Ώρα για ουσία, όχι για συμβολισμούς
Είναι ενθαρρυντικό που οι συμμετοχικές διαδικασίες αναπτύσσονται στις πολιτικές νεολαίες. Το δρόμο που χάραξαν κάποιοι ρομαντικοί πριν 15 χρόνια, βαδίζουν πλέον δυναμικά οι δύο μεγαλύτερες κομματικές νεολαίες. Με την εκλογή του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ και οργάνων την Νεολαίας ΠΑΣΟΚ από τη βάση, με ανοιχτές διαδικασίες, και την αντίστοιχη εκλογή Προέδρου της ΝΔ και τη σημερινή της ΟΝΝΕΔ, αυξάνεται η συμμετοχή των νέων στην πολιτική διαδικασία. Όμως το βήμα αυτό σήμερα δεν είναι πλέον αρκετό.
Επίσης είναι ενθαρρυντικό για τη νεολαία που λαμβάνονται από τις ελληνικές κυβερνήσεις κάποια επιμέρους μέτρα που βοηθούν τη νεολαία. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για παράδειγμα καθιερώνει αφορολόγητο για νέους επιχειρηματίες κάτω των 35 ετών, ενώ ακούμε ότι προτείνει δικαίωμα εκλέγεσθαι από 18 ετών στο σχέδιο Καλλικράτης. Αντίστοιχα, για παράδειγμα, η κυβέρνηση της ΝΔ θεσμοθέτησε τα Τοπικά Συμβούλια Νέων. Όμως τα βήματα αυτά σήμερα δεν είναι πλέον αρκετά.
Οι νέοι σήμερα έχουν άμεσα και δυσεπίλυτα προβλήματα. Η ανεργία, η έλλειψη αυτονομίας, τα μικρά εισοδήματα, η εργασιακή ανασφάλεια, η έλλειψη προτύπων και η έλλειψη ποιότητας στην Παιδεία υποσκάπτουν το παρόν και το μέλλον μας. Οι νέοι παραμένουν ακόμη, 35 χρόνια μετά τη μεταπολίτευση, χωρίς ουσιαστικό λόγο σε όσα τους αφορούν.
Επιπλέον οι πολιτικοί της χώρας δεν ασχολούνται με τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των πολιτικών τους. Αρνούνται πεισματικά να νομοθετήσουν για τα δικαιώματα των νέων και για μία εθνική, δεσμευτική, πολιτική για τη νέα γενιά. Αρνούνται να καθιερώσουν μελέτη επιπτώσεων των μέτρων και των νομοθετημάτων στους νέους και τις επερχόμενες γενιές. Αναγγέλλουν ότι προσπαθούν να λύσουν μεγάλα προβλήματα όπως το δημόσιο χρέος και το ασφαλιστικό, αλλά δεν λαμβάνουν ποτέ υπόψιν, σε όσα προτείνουν, αυτά που θα πληρώσουν οι σημερινοί 15άρηδες, 25άρηδες ή 35άρηδες σε 20, 30 ή 40 χρόνια.
Ήρθε η ώρα αυτή η εικόνα να αλλάξει. Ας δούμε την κρίση ως ευκαιρία, τουλάχιστον για αυτά που μπορούν να γίνουν άμεσα, χωρίς δημοσιονομικό κόστος αλλά με ευεργετικές επιπτώσεις. Ήρθε η ώρα των μεγάλων αλλαγών, διότι τώρα είναι η τελευταία ευκαιρία της χώρας αλλά και του πολιτικού συστήματος που ζήσαμε από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Τα κόμματα και η κυβέρνηση, στο πλαίσιο των αλλαγών που ευαγγελίζονται, οφείλουν να αναλάβουν όχι μόνο δεσμεύσεις αλλά και πρωτοβουλία νομοθέτησης ενός κοινωνικού συμβολαίου με τους νέους και τις επόμενες γενιές, μίας εθνικής πολιτικής για τη νεολαία, ενός εθνικού συμφώνου για τη νέα γενιά. Ειδάλλως φοβάμαι ότι, με κάποια τυχαία ή μη αναμενόμενη αφορμή, θα βρουν τους νέους μπροστά τους στην επόμενη στροφή. Και θα πέσουν πάλι από τα σύννεφα…
Το άρθρο μου δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα το ΠΑΡΟΝ της Κυριακής την Κυριακή 18042010
Φιλελεύθερη λαλιά... 