαρμόσετε τον Δεκάλογο του Πολίτη, στείλτε μήνυμα στη Διεθνή Διαφάνεια – Ελλάς, πιέζοντας εδώ

Διαβάστε αναλυτικά τα πλήρη κείμενα:

Ο Δεκάλογος του Ενεργού Πολίτη

Ανοικτή Κοινωνική Συμμαχία

δημοσιεύθηκε ο δείκτης αντίληψης διαφοράς (CPI) 2008

Διεθνής Διαφάνεια Ελλάς – Παρουσίαση του CPI 2008.

Η Διεθνής Διαφάνεια διεξάγει κάθε χρόνο την έρευνα για την αντίληψη που υπάρχει σε κάθε χώρα σχετικά με την έκταση της διαφθοράς. Ο Δείκτης Αντίληψης της Διαφθοράς δημοσιεύεται από τη Διεθνή Διαφάνεια από το 1995 και βασίζεται σε έρευνες αναγνωρισμένων ιδιωτικών και διεθνών οργανισμών που διερευνούν την εκτίμηση που έχουν επιχειρηματίες, ακαδημαϊκοί και αναλυτές οικονομικών κινδύνων για χώρες όπου δραστηριοποιούνται. Πρόκειται για την πιο έγκυρη έρευνα αυτού του τύπου στην οποία το 2008 μετείχαν 11 ανεξάρτητα κέντρα με 13 διαφορετικές έρευνες.

Ο φετινός δείκτης της Διεθνούς Διαφάνειας (CPI 2008) βαθμολογεί την Ελλάδα με 4.7 βαθμούς. Η μέτρηση βασίστηκε σε 6 διαφορετικές έρευνες – μελέτες και έλαβε υπόψη της στοιχεία του 2008 (3 έρευνες) και του 2007 (3 έρευνες).

Η Ελλάδα σημειώνει ξανά βελτίωση στη βαθμολογία. Η Ελλάδα όμως με τη νέα βαθμολογία 4.7 στα 10 εξακολουθεί να βρίσκεται όχι μόνο στην τελευταία θέση ανάμεσα στα παλαιά 15 μέλη της Ε.Ε. αλλά και κάτω από τη βάση του 5, γεγονός που υποδεικνύει ότι η προσπάθεια βελτίωσης πρέπει να συνεχιστεί με ακόμα πιο έντονους ρυθμούς.

Η Διεθνής Διαφάνεια – Ελλάς επισημαίνει την άμεση ανάγκη η μάχη κατά της διαφθοράς να αποτελέσει κοινό παρονομαστή δράσης για όλες τις υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας αλλά και της πολιτικής. Κανείς δεν περισσεύει. Όλοι μαζί πρέπει να απομονώσουμε τα αποστήματα που δηλητηριάζουν την καθημερινότητά μας. Η συμμετοχή στην «Ανοικτή Κοινωνική Συμμαχία Ακεραιότητας και Διαφάνειας» μας κάνει πιο δυνατούς.

Η καλύτερη, αποτελεσματικότερη και δικαιότερη Δημόσια Διοίκηση και η απόλυτη εφαρμογή των νόμων πρέπει σταθερά να αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα της Κυβέρνησης και τη σταθερή διεκδίκηση της κοινωνίας.

Παρουσίαση CPI 2008

Πίνακας αποτελεσμάτων του CPI 2008

οι γάμοι είναι έγκυροι!

Κάλεσμα αλληλεγγύης.

Στις 2 Οκτώβρη εκδικάζεται στο πρωτοδικείο της Ρόδου η αγωγή ακύρωσης των γάμων των δυο ομόφυλων ζευγαριών.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία συμπαραστάθηκε εξαρχής σε όσους αγωνίζονται για την εξάλειψη των διακρίσεων σε βάρος συμπολιτών μας και υποστήριξε το σχετικό δικαίωμα των πολιτών του ίδιου φύλου να προχωρήσουν σε πολιτικό γάμο ενώπιον του δημάρχου της Τήλου τον περασμένο Μάϊο.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία, μαζί με άλλους φορείς, σας καλεί σε μια δημόσια εκδήλωση αλληλεγγύης για το αναφαίρετο δικαίωμα όλων στον πολιτικό γάμο την Δευτέρα 29 Σεπτέμβρη έξω από τη Βουλή των Ελλήνων στις 18.00.

Σας καλούμε να φωνάξουμε: «ΟΙ ΓΑΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΥΡΟΙ»

ΠΑΡΤΥ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ για το δικαστικό αγώνα: Παρασκευή 26 Σεπτέμβρη στο Στέκι Μεταναστών, Τσαμαδού 13, 23.00

Δεν έχουν δικαίωμα να καταργήσουν το αφορολόγητο και να αυξήσουν τους φόρους

Η ΝΔ εκλέχθηκε κυβέρνηση το 2004, υποσχόμενη στον Ελληνικό Λαό ένα φιλόδοξο πρόγραμμα διακυβέρνησης. Το 2007 ξανακέρδισε τις εκλογές με το ίδιο πρόγραμμα, υποσχόμενη στους πολίτες ότι θα ολοκληρώσει το έργο που δεν πρόλαβε στα πρώτα 3,5 χρόνια. Με το φορολογικό νομοσχέδιο που κατέθεσε στη Βουλή (και ήδη περνά από την αρμόδια Επιτροπή), η κυβέρνηση υπερβαίνει την εντολή της! Αυτό είναι σκάνδαλο, μεγαλύτερη από την … ίσως νοθεία στη Βουλή! Η κυβέρνηση ξεκάθαρα έχει υποσχεθεί άλλα στο οικονομικό της πρόγραμμα. Συγκεκριμένα σταχυολογώ:

«Tα τελευταία δέκα χρόνια η Eλλάδα αποδείχθηκε πρωταθλήτρια στην E.E. στην αύξηση των φορολογικών βαρών. Tα φορολογικά βάρη αυξήθηκαν 8 ποσοστιαίες μονάδες επί του AEΠ. H ταχεία όμως αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης της οικονομίας ζημιώνει την ανταγωνιστικότητα και αποθαρρύνει τις επενδύσεις. Aυτό σημαίνει χαμηλό ρυθμό ανάπτυξης και αδυναμία αύξησης των ευκαιριών απασχόλησης και μείωσης της ανεργίας.»

«Aντί το κράτος να είναι αρωγός της ιδιωτικής οικονομίας και της επιχειρηματικής πρωτοβουλίας, έχει εξελιχθεί σε χειραγωγό και δυνάστη της. Tα τεράστια φορολογικά βάρη που επιβάλλει, στερούν τους αναγκαίους πόρους που χρειάζονται για επενδύσεις και ανάπτυξη. Όμως, τα κυριότερα εμπόδια στην επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις συνιστούν η γραφειοκρατία, οι άσκοποι ρυθμιστικοί κανόνες, η πολυνομία, η αδιαφάνεια, η διαπλοκή και κυρίως η εκτεταμένη διαφθορά. Mε τέτοιο κράτος και με τέτοια δημόσια διοίκηση, η ελληνική οικονομία θα μένει πάντα σε θέση ουραγού.»

«Tι αλλάζει στις πολιτικές για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας…

Mείωση φορολογικών συντελεστών στη φορολογία των επιχειρήσεων»

«Τι αλλάζει στις πολιτικές για την ενθάρρυνσης της επιχειρηματικότητας…

Διατήρηση σταθερού ανταγωνιστικού φορολογικού συστήματος και πλαισίου λειτουργίας των επιχειρήσεων, ώστε οι επενδυτές να γνωρίζουν εξαρχής τους όρους και τους κανόνες που διέπουν την επένδυση»

(Σημ.: τα bold είναι από το πρόγραμμα της ΝΔ)

Πουθενά στο κυβερνητικό πρόγραμμα της ΝΔ δεν γίνεται αναφορά για αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης των ελεύθερων επαγγελματιών και των μικρομεσαίων. Δεν υπάρχει ούτε καν μια σχετική νύξη που να επιτρέπει να πουν ότι «εμείς το είχαμε ακροθιγώς αναφέρει, δεν ήταν στις προθέσεις μας, τα πραγματικά δεδομένα της οικονομίας…».

Για μια ακόμη φορά η κυβέρνηση της ΝΔ είναι ανακόλουθη. Έχει υπερβεί την εντολή που τις ανέθεσε ο Ελληνικός Λαός. Οι πολίτες δεν επέλεξαν απλώς κόμμα ή πρόσωπα, επέλεξαν συγκεκριμένες πολιτικές. Η ΝΔ άλλες πολιτικές υποσχέθηκε, άλλες εφαρμόζει! Καιρός να καταθέσει της εντολή που έλαβε στους πολίτες, σε εμάς, για να αποφασίσουμε ποιος είναι κατάλληλος να οδηγήσει την πορεία μας στο Αύριο!

συμμετέχω στην καμπάνια «Δημόσια Δεδομένα, Δικά μας Δεδομένα»

Ο Δημόσιος Τομέας (κρατικοί οργανισμοί, ΟΤΑ, ρυθμιστικές αρχές) σήμερα συλλέγει, παράγει, αναπαράγει και μεταδίδει ένα μεγάλο εύρος από πληροφορίες σε πολλούς τομείς της δημόσιας κοινωνικής, οικονομικής, μορφωτικής δραστηριότητας. Ο τεράστιος όγκος των δεδομένων αυτών, κατά το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του, είτε δεν είναι προσβάσιμος από τους πολίτες, είτε διατίθεται με τρόπους που δεν ευνοούν ή εμποδίζουν την επεξεργασία του.

Η πρωτοβουλία 4Δ (Δημόσια Δεδομένα, Δικά μας Δεδομένα) φιλοδοξεί να αναδείξει την αναγκαιότητα παροχής από τους Δημόσιους φορείς πλήρους πρόσβασης στα δεδομένα που διαθέτουν και να κινητοποιήσει πολίτες και πολιτικό προσωπικό για την επίτευξη αυτού του σκοπού.

Τέτοια δεδομένα ενδεικτικά είναι:

* Ισχύοντες νόμοι και εγκύκλιοι
* Δημόσιες Δαπάνες (στενός και ευρύτερος δημόσιος τομέας, ΟΤΑ)
* Πηγές Δημόσιων Εσόδων
* Στοιχεία Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας
* Στοιχεία παραβατικότητας / εγκληματικότητας
* Εκπαιδευτικά δεδομένα (συμμετοχή στα επίπεδα της εκπαίδευσης, απόφοιτοι ανά κλάδο, διδακτικές ώρες ανά σχολείο, στατιστικά μαθητικής απόδοσης)
* Πρωτογενή ερευνητικά δεδομένα από έρευνες που διενεργούν Πανεπιστήμια, ερευνητικά ιδρύματα του ευρύτερου δημόσιου τομέα καθώς επίσης και από εκείνες που διεξάγουν εταιρίες δημοσκοπήσεων για λογαριασμό του δημοσίου.
* Στοιχεία για την δικαστική λειτουργία (αριθμός δικών, αναβολές, χρόνος μέχρι την τελεσιδικία, καταδικές-προς-αθωώσεις, αδικήματα, προφυλακίσεις, αναστολές)
* Στοιχεία σχετιζόμενα με την δημόσια υγεία (εισαγωγές, ασθένειες, πληρότητες κοινών κλινών και κλινών εντατικής θεραπείας, θνησιμότητες, διαμεταγωγές, κλήσεις ΕΚΑΒ, χρόνοι απόκρισης κλπ)
* Στοιχεία σχετικά με τις πυρκαγιές
* Φωτογραφικά ή άλλα ιστορικά αρχεία τα οποία μπορούν να διατεθούν στο κοινό χωρίς περιορισμούς copyright.

Η διαθεσιμότητα των δεδομένων για πρόσβαση και επεξεργασία από τον καθένα, δεν είναι μόνο ζήτημα αρχής, αλλά συνεπάγεται σημαντικότατες ωφέλειες:

* Απαντάται με αποτελεσματικό τρόπο το αίτημα για Διαφάνεια το οποίο αποτελεί κρίσιμο ζήτημα δημοκρατίας
* Διευκολύνεται και προάγεται η Έρευνα
* Δημουργούνται συνθήκες για την ανάπτυξη της Καινοτομίας και την δημιουργία υπηρεσιών που απαντούν στις ανάγκες των πολιτών
* Διευκολύνεται ο έλεγχος της εξουσίας από τους πολίτες και αρχίζει να παράγεται πολιτική “από-τα-κάτω” (grassroots)

Η ευρωπαϊκή ένωση με την οδηγία της 2003/98/EC προτρέπει τα κράτη-μέλη να εργαστούν προς την κατεύθυνση αυτή, και ήδη η Βρετανία δίνει το παράδειγμα με ενδιαφέρουσες κυβερνητικές πρωτοβουλίες. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Οδηγία:

«Οι πληροφορίες του Δημόσιου Τομέα είναι ένα σημαντικό πρωτεύον υλικό για προϊόντα και υπηρεσίες ψηφιακού περιεχομένου και θα γίνει ακόμη πιο σημαντικό με τη σταδιακή ανάπτυξη ασύρματων υπηρεσιών περιεχομένου. Mε την ελεύθερη διάθεση και επαναχρησιμοποίηση των Δημόσιων Δεδομένων θα έχουμε πολύ μεγάλες δυνατότητες οι οποίες -μεταξύ άλλων- θα επιτρέψουν στις Ευρωπαϊκές επιχειρήσεις να εκμεταλλευθούν αυτές τις δυνατότητες, και να συμβάλουν σε μεγαλύτερη οικονομική πρόοδο και δημιουργία θέσεων εργασίας.»

Για την Ελλάδα, ειδικά σήμερα που βρίσκονται σε εξέλιξη τα έργα του προγράμματος “Κοινωνία της Πληροφορίας” για τον εκσυχρονισμό της πληροφορικής υποδομής των δημοσίων φορέων, το αίτημα για την προσβασιμότητα και δυνατότητα επεξεργασίας και επαναχρησιμοποίησης των Δημόσιων δεδομένων από τους πολίτες, είναι περισσότερο επίκαιρο από ποτέ.

Σας καλούμε να συνδράμετε τον στόχο αυτό με κάθε πρόσφορο τρόπο, ώστε να γίνουν τα Δημόσια Δεδομένα πραγματικά Δικά μας Δεδομένα.

Υπογράψτε την καμπάνια στην αντίστοιχη σελίδα.

ΥΓ: Οι bloggers που υποστηρίζουν την ιδέα του αιτήματος μπορούν ελεύθερα να αναδημοσιεύσουν το παραπάνω κείμενο

Δείτε το site της καμπάνιας: http://www.publicdata.gr/

ΥΓ.: Για την καμπάνια έμαθα από τον Νίκο και τον Σπύρο

Όχι νέοι φόροι ΙΙ: Φορολόγηση χωρίς λογοδοσία είναι κλοπή

Από το φίλο Φώτη Περλικό (και πρόεδρο της Φιλελεύθερης Συμμαχίας), πήρα το ακόλουθο μήνυμα, μέσω του group «όχι νέοι φόροι» που έφτιαξε στο facebook:

Με αφορμή τα νέα φορολογικά μέτρα που πήρε η κυβέρνηση για να καλύψει τα ελλείμματα της δικής της ανικανότητας, ας αναρωτηθούμε ως πολίτες, τί πληροφόρηση μας παρέχεται για το πού πάνε τα χρήματα των φόρων μας.

Έχει δικαίωμα ένα κράτος να απαιτεί φόρους από τους πολίτες (με την χρήση βίας μάλιστα και την απειλή στέρησης της ελευθερίας μας – φυλάκιση) χωρίς λογοδοτεί; Δηλαδή να παρουσιάζει αναλυτικά στοιχεία για το πού ξοδεύονται, τι επιδιώκεται να επιτευχθεί και για πόσο διάστημα και μετά την ολοκλήρωση της δράσης αναλυτική αναφορά του τι επιτεύχθηκε και με ποιο κόστος; Αν δεν τα κάνει αυτά μια κυβέρνηση, με τι στοιχεία καλούμαστε ως πολίτες να αξιολογήσουμε ήταν ή όχι επιτυχημένη στις επόμενες εκλογές;

Το θέμα της λογοδοσίας της φορολογίας δεν άπτεται μόνο της παραβίασης της σφαίρας της οικονομικής μας ελευθερίας, ούτε περιορίζεται στην συγκάλυψη της ανευθυνότητας της κρατικής διαχείρισης. Είναι ουσιαστική υποβάθμιση της δημοκρατίας μας και στέρηση της δυνατότητας του πολίτη να αξιολογεί και να κρίνει τις κυβερνήσεις του. Η δημόσια έκθεση των οικονομικών στοιχείων (με μόνη ενδεχόμενη επιφύλαξη, ότι άπτεται θεμάτων εθνικής ασφάλειας) είναι απαραίτητη προϋπόθεση και του οικονομικού και του πολιτικού φιλελευθερισμού.

Το ελληνικό κράτος δικαιούται να απαιτεί το εισόδημά μας και μάλιστα σε αυξανόμενα ποσοστά; Όπως έχει πολλές φορές καταγραφεί, το σύμπαν του Δημοσίου συνεχώς διαστέλλεται. Αποτελείται από χιλιάδες φορείς που ο καθένας από αυτούς εποπτεύει μια σειρά άλλων θυγατρικών. Αποτέλεσμα είναι να μη γνωρίζει το ελληνικό κράτος πόσους ακριβώς φορείς χρηματοδοτεί, ποιο είναι το έργο τους και τι αποτέλεσμα έχουν! Ο γαλαξίας αυτός περιλαμβάνει πάνω από 1.000 δήμους και κοινότητες, περισσότερους από 600 εποπτευόμενους φορείς υπουργείων και χιλιάδες θυγατρικές τους. Κατά την προσπάθεια απαρίθμησης των φορέων αυτών βρέθηκαν αρκετοί με ίδιο ή παρόμοιο αντικείμενο δραστηριότητας που εποπτεύονται από το ίδιο ή διαφορετικά υπουργεία. Το 2006, για πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία οι υπάλληλοι που εξαρτώνται από το Δημόσιο ξεπέρασαν το 1 εκατομμύριο!

Δεν είναι σε θέση να δώσει αναφορά στον πολίτη-φορολογούμενο για ποιό λόγο ζητάει τους φόρους του, τί του προσφέρει ως αντάλλαγμα για αυτούς, ποιος είναι ο μηχανισμός του, ούτε γιατί χρειάζεται έναν τέτοιο μηχανισμό. Το κράτος απαιτεί τους φόρους μας (με την απειλή της κρατικής βίας), όχι απλά αρνούμενο να δώσει τον παραμικρό λογαριασμό για αυτούς, αλλά αγνοώντας την κατάληξή τους και ουσιαστικά αδιαφορώντας αν έχουν ή όχι ουσιαστικό αποτέλεσμα στην ζωή των πολιτών που τους στερήθηκαν. Ως πολίτης και βαρύτατα φορολογούμενος, απαιτώ να ξέρω πού καταλήγουν οι φόροι μου, με ποιό μηχανισμό αξιοποιούνται και για ποιο λόγο. Ειδικά όταν ζω σε μια χώρα που έχει ήδη από τις βαρύτερες φορολογικές επιβαρύνσεις στην ΕΕ.

Αυτά οφείλουν να είναι διάφανα και δεδομένα. Από κει και πέρα μπορεί να ξεκινήσει η συζήτηση περί πολιτικής, επιλογών, αντίληψη του ρόλου του κράτους, ιδεολογίας κτλ. Χωρίς όμως την βάση των ξεκάθαρων στοιχείων καμία τέτοια συζήτηση δεν έχει ουσιαστικό νόημα. Κάθε γενικόλογη διακήρυξη, κάθε ευχολόγιο, κάθε πολιτική πρόταση που ζητάει περισσότερο κράτος ουσιαστικά νομιμοποιεί την υπάρχουσα κατάσταση κακοδιαχείρισης και σπατάλης (για να μην πω καταλήστευσης), εφόσον δεν συνοδεύεται από στοιχειώδη πρόνοια λογοδοσίας προς τον φορολογούμενο.

Κάτι τέτοιο φυσικά δεν έχει γίνει ποτέ στο ελληνικό κράτος με ευθύνη όλων όσων κυβέρνησαν ή κυβερνούν. Τα πάντα κρατούνται θολά, ώστε οι διαχειριστές της εξουσίας να έχουν εν λευκώ την διαχείριση του κρατικού πλούτου και των φόρων των πολιτών. Κυριαρχούν στην δημόσια συζήτηση γενικόλογες και αόριστες έννοιες και ιδέες, που νομιμοποιούν την άγρια φορολόγηση αλλά αποποιούνται κάθε ευθύνης για την τύχη των χρημάτων. Αν μια κυβέρνηση είχε την βούληση να μειώσει τις σπατάλες του Δημοσίου, το πρώτο που θα έκανε θα ήταν να δημοσιοποιήσει όλα τα οικονομικά στοιχεία, ώστε να δουν από πρώτο χέρι οι πολίτες πού πάνε τα λεφτά τους. Αυτό όμως θα έδενε τα χέρια της στο να εξυπηρετήσει την δική της κομματική πελατεία.

Αν υπήρχε η πολιτική βούληση για στοιχειώδη εξορθολογισμό των δαπανών, θα έπρεπε να αξιολογηθούν (και να επανεκτιμούνται σε τακτική βάση) όλες οι δράσεις που χρηματοδοτούνται από τον προϋπολογισμό. Αντίθετα, τώρα ότι εγγράφεται στον προϋπολογισμό είναι σχεδόν αδύνατο να βγει, φουσκώνοντάς τον διαρκώς χωρίς κανένα ποιοτικό έλεγχο της απόδοσης των χρησιμοποιούμενων χρημάτων. Και αυτή είναι μια κατάσταση που όλο το πολιτικό σύστημα ενισχύει.

Γι’αυτό απαιτείται ριζική αλλαγή στον τρόπο κατάρτισης, εκτέλεσης και ελέγχου του κρατικού προϋπολογισμού (κατάρτιση του κρατικού προϋπολογισμού με βάση τις προς χρηματοδότηση δραστηριότητες, δημιουργία θέσης Γενικού Διευθυντή κάθε υπουργείου προσωπικά υπόλογου για τη διαχείριση των κονδυλίων που του έχουν διατεθεί και υπεύθυνου για την εγκατάσταση σύγχρονων συστημάτων διαχείρισης και ελέγχου, δημιουργία υπηρεσιών εσωτερικού και εξωτερικού ελέγχου κλπ). Να υπάρχει συσχέτιση των δαπανών με συγκεκριμένες δράσεις και συγκεκριμένα αποτελέσματα, και να μπορεί με εύληπτο τρόπο να παρουσιάζονται δημόσια. Ώστε να υπάρχει ατομική ευθύνη, ορθολογισμός και λογοδοσία για την διαχείριση των κρατικών πόρων και μηχανισμοί ελέγχου και αξιολόγησής τους.

ΥΓ: το κείμενο μπορείτε να το σχολιάσετε στο e-rooster